ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Το ξεσάλωμα της Όμικρον, έφερε αλλαγές στην «επιστροφή στην κανονικότητα» μας. Η αβεβαιότητα που είχε μειωθεί τους προηγούμενους μήνες  χτύπησε πάλι κόκκινο. Το zoom ξαναμπήκε ορμητικά στη ζωή μας, μεταφέροντας έστω κομμάτι του εργασιακού περιβάλλοντος στο διαδίκτυο. Ο COVID ήταν μόλις πέρσι πρωτόγνωρος και καινοφανής, ενώ τώρα φαντάζει αρχαίος σχεδόν αιώνιος.  Υπάρχουν στιγμές που πιστεύω πως ζούμε μια εκδοχή της ταινίας Groundhog day όπου ο πρωταγωνιστής ζούσε ξανά και ξανά την ίδια μέρα, μέχρι που άλλαξε τον τρόπο συμπεριφοράς του.

Που είμαστε σήμερα δύο χρόνια μετά το πρώτο lockdown στην Κίνα, μετά το τέταρτο κύμα , μετά από το τρίτο εμβόλιο; 

1.    Ο ιός έχει περισσότερες αντοχές από ότι θέλουμε και κάνει καλά τη δουλειά του μεταλλασσόμενος.
2.    Η μάσκα (ιδιαίτερα αυτή που πέφτει επιδεικτικά κάτω από τη μύτη) αναδείχθηκε σε λάβαρο αντίστασης.
3.    Πολιτεία και πολιτικοί επιδεικνύουν μια σταθερή αδυναμία στο να συντονίσουν την πολιτική τους και να κοινοποιήσουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα . Παραπαίουν συνεχόμενα μεταξύ πολιτικού κόστους, μη δημοφιλών μέτρων και χαϊδέματος συγκεκριμένων ομάδων.
4.    Η εκκλησία, επίσημη και ανεπίσημη,  στήριξε τον ιό και την επικράτηση του όσο  λίγοι. Η οδηγία εδώ είναι « Ο θεός είναι μεγάλος»  
5.    Τα media στην πλειοψηφία τους πήραν ξεκάθαρες θέσεις. Έδωσαν βήμα σε επιστημονικές απόψεις, έδωσαν συναισθηματικά φορτισμένες ιστορίες, έδειξαν τα στοιχεία και τους αριθμούς.  
6.     Τα social media όμως έδωσαν πολλαπλές ευκαιρίες σε ανακριβείς πληροφορίες, κατασκευασμένες ιστορίες (κοινώς ψέματα  και  fake news) όχι απλά να δημοσιευθούν, αλλά να επαναληφθούν και να διαμοιραστούν σε ομάδες που ήταν ήδη έτοιμες να τις πιστέψουν.
7.    Η κυβερνητική ρητορική απέτυχε να πείσει τρεις ομάδες κλειδιά  για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Το νοσηλευτικό προσωπικό, τα σώματα ασφάλειας, και τους εργαζόμενους στην δημόσια εκπαίδευση. Δεν εξηγείται αλλιώς η στάση τους απέναντι στον εμβολιασμό.
8.    Η κοινωνική συνοχή έμεινε στα αζήτητα. Μια διχασμένη κοινωνία, βαθιά φοβισμένη και φοβική ταυτόχρονα ψάχνει τη μια και μοναδική αλήθεια και λύση. Η επιστημονική άποψη λοιδορείται ενώ θεωρίες συνομωσίας  παρουσιάζονται ως η πραγματικότητα.
9.    Προβάλλεται η ατομική ελευθερία ως ένα υπέρτατο αξίωμα. Αγνοείται επιδεικτικά η παράμετρος της κοινωνικής ευθύνης ως προϋπόθεσης της ατομικής ελευθέριας.

\Πάσχουμε από COVID-κόπωση. Όλοι.  Η αβεβαιότητα, που ορίζει την καθημερινότητα μας, απλώς την ενισχύει.

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick.