ΓΡΑΦΕΙ Ο 
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Αυτό που δεν έπεισε την κοινωνία σε σχέση με αυτά που το ΑΚΕΛ προτείνει και το ΔΗΚΟ επικρίνει, είχαν πλήρη -ή σχεδόν πλήρη διότι έπαιξε και πολύ παρασκήνιο την περασμένη Πέμπτη- εφαρμογή και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Η αποτυχία των δύο κομμάτων να συνεννοηθούν σε τέτοιο βαθμό που να πρότειναν κάποιον υποψήφιο από τον πρώτο γύρο της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Βουλής, απέδειξε την αναποφασιστικότητα που τα χαρακτηρίζει, την απουσία πρότασης σε πολλά επίπεδα και τη μάλλον ασθενική βούληση για ανατροπή του σημερινού πολιτικού στάτους, στο οποίο κυριαρχεί ο ΔΗΣΥ. 

Πολύ εύκολα ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και Οικολόγοι είχαν την ευκαιρία να προτείνουν κοινό υποψήφιο από την αρχή, ο οποίος θα εκλεγόταν στον δεύτερο γύρο της διαδικασίας. 

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Αντίθετα, με αδύνατες πολιτικά προτάσεις, αδυναμία συνεννόησης αλλά και επικοινωνιακή τακτική που περισσότερο θυμίζει γκρίνια παρά πολιτικές προτάσεις ή έστω κριτική για τα κακώς κείμενα ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ αναζητούν -πλέον- εναγωνίως κοινή πρόταση που θα τους βοηθήσει να πορευτούν μαζί για τις Προεδρικές του 2023. Εναλλακτική δεν υπάρχει, διότι εάν οι δύο δε συνεργαστούν πολύ δύσκολα η πρωτοκαθεδρία του ΔΗΣΥ θα σπάσει, ιδίως μετά την ξεκάθαρη σύμπλευση του ΔΗΣΥ με τη ΔΗΠΑ σε συνδυασμό με τη βολική θέση του ΕΛΑΜ πως είναι επί της αρχής υπέρ σε καθετί είναι κατά του ΑΚΕΛ, στάση με την οποία ξεκάθαρα στρώνει το χαλί στην κυβέρνηση Αναστασιάδη και τον Συναγερμό. 

Όπως βεβαίως βολικό είναι να λέγεται ότι την Αννίτα Δημητρίου εξέλεξαν οι 4 ψήφοι του ΕΛΑΜ και όχι οι υπόλοιποι 31 που δεν την στήριξαν αλλά ταυτόχρονα δεν κατάφεραν έστω να συνεννοηθούν για την εκλογή μιας κοινά αποδεκτής προσωπικότητας. Συνεπώς, δεν πείθουν ούτε για τη βασική αρχή, η οποία αποτελεί αιχμή στην πολιτική ρητορική και επικοινωνία τους, ότι δηλαδή θέλουν να απαλλάξουν τον τόπο από τη διακυβέρνηση ΔΗΣΥ-Αναστασιάδη. 

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Και όλα αυτά προκαλούν ανησυχία για το παρόν και το μέλλον της χώρας, διότι μια αδύναμη αντιπολίτευση δεν λειτουργεί προς όφελος ούτε της πολιτικής ζωής του τόπου, ούτε της κοινωνίας ή και της οικονομίας ευρύτερα. Η χώρα έχει ανάγκη από σοβαρές προτάσεις, άτομα που θα εμπνεύσουν την κοινωνία να ασχοληθεί με την πολιτική αλλά και για ουσιαστικό έλεγχο τόσο της προόδου του κυβερνητικού έργου, λαθών και παραλείψεων και πολύ περισσότερο για όλα τα κακώς κείμενα τεκταίνονται στην Κύπρο από μικρές ατασθαλίες και ευνοιοκρατία μέχρι οικονομικές απάτες και σκάνδαλα. 

Αποτελεί στοίχημα επιβίωσης για τα ίδια ως κόμματα που όμως καθορίζει και τις τάσεις στην κοινωνία, το κατά πόσον ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ θα αντιληφθούν σε βάθος το σημείο στο οποίο έχουν φτάσει και την ανάγκη για αποφάσεις σοκ που οφείλουν να λάβουν και που θα τους ωθήσουν να κάνουν αποφασιστικά βήματα προς τα εμπρός. Και όλα αυτά σε μικρό χρονικό διάστημα, καθότι ο ενάμιση χρόνος που απομένει ως τις Προεδρικές πιέζει -ίσως περισσότερο παρά ποτέ.