ΓΡΑΦΕΙ Η
ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*

Σε αναμονή του καπνού που αναμένεται να βγει, όχι από την καμινάδα  της Καπέλα Σιξτίνα αλλά από τη Διάσκεψη του Βερολίνου… όχι για τη  εκλογή του νέου Ποντίφικα αλλά για το τι μέλλει γενέσθαι με  τη Λιβυή… κρατάμε την ανάσα μας και στεκόμαστε στις λεπτομέρειες που στη διπλωματική/ πολιτική και όχι μόνο σκηνή,  αποτελούν ενδείξεις για την ουσία. 
Δεν θα παραστεί η Ελλάδα. Όχι, δεν την απέκλεισε η Τουρκία. Ναι, οι καλεσμένοι συναποφασίστηκαν από Γερμανία και Ηνωμένα Έθνη, με κριτήριο συμμετοχής,  τα κράτη και οι οργανισμοί που προσκλήθηκαν να ασκούν άμεσα επιρροή στα δρώμενα στη Λιβύη και να μπορούν να συμβάλλουν, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι της εκεχειρίας της παύση της ανάμειξης ξένων παραγόντων στα εσωτερικά της Λιβύης και της  έναρξη της διαδικασίας ενός πολιτικού διαλόγου των αντιμαχόμενων δυνάμεων προκειμένου να βρεθεί λύση. Εννοείται πως αφού τίποτα από τα πιο πάνω δεν μπορεί να κάνει η Ελλάδα μας η αγαπημένη ενώ οι άλλοι μπορούν,  γι΄αυτό και δεν προσκλήθηκε. 

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<<

 Αλλά, επειδή πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, τους της έφερε με την επίσκεψη, kinder surprise, στην Αθήνα του στρατάρχη Χάφταρ. Ναι,  πιθανότατα θα είναι στη διάσκεψη. Αν και από την άλλη κανείς δεν ξέρει αφού οι παρευρισκόμενοι δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί επίσημα και θα τους μάθουμε- και, ναι,  η αγωνία κορυφώνεται- λίγο πριν από την έναρξη της διάσκεψης! 
Ναι, η Τουρκία παραβιάζει το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη. Σίγουρα η οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ανάμεσα στην Τουρκία και στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας της Λιβύης είναι ένα θέμα (για κάποιους μεγαλύτερο για κάποιους μικρότερο, αλλά ότι δυναμιτίζει δυναμιτίζει, αφού σε αυτή τη συμφωνία είναι που προβλέπεται και η παροχή τουρκικής στρατιωτικής βοήθειας). Αυτά εν ολίγοις.

Και σίγουρα τώρα καθόμαστε όλοι, κρατώντας την ανάσα μας και περιμένοντας τον άσπρο καπνό. Και καθότι Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων και επειδή εννοείται πως το Χαμένο Θαύμα κρύβεται στο παραμύθι…
«Μια φορά και έναν καιρό, λιγάκι παρακάτω από εδώ. Στο πιο ψηλό μαγευτικό βουνό. Εκεί που λαμβάνονταν όλες οι αποφάσεις για το μέλλον του ενός και του άλλου, ο μέγας, μαύρος στην καρδιά, μάγος της φυλής, είχε ανάψει ήδη τη φωτιά και σιγόβραζε το καζάνι. Τα πρώτα υλικά είχαν μπει εδώ και αιώνες πολλούς. Είχαν προστεθεί προστριβές, διαμάχες, εμπλεκόμενα συμφέροντα και φυσικός πλούτος μπόλικος. Τα είχαν πασπαλίσει όλα αυτά και συμμαχίες αιώνιες μαζί με  έχθρες προαιώνιες  που ήρθαν να δέσουν τη συνταγή. Ο μάγος είχε πολλάκις αμφισβητηθεί. Αλλά αυτός εκεί. Συνέχιζε τα μαγειρέματα του με την παλιά, τη δοκιμασμένη και απόλυτα πετυχημένη συνταγή: «Συμφέροντα. Κέρδη. Εξουσία. Τυραννία. Σκευωρίες. Τρέλα. Απόδοση μηδενικής αξίας στις «αξίες». Αμφισβήτηση αρχών, συμφωνιών, οργάνων και σωμάτων διεθνών».

Τους είχε φέρει όλους ανεξαιρέτως,  στο σημείο ακριβώς που ήθελε, στα πόδια του να τον εκλιπαρούν να μην ρίξει την τελευταία σπίθα στη φωτιά που υποδαύλιζε στο καζάνι. Γιατί; Μα, γιατί απλούστατα δεν μπορούσαν να προβλέψουν που θα οδηγούσε η κατάσταση αυτή. Συνέπειες απροσμέτρητες. Ανθρώπινες ζωές στο βωμό της τρέλας για τον πλούτο για ακόμη μια φορά. Δικά τους συμφέροντα υπό αμφισβήτηση. Ο κόσμος όπως τον ήξερα μπορεί και να χανόταν διαπαντός. 
Τον κάλεσαν λοιπόν να καθίσει σε τραπέζι. Στρογγυλό. Να μην υπάρχει θέμα ανώτερου στην εξουσία. Δεν είχαν επιλογή γιατί αλλιώτικα θα διεκδικούσε την κορυφή του τραπεζιού. Τον καλόπιασαν καλά. Τον πότισαν γλυκόπιοτο κρασί. Ήθελαν να τον αποκοιμίσουν και μετά; Μετά να κάνουν ό,τι έκανε και ο Πολυμήχανος , ο μέγας και τρανός, ο Οδυσσέας, ναι,  αυτός! Να του βγάλουν τα μάτια. Δεν ήτανε μονόφθαλμος και έπρεπε να του τα βγάλουν και τα δυο. Εκείνο που δεν ήξεραν ήταν πως ο μάγος είχε μάτια και στο πίσω μέρος της κεφαλής! Και πως… με τίποτα δεν τον έπιανε το γλυκόπιοτο κρασί. 

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Και εκείνοι; Κάποιοι δεν είχαν το θάρρος να του κόψουν μια και έξω το λαιμό που κρατούσε το κεφάλι το τρελό. Και κάποιοι άλλοι του έκαναν και πλάτες και είχαν και συμφέρον φοβερό. Αδιέξοδο; Έτσι φαινόταν. Είτε θα έπεφτε η σπίθα η τελική και της έκρηξης της τρομερής κανείς  δεν θα μπορούσε τις συνέπειες να προβλέψει. Είτε, για άλλη μια φορά,θα σβήναν τη φωτιά δίνοντας στο μάγο ανταλλάγματα πολλά. 
Έξω πλήθη πολλά είχαν μαζευτεί και περίμεναν να βγει καπνός. Μαύρος καπνός αν όλα πήγαιναν κατά του διαόλου  τη μεριά. Άσπρος καπνός αν θα αφόπλιζαν /αποκεφάλιζαν τον μάγο τον κακό.
Θυμίζει λίγο η ιστορία τη Βουλή των Ποντικών; Ποιος θα τολμούσε να κρεμάσει την κουδούνα στου γάτου την ουρά; Μπα! Ιδέα σας!

Γιατί ο μάγος, πέρα από την κατάμαυρη ψυχή, τα μάτια στο πίσω μέρος της κεφαλης, την δοκιμασμένη αιώνες τώρα συνταγή, ήταν σαφέστατα και «γάτα». Και οι υπόλοιποι; Ποντίκια σίγουρα αυτοί!
Πώς τελειώνει η ιστορία; Μα βάλαν αγγελία τελικά και γυρεύουν εκείνο το ποντίκι, με λέοντα καρδιά, που θα την κρεμάσει τελικά, την κουδούνα στου γάτου την ουρά.
Ζήσανε αυτοί καλά; Δεν είμαι σίγουρος. Για όλους εμάς όμως σίγουρα ανησυχώ.»

Υπογραφή 
Ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων

Υ.Γ.: Και από τότε έχουν περάσει χίλια χρόνια
κι ακόμα ο γάτος τα ποντίκια κυνηγά
που πάει να πει ότι δε βρέθηκε κανένας
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά
 
Όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες
τότε και μόνο όταν είναι εφικτές
άμα δεν έχεις κότσια να τις εφαρμόσεις
άστες καλύτερα καθόλου μην τις λες

*Η Έλενα Περικλέους είναι Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας