ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*
Ήθελα να γράψω αυτή τη βδομάδα για την άνοδο του αυταρχισμού στην Ευρώπη, για τον Orban τον Ούγγρο πρωθυπουργό και εμπνευστή της φράσης,α-φιλελεύθερη δημοκρατία (illiberal democracy). Ήθελα να γράψω για τις ψευδείς ειδήσεις και την ανάγκη για την εισαγωγή του μαθήματος του γραμματισμού στα μέσα στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά. Αλλά η πολιτική απόφαση για αφαίρεση διαβατηρίων από αριθμό Τουρκοκυπρίων πολιτικών, προτάσσεται λόγω σπουδαιότητας και σαφώς σπανιότητας, γιατί δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην κυπριακή Δημοκρατία η αφαίρεση του διαβατήριου- χωρίς δίκη και καταδίκη.
Αν η κυβέρνηση Αναστασιάδη (νούμερο ούνο και ντούο) μπορεί να καυχηθεί για κάτι είναι ότι ανακάλυψε πως να μετατρέπει ένα ταξιδιωτικό έγγραφο, μια απόδειξη πολιτικής ταυτότητας, σε βασικό- το μόνο ουσιαστικά εργαλείο διακυβέρνησης . Για μια πενταετία και βάλε, η κυβέρνηση στήριξε την έννοια της επιτυχίας , τις πολιτικές της όλες, το raison d’etre της, πάνω στο ξεπούλημα διαβατηρίων. Ίσως να είναι πιο ακριβές αν μιλήσουμε για ξεπούλημα αρχών μέσω της πώλησης διαβατηρίων με κέρδος ατομικό για κάποιους, φίλα προσκείμενους. Το αποτέλεσμα αυτού ήταν ο ξεφτιλισμός της χώρας, η υποβάθμιση της αξίας εν τέλει του ίδιου του εργαλείου … Η Κύπρος έγινε σημαία ευκαιρίας.
Αυτές τις μέρες ο πρόεδρος μας το είδε αλλιώς. Αφαίρεσε το δικαίωμα κατοχής διαβατηρίου όχι από αυτούς που το αγόρασαν στην ακριβότερη τιμή, με αμφίβολα ποινικά μητρώα, αλλά από αυτούς που ως γεννηθέντες στην χώρα αυτή με γονείς πολίτες της χώρας αυτής το κατείχαν με τη βούλα της δικαιωματικής νομιμότητας.
>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<
«Δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία» λέει ο Πρόεδρος. Μα η συνέχιση της κατοχής και χρήσης του διαβατηρίου είναι de facto και de juri απόδειξη αναγνώρισης της χώρας εκ μέρους τους. Η μόνη ίσως απόδειξη που έχει απομείνει.
Η πράξη αυτή φαίνεται σχεδιασμένη για εσωτερική κατανάλωση. Λαϊκιστική και αφελής συνάμα, δίνει τροφή στον εθνικισμό και των δύο πλευρών, δίνει φτερά στη θέση εμείς ποδά, τζείνοι ποτζεί, πάσα σε όλους όσους χρόνια αρέσκονται να βροντοφωνάζουν μπροστά στις κάμερες πάντα «να τους κόψουμε το ρεύμα, να κλείσουμε τα οδοφράγματα». Είναι μια πράξη που μοιάζει να συνδέεται και με την περιρρέουσα απειλή για τους Βαρωσιώτες που θέλουν να αποταθούν στην επιτροπή αποζημιώσεων για τις περιουσίες τους
Βρωμάει και ζέχνει o τόπος από τους ανθρώπους του.
*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick.