ΑΠΟΨΗ: Από το πάθημα του ΧΑΚ στα cryptos και τα NFTs

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Μια λογική που ποδηγετείται από το εύκολο και γρήγορο κέρδος, οδήγησε πολλούς στις δήθεν σίγουρες επενδύσεις του ΧΑΚ προ εικοσαετίας ή ώθησε άλλους -περιστασιακά- να γίνουν developers κατά τη χρυσή περίοδο των ακινήτων τη δεκαετία 2000 με 2010. 

Κοινός παρονομαστής σε όσους έχασαν σημαντικά ποσά, σε κάποιες περιπτώσεις ολόκληρες περιουσίες ή οικονομίες μιας ζωής η προσπάθεια για εύκολο κέρδος, δίχως κόπο, δίχως ιδέες, δίχως περιθώριο λάθους, δίχως σύνεση και γνώση, δίχως λογική. Μάλιστα, αυτή η στάση συνδυάστηκε με μια υπεροπτική στάση έναντι όλων των υπολοίπων που δεν ασχολούνται με ό,τι δεν καταλαβαίνουν ή πολύ πιο απλά είναι επιφυλακτικοί για το που βάζουν τα χρήματά τους ή γενικότερα είναι συντηρητικοί σε σχέση με την οικονομικά διαχείριση που κάνουν. 

Και από τα προηγούμενα 20 με 25 χρόνια, κατά τα οποία θα έπρεπε -ως κοινωνία- να έχουμε πάρει πολλά μαθήματα φτάσαμε στο ψηφιακό σήμερα, το οποίο καθορίζει σχεδόν κάθε έκφανση στη ζωή μας. Συνεπώς επηρεάζει και το πεδίο του χρήματος, των συναλλαγών, των αγορών και των επενδύσεων. 

Μια νέα πραγματικότητα, αλλά την ίδια ώρα με τις ίδιες παλιές, κακές νοοτροπίες συνθέτει το σκηνικό του σήμερα. Έφηβοι «επενδύουν» σε NFTs θεωρώντας ότι μέχρι τα 20 τους θα είναι εκατομμυριούχοι, τριαντάρηδες ή σαραντάρηδες βάζουν σημαντικά ποσά σε κρυπτονομίσματα πιστεύοντας ότι θα ρευστοποιήσουν στην υψηλότερη τιμή η οποία ακόμη δεν ήρθε και οι μεγαλύτεροι -η γενιά δηλαδή του χρηματιστηρίου ή των ακινήτων- παρακολουθεί με αμηχανία τους νεότερους να «πιάνουν την καλή» με μια δόση απογοήτευσης που δεν υπήρχαν στην εποχή τους αυτά που υπάρχουν σήμερα. 

Παρόλα αυτά, οι πλατφόρμες, ο ψηφιακός κόσμος και οι ηλεκτρονικές συναλλαγές αποτελούν μόνο τις μεθόδους ή τα εργαλεία. Οι βασικές αρχές των επενδύσεων παραμένουν διαχρονικές και οι συνετοί που αναζητούν επενδυτικές επιλογές και όχι καιροσκοπικά κέρδη οφείλουν να τις γνωρίζουν.

Η συνάρτηση του μεγάλου κέρδους σε μικρό χρονικό διάστημα συνεπάγεται εξαιρετικά υψηλού ρίσκου. Η μη διασπορά των προς επένδυση κεφαλαίων επίσης αυξάνει τον κίνδυνο του εκάστοτε, δυνητικού επενδυτή. Για ό,τι είναι άγνωστο σε κάποιον σοφό είναι να μένει μακριά του. Κατά πάσα πιθανότητα θα καταλήξει χωρίς χρήματα και με τις χιλιοειπωμένες φράσεις στα χείλη: «Μα δεν ήξερα… Μου είπε κάποιος ειδικός… Το έκαναν κι άλλοι και τώρα είναι πλούσιοι…». 

Συνεπώς, είναι καλές οι επενδύσεις στο σενάριο που κάποιος διαθέτει χρήματα έχοντας ήδη καλυμμένες βασικές ανάγκες (στέγαση, αξιοπρεπής διαβίωση, σπουδές κ.α.) και σίγουρα η νέα και εξόχως συναρπαστική ψηφιακή εποχή στην οποία ζούσε προσφέρει τις δικές της ευκαιρίες. Ταυτόχρονα, εμπεριέχει παγίδες, κινδύνους και πολλά γκρίζα πεδία. 

Τα παθήματα του παρελθόντος θα έπρεπε ήδη να έχουν γίνει μαθήματα προς αναχαίτιση των δυνητικά, νέων οικονομικών περιπετειών ατόμων, νοικοκυριών, επιχειρήσεων ακόμη και ολόκληρης της κοινωνίας.  
 

Ανδρέας Κωστούρης