Ως μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που αγαπήθηκε και μισήθηκε όσοι λίγες τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, αξιολογείται ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος συμπληρώνει σχεδόν τέσσερα χρόνια ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας και δίνει (όπως όλα τα δεδομένα συνηγορούν) τη σκυτάλη στον Κυριάκο Μητσοτάκη. 

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την απότομη άνοδο στην εξουσία, τα «σόου» Βαρουφάκη σε όλες σχεδόν τις πρώτες -και λίγες- εμφανίσεις και επαφές του ως Υπουργός Οικονομικών, αλλά και το μεγάλο φιάσκο με το δημοψήφισμα κατά της υπογραφής νέου μνημονίου που τελικώς οδήγησε σε… νέο μνημόνιο. 

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<< 

Το καλοκαίρι του 2015 ήταν ίσως αυτό που άλλαξε πολιτικά τον Αλέξη Τσίπρα και από έναν νέο, επαναστάτη, ιδεολόγο πολιτικό με ριζοσπαστικές ιδέες και ευρωσκεπτικιστικές τάσεις, κατέστη ένας περίπου κεντραριστερός ηγέτης, ο οποίος μάλιστα στην πορεία απέκτησε και συμπάθειες στην Ευρώπη. 

Βεβαίως, όπως κάθε πολιτικό ον που αναλαμβάνει το κορυφαίο πολιτειακό αξίωμα στη χώρα του, έτσι και ο Τσίπρας θα κριθεί μελλοντικά από την ιστορία, όπως και το πρόσημο που θα θεωρηθεί ότι είχε τελικώς η διακυβέρνησή του. Η Brief κάνει ανασκόπηση στην εικόνα της ελληνικής οικονομίας κατά τα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, καταγράφοντας τις μεγάλες προκλήσεις, τις παθογένειες αλλά και την ελπίδα που προκύπτει από δύο επιμέρους, σημαντικά στοιχεία. 

Βυθισμένη στην ανεργία η ελληνική οικονομία 
Βασικό πρόβλημα, πολλών -πλέον- ετών και απόρροια της μακράς και βαθιάς οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα αποτελεί η ανεργία. Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στη χώρα, σε συνδυασμό με τη φυγή πολλών νέων στο εξωτερικό, δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας στην Ελλάδα περιορίζοντας τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας για το μέλλον. Ο ήδη γερασμένος ελληνικός πληθυσμός συνθέτει την εικόνα ενός κράτους το οποίο μελλοντικά θα έχει μεγαλύτερες συνταξιοδοτικές ανάγκες, στήριξη του τομέα της υγείας και έλλειψης νέων ιδεών, νέων επιχειρήσεων και νέων επιστημόνων στα σύνορά του.  

Τα ποσοστά ανεργίας στην Ελλάδα, καταγράφονται ως τα υψηλότερα στην Ευρώπη, αποτελούν τη μεγαλύτερη πρόκληση της χώρας, η οποία παλεύει -σταδιακά- να αφήσει πίσω τα βαθιά προβλήματα της οικονομικής τραγωδίας που πέρασε. Πάντως, θα πρέπει να αναφερθεί ότι κατά την τετραετία Τσίπρα παρατηρείται σχετική μείωση στην ανεργία. Από το ιδιαίτερα υψηλό 24,9% του 2015 η ανεργία έχει περιοριστεί στο 19,3% στο τέλος του 2018, ενώ τα στοιχεία της Eurostat που φτάνουν μέχρι τον Απρίλιο του 2019 δείχνουν ότι η ανεργία στην Ελλάδα έχει περαιτέρω περιοριστεί στο 18,5%. Υπάρχει βέβαια πολλή ακόμη απόσταση να διανυθεί μέχρι η ανεργία στη χώρα να μειωθεί αρχικά σε κάτω από το 10% κι έπειτα στο ποσοστό που αξιολογείται ως μηδενική ανεργία, δηλαδή το 3%. 

Ανέφικτος ο στόχος των επαναλαμβανόμενων υψηλών πλεονασμάτων 
Διαρκείς είναι από τη μια οι παραινέσεις και από την άλλη οι δεσμεύσεις, έπειτα από διαφωνίες πάντα, για τους στόχους των πρωτογενών πλεονασμάτων τα οποία είναι απαραίτητα αφενός για θωράκιση των ελληνικών δημοσιονομικών και από την άλλη για ομαλή αποπληρωμή του χρέους. Ο στόχος είναι το χρέος να μπει κάποια στιγμή σε υποφερτά πλαίσια, δηλαδή να περιοριστεί κάτω του 120% ούτως ώστε η Ελλάδα να έχει πραγματική προοπτική αποπληρωμής του ή έστω συγκράτησής του σε διαχειρίσιμα επίπεδα. 

