Ο πολύς πολιτικός καθωσπρεπισμός και ο πολύς πολιτικοκορεκτισμός δημιουργεί μαλθακή Κοινή Γνώμη… εκτός και αν αυτό θέλουμε…  

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ 
Twitter: @tsangarisp
«Μέτρον άριστον». Το έχουμε και στην διδασκαλία μας, το έχουμε και για να υπερηφανευόμαστε ότι ως Έλληνες έχουμε «φιλοσοφία» και «ιστορία» από αρχαιοτάτων χρόνων (όντως τα έχουμε, αλλά βεβαίως το στοίχημα και η ουσία δεν είναι το τι κληρονομούμε αλλά το τι κληροδοτούμε). Και πώς τα έχουμε όμως, τι να τα κάνουμε εάν -αφού τα θεωρούμε «σοφά ρητά»- δεν τα χρησιμοποιούμε; 

Ιδιαίτερα εδώ στην Κύπρο στις πλείστες των περιπτώσεων, ανεξαρτήτως σε ποιο τομέα, κάνουμε οτιδήποτε άλλο, πέραν του μέτρου. Όποιο θέμα θέλετε να σκεφτείτε, σκεφτείτε το και ψάξτε το λίγο. Είτε είμαστε στο μαύρο είτε στο άσπρο.

Θέλουμε να αλλάξουμε νομοθεσία για κάτι; Την αλλάζουμε και την πάμε στο άλλο άκρον. Ούτε λαμβάνουμε υπόψη αν κατά την περίοδο που θα εφαρμοστεί η συγκεκριμένη νομοθεσία είναι η κοινωνία έτοιμη να την αποδεχτεί, αν υπάρχουν οι υποδομές για την εφαρμογή της αλλά ούτε και σκεφτόμαστε αν υπάρχει δυνατότητα ελέγχου εφαρμογής της νομοθεσίας. 

Και ο λόγος; Διότι συμπεριφερόμαστε ως αρχοντοχωριάτες και θέλοντας να δείξουμε στην «ΕΕ» ότι είμαστε πολύ «προχωρημένοι» κάνουμε  νομοθεσίες, των οποίων δεν μπορούμε καν να ελέγξουμε την εφαρμογή τους. 

Το θέμα μας όμως δεν είναι οι νομοθεσίες αλλά η νοοτροπία. Το θέμα μας είναι αυτή η μανία μας στην Κύπρο να υπερβάλλουμε σε όλα. Να δείχνουμε ότι είμαστε «προχωρημένοι», όπως συμβαίνει και με τον «πολιτικοκορεκτισμό». Μάθαμε τα τελευταία χρόνια δήθεν να είμαστε «political correct», «πολιτικά ορθοί». Ή πιο σωστά, μάθαμε τα τελευταία χρόνια να το παίζουμε «πολιτικά ορθοί». Και δεν γίνεται να πεις το τάδε, δεν γίνεται ο πολιτικός να χρησιμοποιεί το τάδε «ύφος», το άλλο επίθετο, το παράλλο ουσιαστικό και πάει λέγοντας. 

Δεν θα αναφερθώ στους διάφορους μανδύες αυτής της τάσης της «πολιτικής ορθότητας», που για να φαίνεται «δίκαιη» και «ωραία» προτάσσεται ο ρατσισμός, η ομοφοβία και οι διακρίσεις. Το να αποκαλέσεις τον άλλο με το χρώμα του, είναι κακό από μόνο του και δεν χρειάζεται η θεώρηση της «πολιτικής ορθότητας» για να στο επιβάλει. Όπως και το να διακρίνεις τους ανθρώπους βάσει της σεξουαλικής τους επιλογής ή βάσει του φύλου τους είναι επίσης λάθος και κακό και επίσης δεν θες το «κίνημα της Πολιτικής Ορθότητας» για να στο υποδείξει ή να στο επιβάλει. Ούτε και θα αναφερθώ, σήμερα, στη συζήτηση για το κατά πόσο αυτός ο πολιτικοκορεκτισμός τείνει να γίνει ο σύγχρονος αριστερός μακαρθισμός. 

Θα αναφερθώ όμως σε αυτό τον «ατίθασο», τον «μη πολιτικά ορθό» άντρα, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Νίκο Αναστασιάδη, που τόλμησε να μιλήσει εκτός αυτού του κώδικα της «Πολιτικής Ορθότητας». 

Ο οποίος εμφανίστηκε μη πολιτικά ορθός όχι μια φορά αλλά σε 10 περιπτώσεις στην ίδια ομιλία κατά τη διάρκεια της πανεπαρχιακής συγκέντρωσης του ΔΗΣΥ Λεμεσού το βράδυ της Παρασκευής (17/5). 

1. Από το πρωί μέχρι το βράδυ προσπαθούν να μηδενίσουν τα πάντα, θέλουν να μας φέρουν στο επίπεδο τους
2. Δεν μπορούν τα μηδενικά να μιλούν για τους άριστους ή εκείνους που αρίστευσαν
3. Το μόνο που κατόρθωσαν να φέρουν, συνέχισε, ήταν τη δυστυχία, τη φτώχεια, τις αποκοπές στις συντάξεις, τις αποκοπές στους μισθούς, την κατάργηση του κοινωνικού κράτους
4. Ίσως δεν αντιλαμβάνονται, διότι ουδέποτε βίωσαν ανάλογα, ουδέποτε είχαν πολιτική να εξαγγείλουν και όταν ακούν να υλοποιούνται έργα παθαίνουν μαρασμό".
5. Παραλάβαμε μια Κύπρο που δεν διέφερε από τον (σκυβαλότοπο) Κοτσιάτη και τους ενοχλεί γιατί έχουμε δημιουργήσει πύργους και  ολόκληρα έργα στη Λεμεσό, στην Πάφο, στη Λάρνακα, στην Αμμόχωστο, στη Λευκωσία, ύψους 1 δισεκατομμυρίου 200 εκατομμυρίων ευρώ και έχουν το θράσος να μιλούν
6. Αντιλαμβάνονται πόσα μέλη της ΠΕΟ βρήκαν δουλειά εξαιτίας της ανάπτυξης που παρατηρείται
7. Τόσο πάθος, τόσο μένος που ειλικρινά μόνο στον μικρόκοσμο της ηγεσίας της Αριστεράς
8. Αν παρέμεναν στην κριτική που αφορά το εσωτερικό μέτωπο θα ήταν ίσως συγχωρητέοι και θα έλεγε κανείς ότι οι άνθρωποι υποφέρουν διότι καταδικάστηκαν από τον κυπριακό λαό και θα παραμείνουν για πολλές δεκαετίες εκτός εξουσίας
9. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να δικαιολογήσουν τη γαλάζια Τουρκία
10. Να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους Τουρκοκύπριους ότι είμαστε πιο φιλότουρκοι μήπως και χάσουμε κάποιες ψήφους;

Την επομένη τα σχόλια πολλά. Με αρκετά να αναφέρονται στο θέμα μας για την «πολιτική ορθότητα», και σε αυτό τον «μη πολιτικά ορθό» πολιτικό άντρα που τόλμησε να μιλήσει με τέτοια επίθετα και τέτοιες αναφορές…!!! Εκτός του πλαισίου του «καθωσπρεπισμού» και του «πολιτικοκορεκτισμού». 

Είμαι της άποψης ότι αυτού του είδους τις αντιπαραθέσεις και τις θέλουμε και τις έχει ανάγκη η κοινωνία ώστε να μπορεί να κρίνει πολιτικές και επιχειρήματα χωρίς το περιτύλιγμα της «πολιτικής ορθότητας». Ο Νίκος Αναστασιάδης είπε κάτι που όλοι οι Συναγερμικοί προφανώς σιγοψιθυρίζουν και που λένε μεταξύ τους. Είπε τον τρόπο σκέψης του και πώς βλέπει ο ίδιος, πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος την πολιτική δράση του ΑΚΕΛ. Δεν έπρεπε; Έπρεπε να έλεγε «μα αν τα πω αυτά δεν θα είμαι πολιτικά ορθός» και να σιωπήσει;  

Ορθώς έπραξε και ορθώς τα είπε. Και ορθώς θα κάνει και το ΑΚΕΛ να απαντήσει με το ίδιο ύφος και με τον ίδιο τρόπο. Διότι, στην Κύπρο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ζούμε μια σκιαμαχία και ένα χαρτοπόλεμο, αντί της πραγματικής πολιτικής αντιπαράθεσης, μεταξύ των πολιτικών φοβούμενοι τον «πολιτικοκορεκτισμό». 

Θέλουμε πολιτικούς που να τολμούν, να λένε αυτό που πιστεύουν. Να τολμούν να λένε τις θέσεις τους και να γίνεται πολιτική αντιπαράθεση. Θέλουμε την πολιτική αντιπαράθεση. Δεν θέλουμε σοβαροφανείς και «ευγενικές», «πολιτικά ορθές» προσεγγίσεις. Θέλουμε την πραγματική πολιτική γλώσσα. Την ειλικρινή, την αυθεντική. Όχι την κάλπικη. Πάντα βεβαίως στα πλαίσια της πολιτικής ηθικής, η οποία ούτως ή άλλως μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις στην Κύπρο δεν έχει τηρηθεί. 

Μέτρον Άριστον λοιπόν. Διότι, ο πολύς, ο υπερβολικός πολιτικός καθωσπρεπισμός και ο πολύς, υπερβολικός πολιτικοκορεκτισμός δημιουργεί μαλθακή Κοινή Γνώμη. Εκτός και αν αυτό θέλουμε… 

Υγ. Ένας άλλος πολιτικός που τόλμησε και βγήκε εκτός πλαισίων του «πολιτικοκορεκτισμού» ήταν ο Νικόλας Παπαδόπουλος κατά την προεκλογική εκστρατεία των Προεδρικών εκλογών του 2018 αλλά του έγινε bullying όπως και στον Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος κάποιες φορές βγαίνει εκτός των πλαισίων της θεώρησης της πολιτικής ορθότητας...  

ΥΓ2 Ένας άλλος που είναι λίγο εκτός της «πολιτικής ορθότητας» είναι ο Στέφανος Στεφάνου, ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ, του οποίου τις ανακοινώσεις -κυρίως των τελευταίων ημερών- τις απολαμβάνω. Με ωραίο αλλά και ειρωνικό και ενίοτε σκληρό ύφος. Αυτή είναι η πολιτική που θέλουμε και όχι τα νερόβραστα του πολιτικοκορεκτισμού...