ΓΡΑΦΕΙ Η
ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*

Έρχονται. Έστριψαν ήδη στη γωνιά. Μπήκαμε στην τελική ευθεία. Βγήκαν τα πολύχρωμα λαμπερά στολίδια από τα κουτιά και τα σκονισμένα πλαστικά δέντρα ξεσκονίστηκαν για να φαίνονται σαν καινούρια, να κορδώνουν, είτε από την γωνιά είτε από το κέντρο του σαλονιού. Μικρά, μεγάλα, φουντωτά, μινιμάλ, όποια λέξη και αν τους κολλήσεις μπροστά καμία σημασία δεν έχει γιατί είναι όλα μα όλα χριστουγεννιάτικα. Ναι! Θα γεννηθεί ξανά. Θα μας ξαναδώσει ελπίδα.

Σε μια φάτνη στην οποία θα τηρούνται τα πρωτόκολλα. Οι βοσκοί και οι μάγοι θα πλησιάσουν μόνο μέχρι 2 μέτρα και με τις μάσκες θα τον προσκυνήσουν. Θα κρατήσει λιγότερο από 15 λεπτά η επίσκεψη και μπλα, μπλα, μπλα… Όλα όπως πρέπει θα γίνουν. Μην έχετε έγνοια καμιά. Καλού κακού όμως περάστε για κανένα έλεγχο τη θεία εκείνη βραδιά. Μπορεί και να προκύψει καμιά καταγγελία σε κανένα ανυπότακτο αγγελάκι που θα ψάλλει χωρίς να τηρεί τα μέτρα. Που θα φτερουγίζει πιο κοντά απ’ όσο πρέπει. Θα τα ξαναπούμε για το θέμα φυσικά. Μπορεί μέχρι τότε οι αριθμοί να διαφοροποιήσουν ακόμη και το σκηνικό της γέννησης.

Το θέμα μας όμως δεν είναι τα πρωτόκολλα, τα μέτρα και όλα αυτά τα ιδιαίτερα σημαντικά (και το λέω χωρίς ίχνος ειρωνείας). Σήμερα θα μιλήσουμε για κάτι θεωρητικά πολύ μικρό και ασήμαντο. Σήμερα θα μιλήσουμε για βιβλία. 

Γιατί; Γιατί αυτά τα Χριστούγεννα δωρίζω βιβλία. Είναι απόφαση συνειδητή. Λόγοι που με οδήγησαν σε αυτή; Πολλοί και διάφοροι. Κάποιοι σοβαροί, κάποιοι αστείοι, κάποιοι συναισθηματικοί, κάποιοι απλώς παραδοσιακοί. Θα καταλάβετε σε λίγο τι εννοώ.

Λόγος πρώτος και καθοριστικός. Γιατί τα βιβλία είναι ελπιδοφόρα και παρηγορητικά και άρα το καλύτερο φάρμακο για την περίοδο τη δύσκολη που διανύουμε.

Λόγος δεύτερος και εξίσου καθοριστικός. Γιατί είμαι ένας αθεράπευτος βιβλιοφάγος- τι άλλο να κάνει κανείς αν είναι Ρομπέν, των χαμένων θαυμάτων μάλιστα, σε ένα δάσος κρύο και σκοτεινό, τα βράδια του χειμώνα;- Ως γνήσιος βιβλιοφάγος λοιπόν, αφού την έχω πάθει τη ζημιά και το κόλλημα το σχεδόν εθιστικό, να μην μπορώ, κυριολεκτικά όμως, να κοιμηθώ χωρίς ένα βιβλίο αγκαλιά- ναι το λέω χωρίς ντροπή- κατέληξα να θέλω να κάνω όλο τον κόσμο να εθιστεί για να μοιραζόμαστε από την μια τον εθισμό μας και… για να ανταλλάζουμε βιβλία από την άλλη. Πρέπει φυσικά να παραδεχτώ πως η ιστορία μου μοιάζει με την ιστορία της αλεπούς με την κομμένη ουρά. Αφού μου κόπηκε η δική μου, γιατί να έχουν οι υπόλοιπες ουρά; Ε, ένα από τα ίδια και η ακατάσχετη βιβλιοφαγία.

Λόγος τρίτος, και εξαιρετικά πρακτικός και αποδοτικός. Γιατί πας μόνο σε ένα χώρο και ως δια μαγείας τελειώνεις με τα ψώνια σου μια και έξω. Ένα απόγευμα, μια διαδρομή, μια πληρωμή και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά... Να μην αναφέρω πως αγοράζω για δώρο βιβλία που θέλω να διαβάσω και εγώ, άρα μετά με κάποιο πρόσχημα θα τα δανειστώ!... Και έτσι με ένα σπάρο δυο τρυγόνια. Και δωρίζω και «αποκτώ».

Λόγος τέταρτος. Αφού ο κόσμος δεν θα πολυβγαίνει για αρκετό καιρό. Αφού στις 9:00 ή στις 11:00 θα κλείνεται στο σπίτι με την κουβερτούλα- εκείνη που αν είναι μαθητής θα την παίρνει και στο σχολείο- και θα χουχουλιάζει στα ζεστά και στα οικογενειακά, τι το καλύτερο να του πάρεις για δώρο από ένα βιβλίο. Θα του κρατάει συντροφιά τα βράδια τα μοναχικά. Μην σου πω πως θα μπορεί να μοιράζεται ιστορίες με τις ευάλωτες του ομάδες και τους ηλικιωμένους. Ιστορίες από το τηλέφωνο. Θυμάστε που στα παλιά χρόνια, στις παλιές αγαπημένες κλασσικές ταινίες, μια κοπέλα, όμορφη, καλλιεργημένη και φτωχή, προσλαμβάνεται για να διαβάζει βιβλία σε κατάκοιτες ηλικιωμένες αριστοκράτισσες; Ε, κάτι τέτοιο: Το εξ’ αποστάσεως σύγχρονο διάβασμα βιβλίου με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο που δεν μπορούμε να συναντήσουμε, είτε επειδή το μέτρημα στους 10 μας βγήκε λειψό και έπρεπε να κόψουμε, είτε επειδή για να τους προστατέψουμε δεν τους πολυεπισκεπτόμαστε και τους αφήνουμε με άδεια αγκαλιά. Μια βιβλιοαγκαλιά από μακριά λοιπόν, είναι όλα τα λεφτά.

Λόγος πέμπτος και το αφήνω μέχρι εδώ. Γιατί είναι ένα δώρο που ούτε παλιώνει ούτε έχει ημερομηνία λήξης. Ένα δώρο που η αξία του μεγαλώνει όσο τσαλακώνεται. Ένα δώρο που μπορείς να το μοιραστείς με πολλούς ξανά και ξανά. Ένα δώρο του οποίου η τεχνολογία δεν ξεπερνιέται ποτέ. Δεν χρειάζεται φόρτιση. Δεν χρειάζεται σύνδεση με το διαδίκτυο. Μπορείς να το διαβάσεις ξανά και ξανά και κάθε φορά θα είναι διαφορετική η βιβλίο-διαδρομή, αφού εσύ δεν είσαι πια ο ίδιος. Γιατί η βιβλίο-φαγία δεν παχαίνει. Διαπιστωμένο και… διπλό-τριπλό-τσεκαρισμένο. 

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Αυτά τα Χριστούγεννα δωρίζω βιβλία λοιπόν με στόχο κανένα παιδί, κανένας απελπισμένος ενήλικας, κανένας μοναχικός παππούς, καμιά θλιμμένη γιαγιά να μην μείνει χωρίς βιβλίο. Γιατί είπαμε: Τα βιβλία είναι και ελπιδοφόρα και αφυπνιστικά. Όσο εύκολα μας κοιμίζουν το βράδυ και μας χαρίζουν όνειρα γλυκά, άλλο τόσο εύκολα μας ξυπνούν στην αλήθεια.

Υπογραφή: Ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων.

Υ.Γ. (ένα και μοναδικό): Μπράβο στον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού Νεανικού Βιβλίου, σε όλες τις εκπαιδευτικές οργανώσεις (ΠΟΕΔ, ΟΕΛΜΕΚ, ΟΛΤΕΚ) και στο Υπουργείο Εξωτερικών, για την πρωτοβουλία να συλλέξουν και να αποστείλουν βιβλία στον γειτονικό μας Λίβανο. Μάλλον, έτσι φαίνεται τουλάχιστον, συμμερίζονται όλα τα πιο πάνω!

*Η Έλενα Περικλέους είναι Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας