ΑΠΟΨΗ: Ένας ιός είναι και πού θα πάει θα περάσει!

Είναι εδώ και θα μείνει για πολύ, για να αναστατώνει τη ζωή μας
  • Αποτύχαμε να δαμάσουμε ένα τόσο δα ιό, να τον τιθασεύσουμε, να τον εγκλωβίσουμε. 

ΓΡΑΦΕΙ Η
ΧΡΥΣΩ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ

Ήταν και αυτή μια δύσκολη βδομάδα. Όχι μόνο για την Κύπρο αλλά για όλο τον κόσμο. Η πανδημία συνεχίζει ακάθεκτη τον δρόμο της και εμείς ανήμποροι την παρακολουθούμε να σαρώνει ανθρώπους, κοινωνίες, οικονομίες, χώρες και πολιτισμούς.

Παρακολουθούμε με θλίψη, δυσαρέσκεια, πόνο και αγωνία την εξέλιξή της, τις βαρύγδουπες «φουσκωμένες» δηλώσεις για την έλευση του εμβολίου, δύσπιστοι για την αποτελεσματικότητά του και όχι για τις θεωρίες συνομωσίας που το περιβάλλουν, καθώς δεν έχει ελεγχθεί σε όλες τις κατηγορίες ασθενών, και πλέον είμαστε πεπεισμένοι πως όλο αυτό θα αργήσει να τελειώσει.

Μαθαίνουμε για φίλους που είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους και νοσούν, για άλλους που βρίσκονται στο Νοσοκομείο Αναφοράς, για παλιούς συναδέλφους και ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Πλέον αυτός ο καταραμένος ο ιός έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, όσο και να θέλουμε να τον υποτιμήσουμε, όσο κι αν δηλώνουμε πως δεν τον φοβόμαστε, όσο κι αν φωνάζουμε πως δεν αντέχουμε την κλεισούρα και τα μέτρα που αποφασίζει η Κυβέρνηση.

Είναι εδώ και θα μείνει για πολύ, για να αναστατώνει τη ζωή μας, να επανασχεδιάσει τους στόχους μας, να διαφοροποιεί τις προτεραιότητές μας, να ρημάζει την οικονομία και την κοινωνία.

Είναι εδώ για να μας υποχρεώνει να κρατάμε αποστάσεις από τις οικογένειές μας, τους φίλους και συγγενείς, τους ανθρώπους μας, για να τηρούμε μέτρα που μας επέβαλαν, σαν να ζούμε σε αυταρχικά καθεστώτα, να ζούμε με τον φόβο και την αγωνία, σαν να μην έχουμε τίποτε άλλο να σκεφτούμε.

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Μια τέλεια ζωή!
Κι, όμως, η ζωή μας στην προ κορωνοϊού εποχή ήταν τελείως διαφορετική. Ευτυχισμένη ζωή, γεμάτη ζωή, πολύβουη ζωή, με τα καλά και τα κακά μας, χαμένοι μες την καθημερινότητα, μες στα χρονοδιαγράμματα, στις επαγγελματικές συσκέψεις, στα επαγγελματικά ταξίδια, στα γεύματα και στα δείπνα. Όλα γύρω από τη δουλειά και τον εαυτό μας, για την ανέλιξή μας, για την επαγγελματική διάκρισή μας. Για να καταξιωθούμε κοινωνικά, για να μην είμαστε υποδεέστεροι από τους άλλους, για να...

Όλα τα υπολογίζουμε, όλα τα μετρούμε, όλα τα προγραμματίζουμε. Αυτή τη φορά όμως αποτύχαμε. Όλοι ανεξαίρετα, φτωχοί και πλούσιοι, καταξιωμένοι και μη, πολιτικοί και τεχνοκράτες. Αποτύχαμε να δαμάσουμε ένα τόσο δα ιό, να τον τιθασεύσουμε, να τον εγκλωβίσουμε και να τον σκοτώσουμε. Φάνηκε πιο δυνατός από εμάς, διαθέτει τα πάντα για να μας καταστρέψει. 

Κάποτε η φύση εκδικείται. Για όλα όσα τις φορτώσαμε, για όλα όσα τις κάναμε, όλα αυτά τα χρόνια. Φύση ή ανθρώπινο χέρι, ποιος ξέρει, η ιστορία θα κρίνει.

