ΓΡΑΦΕΙ Η
ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*

Κοιμόμουν αμέριμνος στο καλύβι μου στο δάσος. Κάτω από τα αστεροφωτάκια και το μεγάλο κοιμισμένο φεγγάρι. Και ξαφνικά λέει όλα άλλαξαν. Ξύπνησα μέσα στον πανικό κάθιδρος και ανακάλυψα πως το καλύβι μου είχε μετατραπεί σε μια πολυτελή έπαυλη και πως από το δάσος μου, το μικρό και ταπεινό, είχα βρεθεί σε ένα βράχο πάνω από τη θάλασσα. Δεν ήμουν λέει πια ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων αλλά πολυεκατομμυριούχος επενδυτής. Μάλλον την είχα κάνει και τη ζημιά μου, γιατί στο κινητό μου με το που ξύπνησα βρήκα μερικά απειλητικά mail και ένα μήνυμα από τον δικηγόρο μου πως όλα είχαν αποκαλυφθεί, πως με κυνηγούσαν και πως έπρεπε άμεσα να διαφύγω από την καινούρια μου φιλική πατρίδα και πως το χρυσό διαβατήριο μου το πήραν λέει πίσω σε μια μόνο συνεδρία κάποιου συμβουλίου. Πλέον δεν ήταν χρυσό κάτι σε γκρίζο μου είπε πως έφερνε.

Δεν είχα χρόνο να χάνω και ξεκίνησα να μαζεύω τα πράγματα μου. Μπήκα στο δωμάτιο που μέχρι τότε νόμιζα πως ήταν το γραφείο μου με την μικρή βιβλιοθήκη στον τοίχο για να μαζέψω βιβλία αγαπημένα. Πάνω σε ένα γραφείο πνιγμένο στο βιβλίο και στο χαρτομάνι είδα τον γιο που ποτέ δεν είχα και ο οποίος φοιτούσε στο Λύκειο να ξενυχτά και να διαβάζει για τις εξετάσεις τετραμήνων. Μπορεί και να γίνονταν τελικά είπε αν και ο ίδιος και οι «μισοί» καθηγητές δεν τις ήθελαν. Έπρεπε όμως να είναι έτοιμος για την μάχη. Φορούσε παραλλαγή, είχε το πρόσωπο μουντζουρωμένο με μελάνι και είπε πως απλώς ούτε η ύλη παλεύεται ούτε και ο βαθμός δυσκολίας. Θα έπεφτε μου είπε χαρακτηριστικά όμως μαχόμενος. Τον κτύπησα στην πλάτη, τον υποτιθέμενο μου γιο, και του είπα πως χάρηκα που τον γνώρισα και καλή δύναμη και κάθε επιτυχία και πως θα τα καταφέρει και όλες τις υπόλοιπες αρλούμπες που λένε οι μεγιστάνες επιχειρηματίες/επενδυτές στα υποτιθέμενα παιδιά τους που φοιτούν στην Α΄Λυκείου. Α ξέχασα να σας πω πως του είπα ότι δήθεν θα τον έστελνα και extra φρονστιστήριο, 12 τα μεσάνυχτα με 6 το πρωί, και no worries  και πως θα την προλάβαινε την ύλη και πως θα έσκισε στο τετράμηνο.

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<< 

Με τα αγαπημένα μου βιβλία υπό μάλης και ανακουφισμένος που βγήκα από το γεμάτο stress δωμάτιο, είπα να πάρω και το φαρμακείο μου για κάτι πονοκεφάλους που έχω κάποτε και με τις νέες εξελίξεις στη ζωή μου είχαν αρχίσει να μετακινούνται προς ημικρανίας μεριά. Ανοίγω την πόρτα του μέχρι πρότινος μπάνιου μου, για να ανακαλύψω πως είχα μπει στο ιατρείο του προσωπικού μου γιατρού. Έπρεπε λέει να τα συνταγογραφήσει πρώτα ο γιατρός σου για να τα πάρεις ακόμη και αν τα είχες ήδη στο φαρμακείο του μπάνιου σου, γιατί όλα τα φάρμακα, ακόμη και εκείνα που έχεις στο μπάνιο, είχαν κατασχεθεί με διάταγμα, λόγω της έκτακτης ανάγκης στην οποία είχε οδηγηθεί το κράτος και το σύστημα υγείας. Μετά από μπόλικη αναμονή κατάφερα να πάρω τα 2 παυσίπονα που μου αναλογούσαν και τελικά είπα να μην τα πάρω και να τα φυλάξω για περιστατικό μεγαλύτερης ανάγκης. 

Έπρεπε, δυστυχώς, να μπω και στην επόμενη πόρτα που δεν ήξερα που θα με οδηγούσε. Ήταν μέχρι χτες το απόγευμα το σαλόνι με τον υπολογιστή και την μικρή μου τηλεόραση και το ραδιόφωνο από τα οποία μάθαινα τα πάντα για πιθανά Χαμένα Θαύματα που είχαν εμφανιστεί ή και δάση που είχαν λέει αναγεννηθεί ή ακόμη και για πυρκαγιές που είχαν κατασβεστεί και είχαν σωθεί υποψήφια καμένα δάση από το βέβαιο κάψιμο. Στην μεγάλη οθόνη τώρα έδειχνε γεωτρήσεις στην ΑΟΖ, και κοινές ασκήσεις Νέμεσις με τη θεία Δίκη να σηκώνει τα χέρια της ψηλά,  και βαρύγδουπες δηλώσεις των δικών μας πως όλα πάνε μια χαρά και των δικών τους που περιείχαν απειλές τρομακτικές. Στον υπολογιστή διάβασα για νέες εξελίξεις στο Κυπριακό, για τριμερείς, πενταμερείς κ.λ.π, για ένα χαλούμι που βρικολάκιασε και μας κυνηγά με τα έγραφα πιστοποίησης στο χέρι, για ειδικευόμενους που πρέπει να τους δοθούν οι τίτλοι προτού καταρρεύσει το ΓΕΣΥ… Άκουσα και στο ραδιόφωνο πως ακρίβυναν πάλι τα καύσιμα και δεν είχα βενζίνη στο αμάξι. Ευτυχώς εκείνη τη μέρα δεν απεργούσαν οι εταιρείες λεωφορείων και το πήρα το λεωφορείο και κατέφυγα στο καλύβι μου στο δάσος και εκεί ξέχασα και τις επαύλεις και τα χρυσά διαβατήρια και τη χλιδή, την οποία μεταξύ μας,  ποτέ δεν ονειρεύτηκα, αλλά ήρθε να με βρει σε εφιάλτη.

Ευτυχώς ήταν απλώς ένας εφιάλτης… Ήταν; 

Υπογραφή

Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων

Υ.Γ.1 Ένα όνειρο δεν είναι κάτι από το οποίο ξυπνάς, αλλά κάτι που σε ξυπνά. Charlie Hedges 

Υ.Γ. 2 Είχα όνειρα, και είχα εφιάλτες. Ξεπέρασα τους εφιάλτες εξαιτίας των ονείρων μου. Jonas Salk

*Η Έλενα Περικλέους είναι Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας