ΓΡΑΦΕΙ Η
ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*

Το είχα διαβάσει, μικρός ακόμη, το γνωστό αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Μίλαν Κούντερα. Δεν το πολυκατάλαβα καθώς διαπραγματευόταν ένα σοβαρό υπαρξιακό ζήτημα. Ένας τύπος που ενώ αγαπούσε μια κοπέλα, και όταν λέμε την αγαπούσε, εννοούμε την αγαπούσε πολύ, κάτω από το φως του πόσο σύντομη είναι η ζωή και πόσο μη επαναλαμβανόμενη στη βάση του πρόσκαιρου της ύπαρξης, είχε καταλήξει στην απόλυτη ελευθεριότητα μπερδεύοντας την με την ελευθερία. 

Το βρήκε το νόημα στο τέλος φυσικά αφού όπως σε όλα τα σοφά κλασικά αριστουργήματα επέλεξε σωστά και κατέληξε να δώσει στο είναι του βαρύτητα αντί να παραμείνει στην αβάστακτη ελαφρότητα. Στο τέλος της μέρας η επιλογή είναι πάντα δική μας. Τον τίτλο τον συγκράτησα καθώς τον βρήκα ευφυέστατο και μπράβο του που τον βρήκε!

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<< 

Τον τελευταίο καιρό λοιπόν όλο και τριγυρίζει στο μυαλό μου, γιατί όντας διαχρονικά προβληματισμένος, προβληματίζομαι ανελλιπώς, και κατέληξα πως μας ταιριάζει γάντι ως κοινωνία.

Η αβάστακτη ελαφρότητα μπορεί να γίνει σαφέστατα η ταυτότητά μας, το μότο ζωής μας, το διακριτικό μας ως κοινωνία. Δεν θα μπω σε βαθιά ανάλυση, καθώς ούτε αρέσει ούτε και ταιριάζει με την καλοκαιρινή ραστώνη και με την αβάστακτη ελαφρότητα η οποία είναι κολλητική και όλοι την κουβαλάμε ως αξεσουάρ, για να μας γειώνει απλοποιώντας την καθημερινότητά μας. Θα αναφερθώ ακροθιγώς στο τι εννοώ και ό,τι και όσο καταλάβουμε. Το σίγουρο είναι πως στο τέλος θα είμαστε όλοι happy ως συνήθως.

Έχουμε και λέμε λοιπόν, είμαστε στην πιο trendy παραλία του καλοκαιριού - δεν λέμε ποια - και με τους κολλητούς μας, αφού έχουμε καταναλώσει και ακριβοπληρώσει- γιατί μια ζωή την έχουμε και μια φορά τον χρόνο έρχονται οι διακοπές- ό,τι υπάρχει και κυκλοφορεί σε καφεΐνη και αλκοόλ ή και τα δύο μαζί παράλληλα ή και εναλλάξ, με το κινητό στην παλάμη -γιατί παλάμη και κινητό πάνε πακέτο- ξεκινούμε τις συζητήσεις μας για τα διάφορα που παίζουν στα ΜΚΔ ή αν το παίζουμε λίγο πιο σοβαροί, στα ΜΜΕ (μεταξύ μας τα ΜΚΔ τα τάπωσαν τα ΜΜΕ οριστικά και ανεπιστρεπτί) και τα σχολιάζουμε και σε βάθος και σε πλάτος. 

Ακούστε μας και υποκλιθείτε! Θα ζηλέψετε γιατί σας προλάβαμε και τα σκεφτήκαμε και τα είπαμε και τα γράψαμε πριν από σας. Βλέπετε όταν βρεθούμε είμαστε σπουδαία ομάδα, κάνουμε αυτό που λένε, δεξαμενή σκέψης, τύφλα να έχουν τα think tank, μιας και είμαστε πιο τύφλα χάρη στα διάφορα που καταναλώνουμε αλλά και χάρη στην «ελαφρότητα» που λέγαμε. Απολαύστε μας!

-Το Κυπριακό; Μας τελείωσε παιδί μου, δεν πουλά και δικαίως. Πόσα χρόνια; Για να μας τα τρώνε οι πολιτικοί που κάνουμε καριέρα με το κυπριακό; Μας βάζουν και τσακωνόμαστε εμείς και εκείνοι φιλαράκια αυτοκόλλητα. Ξέρω εγώ. Το φυσικό αέριο θα το λύσει μια και έξω!
-Το φυσικό αέριο! Το φυσικό αέριο δεν υπάρχει. Μας κοροϊδεύουν.
-Και να υπάρχει θα μας τα φάνε όλα οι Τ/Κ και οι εταιρείες και οι πολιτικοί. Παρέα με τους τραπεζίτες.
-Τρελός όμως ο Ερντογάν ε; Όλο μας απειλεί. Εγώ να σου πω την αλήθεια φοβάμαι λίγο.
-Τι τρελός καλέ; Αυτοί έχουν στρατηγική. Χρόνια τώρα. Μεθοδευμένα. Μην φοβάσαι όμως δεν θα τολμήσει. Έτσι τα λέει. Κουβέντα να γίνεται
-Θα μας σώσουν οι Ρώσσοι!
-Στη Λεμεσό;
-Όχι παιδί μου πολιτικά μιλώ.
-Ευτυχώς που κάναμε τις συμμαχίες. Τριμερείς, τετραμερείς, πολυμερείς! Έξυπνο!
-Ακούς και εσύ βλακείες. Τα μελέτησα εγώ. Όλα επικοινωνιακά κόλπα. Οι Αμερικάνοι θα μας σώσουν. 
-Βαρέθηκα! Πάλι πιάσατε τα πολιτικά και δεν καταλαβαίνω τίποτα. Ωραίο το μαγιό μου; Το πήρα από τα κατεχόμενα έφτιαξα και το μαλλί. Εξευτελιστικές τιμές.
-Τώρα που έχασες και κιλά ανανεώθηκες. Θα ξεκινήσω και εγώ δίαιτα αύριο. Και το μαλλί τέλειο! Σου πάει πολύ. Πήγα και εγώ προχτές. Έπαιξα και κέρδισα. Φάγαμε και ένα ψάρι!!! Φρεσκότατο! Και τι πληρώσαμε; Τίποτα. Γέμισα και το αμάξι καύσιμα, πήρα και τα φάρμακα του μπαμπά μου, όλα καλά!
-Με το ΓΕΣΥ δεν θα χρειάζεται πια. Δωρεάν είναι τα φάρμακα πια και απ’ εδώ.
-Αν τα βρεις! Θα καταρρεύσει παιδί μου. Να με ακούς εμένα. Ξέρω! Θα φάνε πρώτα όλοι καλά και μετά… Εμείς θα την πληρώσουμε πάλι.
-Άκουσες πως εκποίησαν το σπίτι της Γεωργίας; 
-Καλά να πάθει. Δεν θα πληρώνουμε εμείς τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Να τους τα εκποιήσουν να ησυχάσουμε. 
-Πέθανε ο άντρας της αρρώστησε ο γιος της και την απέλυσαν και από τη δουλειά…
-Ας μην αγόραζε μεγάλο σπίτι. Να απλώνεις το χέρι σου μέχρι εκεί που φτάνεις.
-Κοίτα τι γίνεται! Εκλογές στην Αμμόχωστο και τα κάνανε πάλι μαντάρα με τους υποψηφίους. Άλλον λένε, άλλον βάζουν αλλά οκ μπορεί να αλλάξουν και γνώμη! Θεϊκό!
-Κλείσανε λέει τα λιμάνια στους μετανάστες στην Ιταλία…
-Καιρός ήταν. Δεν αντέχουμε άλλο κύμα.
-Πάμε για μια βουτιά αφού το σήκωσε το κύμα; 
-Κάτσε να βγάλουμε μια φώτο να ανεβάσω στόρι και μετά…

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Στην υγεία σας ρε παιδιά!

Υπογραφή: Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων

Υ.Γ. Η αβάστακτη ελαφρότητα του είναι αποκτά τελικά νόημα κάτω από την απίστευτη βαρύτητα του φαίνεσθαι! Η οφθαλμαπάτη της στιγμής καλά κρατεί! Τι να την κάνουμε την βαθύτερη αξία; Μια ζωή την έχουμε!

*Η Έλενα Περικλέους είναι συγγραφέας-εκπαιδευτικός.