>>> BLOOMBERG ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ  <<<

Πάντως, ο στόχος για σχεδιασμό προϋπολογισμών με πλεόνασμα επιτυγχάνεται τα τελευταία τρία χρόνια στην Ελλάδα, σημάδι της θετικής πορείας που σταδιακά καταγράφει η χώρα, αλλά και της συνετής στάσης που η κυβέρνηση Τσίπρα ακολούθησε όταν συνειδητοποίησε τις πραγματικές διαστάσεις και τα βήματα που όφειλε να κάνει η χώρα για να σταθεροποιηθεί. 

Παρόλο που ο πήχης έχει τεθεί ψηλά και πιο ειδικά στο 3,5% η Ελλάδα φαίνεται σταδιακά να εισέρχεται σε πορεία σταθερότητας και νοικοκυρεμένων δημοσιονομικών σχεδιασμών. Μάλιστα, καλύτερα δεδομένα παραλαμβάνει ο διαφαινόμενος νέος Πρωθυπουργός της χώρας, σε σύγκριση με τους προκατόχους του (Τσίπρας, Σαμαράς, Παπανδρέου) και αυτό που μένει είναι να αποδείξει αυτά που διακηρύττει ως τις βασικές του πολιτικές θέσεις, δηλαδή την προσήλωση στη δημοσιονομική πειθαρχία, τις μεταρρυθμίσεις και τις πολιτικές που σταδιακά θα τονώσουν την ανάπτυξη και παράλληλα την ελάφρυνση φόρων της μεσαίας τάξης. 

Παραμένει στα ύψη το χρέος 
Και το μεγάλο στοίχημα της Ελλάδας παραμένει η μείωση του πολύ υψηλού δημοσίου χρέους, το οποίο ουσιαστικά εγκλωβίζει τη χώρα σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς για μείωσή του. Οι αναπτυξιακές δαπάνες, τα έργα υποδομής και η στήριξη -της κτυπημένης από την κρίση- ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. 

Ένα ποσοστό της τάξης του 120% που καθοδική τάση αξιολογείται ως διαχειρίσιμο για το ύψος του χρέους. Το χρέος της Ελλάδας και παρά την εφαρμογή του PSI (συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στην ελάφρυνση χρέους της χώρας) παραμένει κοντά στο 200%. Παρόλα αυτά, η δέσμευση για υψηλούς στόχους πλεονασμάτων δύναται να περιορίσει σταδιακά το χρέος, κάτι που θα δώσει στην Ελλάδα περαιτέρω ευελιξία σε σχέση με δαπάνες και ελαφρύνσεις φόρων προς την κατεύθυνση της τόνωσης της ανάπτυξης και εφαρμογής κοινωνικών πολιτικών και στήριξης της επιχειρηματικότητας. 

Στο γραφικό που ακολουθεί καταγράφεται το ύψος του ελληνικού χρέους κατά τα χρόνια διακυβέρνησης Τσίπρα, όπως αυτό αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία της Eurostat. 

Ανάπτυξη: Μεγάλο στοίχημα και απάντηση σε πολλές προκλήσεις 
Για όλα τα πιο πάνω προβλήματα και προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, με αποτέλεσμα να διανύει εννέα και πλέον χρόνια εντός προγραμμάτων στήριξης, απάντηση είναι η ανάπτυξη.

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Η Ελλάδα παλεύει για χρόνια να εξέλθει από το τέλμα της ύφεσης που προκαλεί αλυσιδωτές και πολύ ισχυρές επιπτώσεις στην οικονομία. Πάντως κατά την τελευταία διετία το πρόσημο στο ελληνικό ΑΕΠ έχει -πλέον- πάρει θετικό πρόσημο. Κατά το 2017 ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ διαμορφώθηκε σε ποσοστό 1,5% και στο 1,9% κατά το 2018, ενώ οι εκτιμήσεις για το 2019 αλλά και το 2020 κάνουν λόγο για περαιτέρω ανάπτυξη η οποία σε ποσοστό θα ξεπερνά το 2%. 

Στο ακόλουθο γραφικό ο ρυθμός ύφεσης και ανάπτυξης του ΑΕΠ, αντιστοίχως για την τετραετία διακυβέρνησης Τσίπρα.