Από την εκλογή του τον Μάρτιο του 2013 μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει πολλά γεγονότα, από τις επίπονες αποφάσεις του Eurogroup και την υπογραφή του Μνημονίου, μέχρι την έξοδο της χώρας από το τριετές πρόγραμμα στήριξης και τα σταδιακά βήματα ανάκαμψης. 

Την ίδια ώρα τόσο ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όσο και η κυβέρνησή του -μαζί και ο ΔΗΣΥ- κρίνονται τόσο για όσα κατάφεραν όσο και για όσα απέτυχαν να κάνουν, για τα σκάνδαλα, τη διαφθορά, την υποταγή στις συντεχνίες και την αναβλητικότητα για μεταρρυθμίσεις. 

Δεν είναι μόνο κομματική ή ιδεολογική η συγκεκριμένη ανάγνωση, αφού άτομα ακόμη και από τον ΔΗΣΥ ή ευρύτερα τη Δεξιά κρίνουν αυστηρά τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη τόσο για την εσωτερική διακυβέρνηση και τα σκάνδαλα όσο και για το Κυπριακό. 

Αναμφίβολα η απήχηση του όποιου έργου έχει να παρουσιάσει ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης και η κυβέρνησή του τον τελευταίο καιρό είναι περιορισμένη, λόγω των θεμάτων με τα διαβατήρια, το κατασκοπευτικό βαν και τις άτονες εξελίξεις στο Κυπριακό. Ωστόσο η Brief συλλέγει ένθεν κι ένθεν επιχειρήματα παρουσιάζοντας άλλο ένα debate που απασχολεί την κυπριακή κοινωνία. 

Τ.Π. & Λ.Κ.