ΓΡΑΦΕΙ Η
ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*

Φτάσαμε αισίως στο παραπέντε του παλιού του χρόνου και στην υποδοχή του καινούριου. Ως Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων, κάτι τέτοιες μέρες, το Θαύμα το πιστεύω πιο πολύ από ποτέ. Ίσως γιατί οι κύκλοι που κλείνουν για να ανοίξουν καινούριοι δημιουργούν πάντα μια αισιοδοξία πως το νέο θα είναι καλύτερο από το παλιό. 

Έζησα το κλείσιμο και το άνοιγμα πολλών τέτοιων κύκλων. Στην πρώτη μου νεότητα μάλιστα κατέγραφα και στόχους για τη νέα χρονιά! Tragic; Όχι και τόσο. Μην ξεχνάτε ποιος είμαι. Μπορεί να έχασα την πίστη μου στον εαυτό μου αλλά στα Θαύματα πιστεύω ακόμη. Κάποτε λοιπόν έβαζα στόχους για να πετύχω τα Θαύματα τώρα πια απλώς διαλέγω μια ευχή για ένα Χαμένο Θαύμα και την εύχομαι με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, την ώρα ακριβώς που ο φελλός της φτηνής σαμπάνιας, μετά την αντίστροφη μέτρηση εννοείται, εκτινάσσεται στο ταβάνι σκορπώντας σταγόνες αεριούχας ευτυχίας στην ήδη μισοζαλισμένη από το αλκοόλ ομήγυρη.

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<< 

Φέτος όμως δυσκολεύομαι να καταλήξω σε μια και μοναδική ευχή, γιατί πρέπει να είναι μόνο μια αλλιώς δεν μπορεί να επαληθευτεί. Μας δοκιμάζει ο νέος χρόνος και σίγουρα δεν μας θέλει άπληστους. Αναλογεί μια και μόνη ευχή στον καθένα μας, το ξέρουμε αλλά και πάλι δεν συντονιζόμαστε να κάνουμε διαφορετικές ευχές και να τον σώσουμε τον κόσμο. Πραγματικά ό,τι πάθουμε από το κεφάλι μας το παθαίνουμε. Είπα να μοιραστώ λοιπόν μαζί σας τους προβληματισμούς μου και αφού καταλήξω στη δική μου την μία και μοναδική ευχή, ίσως πάρετε καμιά από τις ευχές που θα απορρίψω και θα μείνει ορφανή και την υιοθετήσετε για δική σας. Ελεύθερα και άνευ κόστους. 

Έχουμε και λέμε λοιπόν: 

Υποψήφια ευχή αριθμός 1: Να πετύχει το ΓΕΣΥ. Ακούγεται ευκολάκι για τον νέο χρόνο. Τα ψιλοβρήκαν και με τα λεφτά (νομίζουν πως έχει για να φάνε και οι κότες, μεταξύ μας νομίζω οι κότες το κατάλαβαν και τα έφαγαν ήδη, έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται η ελεγκτική υπηρεσία), μπαίνουν και τα νοσηλευτήρια στο σχέδιο, τα φάρμακα και την έλλειψη τους μαζί με τις καταχρήσεις στις αναλύσεις τα συνηθίσαμε… Μια χαρούλα. Θα την αφήσω την ευχή για την Βουλή που νομοθετεί και την Κυβέρνηση που διορίζει, κάνει προϋπολογισμούς, αποφασίζει και το πιστεύει προφανώς το ΓΕΣΥ πολύ. Τι και αν κατέληξε μονοασφαλιστικό και όχι πολυασφαλιστικό όπως το ονειρευόταν; Όλο και κάποιος θα υιοθετήσει την συγκεκριμένη ευχή και θα την κάνει δική του. Μπορεί μάλιστα να την υιοθετήσει και κανένας δύστυχος ασθενής που κατέληξε και πάλι στις ουρές και στο περίμενε.

Υποψήφια ευχή αριθμός 2: Να εξαφανιστεί από προσώπου γης ο Ερντογάν. Ακούγεται όμορφα! Αχ μακάρι νέε μου χρόνε να γίνει πραγματικότητα. Δεν θέλω να πάθει τίποτε ο άνθρωπος. Πλάσμα κάποιου θεού είναι και αυτός. Κάποιος θα τον αγαπά. Κάποιος θα τον νοιάζεται σίγουρα. Μάνα τον γέννησε και εκείνον- νομίζω τουλάχιστον-. Νιώθω όμως πως έχει βάλει και τα δύο χέρια του στο λαιμό μας και μας σφίγγει όλο και πιο δυνατά ενώ εμείς κοιτάζουμε τριγύρω μας και σφυρίζουμε αδιάφορα. Όχι πως μπορούμε να κάνουμε και πολλά, γιατί πρέπει να παραδεχτούμε πως δεν είναι χέρια αυτά που έχει αλλά τανάλιες. 

Να εξαφανιστεί. Να διακτινιστεί σε κάποιον πλανήτη που έχει τόσο φυσικό αέριο και τόσο πετρέλαιο όσο ονειρεύεται. Που έχει τόσες ΑΟΖ να καταπατήσει όσες ακριβώς θέλει. Να έχει τόσες χώρες να κατακτήσει όσες βλέπει στον ύπνο του. Εκεί να κάνει τους χάρτες του ακριβώς όπως τους θέλει, τα σύνορα να τα χαράξει όπου γουστάρει και η γαλάζια του πατρίδα να είναι η πιο γαλάζια πατρίδα όχι του κόσμου όλου αλλά του σύμπαντος όλου! Α, και να έχει και την ευκαιρία να κάνει όσες ειρηνευτικές αποστολές μπορεί. Πηγές ειρήνης πολλές στον Άρη! Και αυτή την ευχή θα την χαρίσω σε κάποιον άλλο. Είμαι σίγουρη πως πολλοί θα θελήσουν να την υιοθετήσουν. Κούρδοι, Σύριοι, Αρμένιοι, Πόντιοι, Έλληνες, Τούρκοι…

Υποψήφια ευχή αριθμός 3: Να γίνουν τα σχολεία μας ανοικτά, χαρούμενα, δημοκρατικά. Χώροι παιχνιδιού, μάθησης, δημιουργικότητας. Να ξυπνούν κάθε μέρα τα παιδιά και να θέλουν να πάνε σχολείο γιατί θα είναι το δικό τους σχολείο, ακριβώς όπως το ονειρεύονται. Γιατί εκεί θα συναντούν ανθρώπους αγαπημένους. Σχολεία στα οποία θα μαθαίνουν όλοι με το δικό τους ρυθμό και τον δικό τους τρόπο. Να μαθαίνουν πράγματα που να έχουν νόημα και αξία. Να μην συνεχίσω. Νομίζω πιάσατε το νόημα. Ξέρετε τα σχολεία μας; Ε, καμία σχέση! Δεν θα κάνω ούτε και αυτή την ευχή γιατί όλο και κάποιο παιδί θα την ευχηθεί αντί για την καινούρια κονσόλα ή το καινούριο κινητό ή τα καινούρια ρούχα και παιχνίδια. Έχω λάθος; Νομίζετε! Αλλά και έτσι να είναι, μην ξεχνάτε πως έχουμε καινούριο Υπουργό Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας. Μπορεί να γίνει η δική του ευχή για την χρονιά! Του την χαρίζω!

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Υποψήφια ευχή αριθμός 4: Να στήσουμε καρτέρι στον Τροχαίο Χάροντα στα μαρμαρένια αλώνια και να τον σκοτώσουμε μια για πάντα! Κανένα σπίτι να μην ξαναμαυροντυθεί άδικα. Καμία μάνα να μην κλάψει ξανά το παιδί που της έκλεψε ξημερώματα. Κανένας πατέρας να μην χάσει τον λεβέντη του/ την πριγκίπισσά του. Κανένας αδελφός να μην περιμένει άδικα. Καμιά αδελφή να μην μείνει με την αγκαλιά άδεια. Κανένας παππούς, καμιά γιαγιά να μην μείνουν με την ευχή τους στο εγγόνι ορφανή και χωρίς αποδέκτη. 

Αυτή, ναι, αυτή την ευχή θα κρατήσω για τη νέα χρονιά. Και αν δεν βρεθεί ο Διγενής να τον παλέψει θα το κάνω εγώ. Εγώ ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων. Γιατί δεν υπάρχει πιο Χαμένο Θαύμα από μια ζωή που σκορπίζεται στην άσφαλτο.

Υπογραφή: Ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων.

Υ.Γ.: Ας είναι το 2020 τόσο αρμονικά ισορροπημένο όσο και η γραφή του.

*Η Έλενα Περικλέους είναι Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας