ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Έψαχνα να βρω θέμα να γράψω. Παρόλα τα ηχηρά θέματα που φιλοξενούνταν όλη τη βδομάδα στην επικαιρότητα, κανένα δεν ήταν Το θέμα. Οι αρχιεπισκοπικές ατάκες και η στάση του προκαθήμενου της Εκκλησίας, δεν είναι παρά μια έκφανση  της κουλτούρας και της αισθητικής  του ανδρός δεν θα έπρεπε ούτε να μας εκπλήσσουν , ούτε να  ξενίζουν. Το παρελθόν του φρίσσει από τέτοια παραδείγματα. Λεκτικά αλλά και ως πολιτικές . Η στάση μας απέναντι του  μου θυμίζει το «πρώτη φορά μου ξανασυμβαίνει»!

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<< 

Να γράψω για τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που επιμένει στην αρχή , πως όταν δεν έχει σοβαρά επιχειρήματα , ρίχνεις τις ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση. Έστω και αν η δική σου διάγει τη δεύτερη θητεία της. Φτηνιάρικος και λαϊκίστικος ο λόγος κύριε Εκπρόσωπε.

Να γράψω για τους δημοσιογράφους οι οποίοι έκαναν καλά τη δουλειά τους και έψαξαν τη δημοσίευση του Reuters, για τα διαβατήρια. Ίσως θα έπρεπε! Γιατί αυτοί κάνουν καλή δημοσιογραφία. Ερευνούν, στοιχειοθετούν, γράφουν, αναδεικνύοντας συνδέσεις, παίρνουν θέση.  

Να γράψω ίσως για την κατάσταση με τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, τις απάνθρωπες συνθήκες που καλούνται να ζήσουν; Να αναγνωρίσω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κοινότητες στις οποίες καταλύουν αυτοί οι απάτριδες πλέον; Να μιλήσουμε για το ποια προβλήματα δημιουργεί ο καταναγκαστικός εγκλεισμός σε ακατάλληλα καταλύματα , χωρίς υποδομές και κυρίως χωρίς ελπίδα;   Το θέμα δεν αφορά την Ελλάδα  μόνο. Η Κοφίνου είναι εδώ. Η ρητορική του μίσους για τους κακούς , ψεύτες , κλέφτες πρόσφυγες καλά κρατεί και εδώ. Κάθε φορά που βρίζουμε έναν πρόσφυγα, που τον  κοιτάμε υποτιμητικά, που γελοιοποιούμε την πίστη του, αρνιόμαστε ένα κομμάτι της ανθρωπιάς μας. Πετάμε μαζί και τις αξίες της Ευρώπης, της ισότητας και της ισονομίας, της ανεξιθρησκείας. 

Να γράψω για το Brexit και την αξία των δημοψηφισμάτων στην δημιουργία αδιεξόδων ;  Να γράψω για το ΝΑΤΟ που όπως ανέφερε ο Γάλλος πρωθυπουργός Macron  είναι «εγκεφαλικά  νεκρό»,  σε μια δική του ανάγνωση των συνεπειών της απομονωτικής πολιτικής του Αμερικανού προέδρου; Να γράψω για τις συνεχιζόμενες διαδηλώσεις στο Hong Kong; Ίσως και για την κατάσταση στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, την Χιλή και τη Βολιβία, που για λίγες μέρες θυμηθήκαμε πως εκτός από ποδοσφαιριστές έχουν μια μακρόχρονη ιστορία αγώνων για τη Δημοκρατία.

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Μπα! Το θέμα που θα μας απασχολεί για τα επόμενα χρόνια , είναι η επανάσταση του ‘21, (στην οποία εμείς είχαμε επιδερμική  ανάμιξη – αυτό το έβαλα για να μη με κράξουν οι ελληνο-εθνολάγνοι ). Η Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη, με το μαλλί κράνος κατάμαυρο, το πρόσωπο ατσαλάκωτο αν και ελαφρώς φουσκωμένο,  σαν έτοιμη από καιρό, σαν εφιάλτης από το μακρινό 2004 επανέρχεται και θα φροντίσει τα πανηγύρια να είναι λαμπερά, τα κουκλάκια -σουβενίρ να φοράνε τσαρούχια και φουστανέλες όλα πληρωμένα από τον κρατικό κορβανά. 

Έτσι θα ασχολούμαστε με τα πανηγύρια, πότε με θαυμασμό και  ζήλεια , πότε με χαιρεκακία , πάντα όμως στον αγαπημένο καφενέ του φατσοβιβλίου. 

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick