Μετά την πρώτη -έστω και άτυπη και δίχως ουσιαστικό αποτέλεσμα- συνάντηση μεταξύ του νέου Τ/κ ηγέτη, Ερσίν Τατάρ με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ένα νέο κύμα απαισιοδοξίας «έπνιξε» όσους παρακολουθούν στενά και με αγωνία τις εξελίξεις αναφορικά με το Κυπριακό. 

Η στάση Τατάρ, όπως από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη καταγράφηκε, δεν φαίνεται να διαφέρει από όσα και πριν τις λεγόμενες εκλογές ο μέχρι πρότινος «Πρωθυπουργός» του ψευδοκράτους έλεγε. Δηλαδή ότι προφανώς η στάση είναι πολύ πιο κοντά στην Τουρκία, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Μουσταφά Ακιντζί, αλλά και πως δηλώνει με κάθε ευκαιρία και σε κάθε περίσταση πως προσανατολίζεται σε διάλογο για άλλες λύσεις, αφού πιστεύει ότι η συμφωνημένη βάση λύσης της ΔΔΟ έχει πεθάνει. 

Την ίδια ώρα όσοι επικρίνουν τον Νίκο Αναστασιάδη για τους χειρισμούς τους στο Κραν Μοντανά το 2017 θεωρούν αφενός ότι αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα παγοποίησης των συνομιλιών για το Κυπριακό για τρία και πλέον χρόνια, ενώ ταυτόχρονα μεγάλη συζήτηση γίνεται πλέον σε σχέση με τις όποιες προοπτικές έχουν απομείνει προς επίλυση του μακροχρόνιου προβλήματος. 

Στις δύο πλευρές του debate αυτής της εβδομάδας η Brief καταγράφει τις δύο βασικές σχολές σκέψεις σε σχέση με το Κυπριακό και τα σημερινά δεδομένα, τα οποία καθορίζουν σε μεγάλο ή μικρότερο βαθμό τις εξελίξεις στο άμεσο μέλλον. Τα ένθεν κι ένθεν επιχειρήματα, απόψεις και προσεγγίσεις αφορούν το σενάριο επανέναρξης ουσιαστικού διαλόγου και ακόμη καλύτερα συγκάλεσης άτυπης πενταμερούς από τον ΟΗΕ, αλλά και το σενάριο ραγδαίων, αρνητικών εξελίξεων από την πλευράς Τουρκίας - κατεχομένων οι οποίες αφενός θα ενταφιάσουν τον διάλογο και αφετέρου θα οδηγήσουν την τύχη ολόκληρου του νησιού σε άγνωστα μονοπάτια. 
 

Τ.Π. & Λ.Κ.