ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Να βρεις μια καλή δουλειά, να φορτωθείς χρέος για μια ζωή και να τρέχεις όλη μέρα μες τους δρόμους για τις διαδρομές των φροντιστηρίων των παιδιών. Τα Σαββατοκύριακα να κάνεις εκδρομές και μετά να έχεις ένα κομπόδεμα να σπουδάσεις τα παιδιά, να τα παντρέψεις και να πάρεις σύνταξη. Καλό πλάνο, τακτοποιημένο… Υγεία να έχουμε κι όλα γίνονται. 

Επειδή όμως ούτε η ζωή είναι μερικές αράδες σε μια στήλη, ούτε τα πράγματα είναι τόσο απλά ή απλοϊκά όσο περιγράφονται πιο πάνω, οφείλει ο καθένας μας να επιδιώκει το καλύτερο για τον ίδιο, την οικογένειά του, τους φίλους, τη γειτονιά, τον τόπο του. Και δυστυχώς ο τόπος μας έχει πολλά προβλήματα, με τα οποία τραγικά πλέον έχουμε συμβιβαστεί. Τα έχουμε αποδεχτεί, τα έχουμε συνηθίσει, έπαψαν να μας ενοχλούν. Τι όμως είναι ποιότητα ζωής πέρα από τα οικονομικά δεδομένα που κάθε άτομο ή νοικοκυριό έχουν να αντιμετωπίσουν; Πώς η ζωή μας είναι καλή, λαμβάνοντας βεβαίως υπόψη το πλέον σημαντικό που είναι η υγεία μας; 

Κάνοντας τις πιο πάνω σκέψεις, λόγω ενός πρόσφατου περιστατικού, πήρα κάποιες πρόχειρες σημειώσεις με τρία-τέσσερα σημαντικά πράγματα που αν αλλάξουν, θα αλλάξουν και τη ζωή μας. Απλά, καθημερινά προβλήματα ή έστω ζητήματα, τα οποία πλέον αγνοούμε ή αμελούμε να ασχοληθούμε σοβαρά μαζί τους. Γράφοντας τη σχετική λίστα τα τέσσερα έγιναν πέντε, μετά έξι και ούτω καθεξής. 

Η γενική καθαριότητα στην Κύπρο είναι σε χαμηλό επίπεδο και αυτό αποτελεί κομμάτι του πολιτισμού μας, την προσέγγισή μας για τον τόπο μας και βεβαίως επηρεάζει την εικόνα που δίνουμε στους επισκέπτες της χώρας μας, ως ένας τουριστικός προορισμός. Στις γειτονιές, στα πάρκα, στα πεζοδρόμια, στους εκδρομικούς χώρους στις παραλίες η κατάσταση με τα σκουπίδια είναι τραγική και μάλιστα επί μονίμου βάσης. Δεν αρκούν οι τα συνεργεία των Δήμων ή οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Χρειάζεται από όλους προσπάθεια και όχι για καθαρισμό χώρων αλλά για μη επιβάρυνσή τους με σκουπίδια.  

Την ίδια ώρα, μεγάλο πρόβλημα εικόνας, υγιεινής και τάξης προκύπτει με το για δεκαετίες άλυτο πρόβλημα της απόρριψης κλαδεμάτων, μπάζων και άλλων άχρηστων υλικών σε οικόπεδα. Επίσης, η δημιουργία πράσινων σημείων ή τα προγράμματα συλλογής κλαδεμάτων ή αντικειμένων δεν αρκούν. Χρειάζεται επιμόρφωση, ενημέρωση, αλλαγή κουλτούρας. 

Σε ένα άλλο πεδίο βρισιές, ερωτικά μηνύματα, οπαδικά συνθήματα λερώνουν κάθε διαθέσιμο τοίχο στις πόλεις, ακόμη και σε ιστορικά κτήρια ή σε τοίχους σπιτιών, οι ιδιοκτήτες των οποίων αναγκάζονται κάθε τόσο να μπογιατίζουν το σπίτι τους. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που έστω η ανάγκη για έκφραση οδηγεί σε έργα τέχνης σε τοίχους, ως μία ακόμη απόδειξη της έλλειψης κουλτούρας για την αισθητική, τον σεβασμό στον τόπο μας ή στην ιδιοκτησία κάποιου, ενώ αποκαλύπτει και τις προτεραιότητες που κάποιοι νέοι έχουν. Στο πλαίσιο της φασαρίας, της αναστάτωσης και της παραβατικότητας εμπίπτει βεβαίως και το φαινόμενο των αμέτρητων κροτίδων που ενοχλούν και ενίοτε προκαλούν προβλήματα σε πολλούς, κυρίως τις μέρες πριν το Πάσχα. 

Στους δρόμους σχεδόν με κάθε ευκαιρία και περίσταση σημαντικός μια μερίδα οδηγών επιδεικνύει μηδενικό σεβασμό σε άλλους οδηγούς, στα σπίτια και τις επιχειρήσεις που ενοχλεί παρκάροντας οπουδήποτε, οποιαδήποτε ώρα ή κυριότερα εμποδίζοντας άτομα με κινητικά προβλήματα να έχουν πρόσβαση ή ευκολία διακίνησης στην πόλη. Οι Δήμοι και η Αστυνομία φέρουν τεράστια ευθύνη για το συγκεκριμένο πρόβλημα, κυρίως λόγω της διαχρονικής και μεγάλης ανοχής που έχουν για την αναρχία που επικρατεί με τα οχήματα στους δρόμους, τα πεζοδρόμια, τις γειτονιές ή τις εμπορικές οδούς. 

Τα εν λόγω ζητήματα επηρεάζουν τη ζωή όλων μας και συνεπώς καθορίζουν το επίπεδο ζωής της κοινωνίας, το οποίο δε μετριέται μόνο με το ύψος των απολαβών, το εισόδημα των νοικοκυριών και το ποσοστό ανεργίας. Φανταστείτε να μην υπάρχουν κροτίδες σχεδόν όλο το 24ωρο, πάρκα, δρόμοι και οικόπεδα να είναι καθαρά και στους δρόμους να επικρατεί ηρεμία, τάξη και χώρος για όλους. Πρόκειται για προβλήματα που σε κανένα προεκλογικό πρόγραμμα δε θα ενταχθούν αλλά αποτελούν καθημερινά βιώματα όλων μας. Συνεπώς μπορούν να λυθούν με συμμετοχή και δράση από όλους μας. Η ανοχή, η συμμετοχή σε κακές πρακτικές, η αμέλεια και η σιωπή δε θα οδηγήσουμε πουθενά.