ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Από το Κυπριακό μέχρι κοινωνικά θέματα, τις ατέρμονες και εν πολλοίς δίχως ουσιαστικό περιεχόμενο για τη διαφθορά και γενικώς για ό,τι θέμα απασχολεί τους βουλευτές ολοκληρώνεται κάθε χρόνο η λεγόμενη συζήτηση για τον Κρατικό προϋπολογισμό πριν τεθεί προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής.

Λεγόμενη διότι κάθε άλλο παρά για τον Προϋπολογισμό γίνεται η συζήτηση, η οποία σπαταλά πολύ και εξαιρετικά σημαντικό χρόνο αφιερώνοντας στην ουσία μία ολόκληρη εβδομάδα κατά την οποία χάνονται πολύτιμες εργατοώρες τόσο του σώματος, όσο και των εργαζομένων στη Βουλή ακόμη και των δημοσιογράφων που υπόκεινται το μαρτύριο καταγραφής όλων των ομιλιών. Μάλιστα, πριν τις τοποθετήσεις και τις όποιες τροπολογίες στην Ολομέλεια προηγείται συζήτηση -σχεδόν εξαντλητική- πολλών εβδομάδων σε επίπεδο Επιτροπής Οικονομικών και Προϋπολογισμού.

Παρόλα αυτά, έχει καθιερωθεί πριν την ψήφιση του Κρατικού Προϋπολογισμού να γίνεται μια ελύθερη τοποθέτηση από τους βουλευτές εν είδει διαγγέλματος προς τον λαό.

Κάποια στιγμή θα πρέπει το ίδιο το σώμα να συζητήσει σοβαρά τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η εν λόγω συζήτηση και να διαχωρίσει το βήμα που δίδεται στους βουλευτές για να απευθυνθούν στον κόσμο, από το θέμα του Κρατικού Προϋπολογισμού.

Πολύ απλά, για παράδειγμα, θα μπορούσαν και μία και δύο φορές τον χρόνο να αφιέρωνε το σώμα κάποιες ημέρες δημόσιας συζήτησης και τοποθετήσεων από τα μέλη του προς τον κοινό. Υπάρχουν πολλά νεκρά διαστήματα κατά τη διάρκεια του χρόνου κατά τα οποία θα μπορούσαν να γίνονται οι δημόσιες παρεμβάσεις των βουλευτών. Μάλιστα θα μπορούσαν να τίθενται και ερωτήματα ή ζητήματα προς ανάλυση καικ συζήτηση από τον κόσμο, αλλά προφανώς η έγνοια των πολιτικών είναι να κάνουν τον μονόλογό τους δίχως ουσιαστικά ερεθίσματα για διάλογο.

Εξάλλου, αν και δεν έχω αριθμούς είμαι πεπεισμένος ότι ένα πολύ μικρό ποσοστό του κόσμου παρακολουθεί ζωντανά ή και μέσω κειμένων τις εν λόγω παρεμβάσεις των βουλευτών, αφού το φορμάτ κάθε άλλο παρά βοηθητικό για επικοινωνία θέσεων, προτάσεων και εισηγήσεων είναι. Την ίδια ώρα, υπάρχουν και νέοι άνθρωποι στη Βουλή οι οποίοι συχνά χρησιμοποιούν και βίντεο ή και τα social media για να επικοινωνήσουν με ψηφοφόρους τους ή γενικά με κόσμο στον οποίο απευθύνονται. Ίσως από εκεί αρχίσει μια ουσιαστική και ωφέλιμη συζήτηση για το πώς και πότε να απευθύνονται οι βουλευτές στον κόσμο, σίγουρα όχι με την υφιστάμενη άκαιρη, αντιπαραγωγική, χρονοβόρα και άσκοπη διαδικασία.