Η σημασία τού να είμαι καλά
Mέσα σε όλη αυτή την καταχνιά που νομίζουμε πως ζούμε, που αντιδρούμε γιατί τη βιώνουμε, ίσως ανακαλύψουμε τι έχει σημασία στη ζωή. Στην πραγματική ζωή και όχι την ψεύτικη, επίπλαστη ζωή. Τη σημασία τού να είμαι καλά, εγώ και η οικογένειά μου, οι δικοί μου άνθρωποι, οι γονείς και τα παιδιά μου. Τη σημασία τού να μάθω να ζω με λιγότερα λάφυρα, γιατί πραγματικά τα πολλά δεν τα έχω ανάγκη, αλλά να έχω του χρόνου στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι όλους τους δικούς μου. Να μην λείπει κανένας. Να μην λείπει κανένας λόγω της συμπεριφοράς μου, από τις επιπολαιότητές μου, τις απροσεξίες μου, τα ελλιπή μέτρα προφύλαξης, την απόσταση τού σήμερα για να διασφαλίσω το αύριο όλων.

Φέτος δεν θα πας στο Παρίσι για τα Χριστούγεννα, ούτε εσύ στο ρεβεγιόν της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, ούτε εσείς στο ξενοδοχείο. Όμως, μην το παίζετε μάγκες και αντάρτες και να μαζέψετε… παράνομα τους φίλους σας στο σπίτι, νομίζοντας πως είσαστε πιο έξυπνοι από τους άλλους. Ίσως τις επόμενες μέρες να ζήσετε μια εμπειρία που ούτε στα όνειρά σας δεν θα θέλατε να ζήσετε. 

Μου λένε ότι είμαι υπερβολική που τηρώ με ευλάβεια τα μέτρα των επιδημιολόγων. Είμαι υπερβολική που θέλω να περάσω τα Χριστούγεννα του 2021 με όλους τους αγαπημένους μου και να μην λείπει ούτε ένας. Είμαι υπερβολική που προσπαθώ να ζήσω και του χρόνου, όχι μόνο εγώ, αλλά και η θεία μου, η γειτόνισσά μου, η φίλη μου!

Σκέψου και εσύ σοβαρά. Άφησε τη σύναξη με πολλούς για την επόμενη χρονιά, θα το απολαύσεις καλύτερα. Τήρησε όσα μας λένε οι επιδημιολόγοι, και εξ ανάγκης μας υποχρεώνει να ακολουθήσουμε η Κυβέρνηση. Και σκέψου. Γιατί δεν θα ήθελε η Κυβέρνηση να ανοίξουν οι ναοί, τα Malls, τα καφέ και τα νυκτερινά κέντρα; Γιατί η Κυβέρνηση θα ήθελε την οικονομία να παίρνει τα πάνω της, στα ταμεία να εισρέει χρήμα από φορολογίες και οι αριθμοί της ανεργίας να μην τρεμοσβήνουν κόκκινο;

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Υστερόγραφο: Μέσα σε όλο αυτό που βιώνουμε, για το οποίο αγωνιούμε και το παλεύουμε, γινόμαστε μάρτυρες μια θλιβερής κατάντιας. Οι κομματάρχες μόνο για το δικό τους συμφέρον, τις δικές τους ατζέντες, τις δικές τους αποκλειστικά φιλοδοξίες έδωσαν τα ρέστα τους και προσπάθησαν να παραλύσουν το κράτος, με το μοναδικό όπλο που νομίζουν πως διαθέτουν, τον κρατικό προϋπολογισμό. Ναι! Να παραλύσει το κράτος, να σταματήσουν οι δαπάνες για την υγεία, την παιδεία, ακόμη και για τις άμεσες ανάγκες. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω. Ένα φτάνει επιτέλους είναι πολύ λίγο!

Ίσως το καλύτερο, υπό τις περιστάσεις, να είναι μια φράση από το βιβλίο «Άκου, ανθρωπάκο!» του αιρετικού της ψυχανάλυσης Βίλχελμ Ράιχ: «Επιτρέπεις στους ισχυρούς να απαιτούν τη δύναμη εν ονόματι “του ανθρωπάκου”. Όμως, εσύ ο ίδιος παραμένεις βουβός. Ενισχύεις τους ισχυρούς με περισσότερη δύναμη. Επιλέγεις για εκπροσώπους ανθρώπους αδύναμους και κακοήθεις. Τελικά διαπιστώνεις πάντα, πολύ αργά, πως σ' έπιασαν κορόιδο».

Χρύσω Αντωνιάδου