•    Η υγειονομική κρίση δεν έχει τέλος, έχει διάρκεια απροσδιόριστη, χωρίς ημερομηνία και χρονιά λήξης
•    Η κρίση του COVID - 19 μας δίνει ένα δυνατό μήνυμα, την αναγκαιότητα της αλληλεγγύης μεταξύ ανθρώπων, κοινωνιών και χωρών 

Γράφει Χρύσω Αντωνιάδου

Η επιδημία COVID-19 έχει αλλάξει τις ζωές μας, την εργασία μας, την κοινωνική μας ζωή, τα οικονομικά μας. Έχει φέρει τα πάνω κάτω στις κοινωνίες και τις οικονομίες ολόκληρου του πλανήτη. 

Αντιληφθήκαμε τη σημαντικότητά μας, πόσο ευπαθείς, πόσο ευάλωτοι και τρωτοί είμαστε. Αναγνωρίσαμε τη σημασία της υγείας ως του υπέρτατου αγαθού, ακόμη και όσοι από μας θεωρούν πως ο κορωνοϊός είναι μόνο μια απλή γρίπη.

Μέσα στην παραζάλη της πληροφόρησης, της απουσίας φυσικής παρουσίας, τον εγκλεισμό μας, νιώσαμε πόσο σημαντικό είναι να ανήκουμε κάπου, πόσο σημαντικό είναι να λειτουργούμε δίπλα και μαζί με άλλους ανθρώπους. Στη δουλειά, στις κοινωνικές μας συναναστροφές, στις αθλητικές μας δραστηριότητες. 

Η κρίση του κορωνοϊού μάς έδωσε ένα δυνατό μήνυμα, την αναγκαιότητα της αλληλεγγύης μεταξύ ανθρώπων, κοινωνιών και χωρών. Ίσως χωρίς αυτήν να βρισκόμασταν αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, εμείς ένα νησάκι «φυτεμένο» στη Μεσόγειο.

Η υγειονομική κρίση δεν έχει τέλος. Έχει διάρκεια απροσδιόριστη, χωρίς ημερομηνία και χρονιά λήξης. Μάς γεμίζουν τα μυαλά, οι εμπειρογνώμονες και μη, ότι τα πολυπόθητα εμβόλια θα ανατρέψουν τα δεδομένα, θα βελτιώσουν την επιδημιολογική εικόνα, θα φέρουν την ανοσία και θα στηρίξουν την επιστροφή στην κανονικότητα. Μακάρι, η επιστήμη να λειτουργήσει προς το συμφέρον της ανθρωπότητας.

Μέχρι τότε και φαίνεται για πολύ ακόμη ο κόσμος οφείλει, επιβάλλεται, υποχρεώνεται να τηρεί τα μέτρα προστασίας. Ακόμη κι αν ο ίδιος αισθάνεται άτρωτος και παντοδύναμος, υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε μια λεπτή γραμμή, να νοσήσουν και μάλιστα «δυνατά».

Εφόδια ζωής

Όλο αυτόν τον καιρό, πάει τώρα ένας χρόνος, ζήσαμε πολλά. Σε πολλούς δημιουργήθηκαν κοινωνικά, οικονομικά και ψυχολογικά προβλήματα. Προβλήματα με την εργασία τους, με τις κοινωνικές τους σχέσεις, με το περιβάλλον που είχαν στήσει τόσο καλά γύρω τους. Άλλοι πάλι αντιλήφθηκαν πόσο σημαντικό είναι να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που νοιάζονται για σένα και σε στηρίζουν στις δύσκολες ώρες, στις μεγάλες ανατροπές. Γιατί η ζωή συνεχίζεται σε όλες της τις φάσεις, ακόμη κι αν υπάρχει πανδημία. 

Σίγουρα η κανονικότητα θα αργήσει να φανεί. Όλο αυτό που ζούμε δεν θυμίζει τίποτε το παλιό, το «φυσιολογικό», το κανονικό. Ίσως να ήταν καιρός να αλλάξουμε πορεία, να μάθουμε να ζούμε έναν άλλον τρόπο ζωής και εργασίας. Να συνηθίσουμε όλα αυτά που ακούαμε πως θα μας έφερνε η τεχνολογία και ο ψηφιακός μετασχηματισμός, και δεν τα πιστεύαμε. Θέλαμε ζωντανά παραδείγματα.

Κάποιοι υποτιμούσαν το νοσηλευτικό επάγγελμα, ορισμένοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους υπεράνω των νοσηλευτών και νοσηλευτριών, ίσως τους θεωρούσαν ανθρώπους διαφορετικούς. Μα φυσικά και είναι! Τώρα το αντιλαμβανόμαστε, τώρα που εναποθέτουμε την τελευταία μας ελπίδα στα χέρια τους, στις γνώσεις τους, τις εμπειρίες τους, τώρα που ένας δικός μας φεύγει μόνος, και θα είναι τυχερός αν έχει δίπλα του έναν νοσηλευτή. 

Το χρήμα δεν αρκεί

Άλλοι θεωρούσαν ότι το χρήμα είναι το μέγιστο αγαθό. Κι, όμως, αυτό δεν τους προστατεύει από την αναθεματισμένο τον ιό. Κανένας δεν είναι υπεράνω των άλλων ανθρώπων, όταν τα θηρία της φύσης ξυπνούν, όσα γραμμάτια καταθέσεων κι αν έχουν κρυμμένα στα μπαούλα της αποθήκης τους.

Πολλοί αντιλήφθηκαν τη σημαντικότητα της δύναμης του σύμπαντος. Κι όμως ακόμη και τώρα αποφεύγουν να ακούσουν τις παραινέσεις των ειδικών ότι, «πρέπει να προστατεύεστε και να προστατεύσετε τους γύρω σας».

Μέσα στις καθημερινές ανατροπές, με τα κάτω και τα πάνω μας, μέσα σε αυτή την τρέλα του πλανήτη, υπάρχει μια μικρή σπίθα ελπίδας. Πάντοτε, υπάρχει φως στο σκοτάδι, υπάρχουν προοπτικές στην καθήλωση των πάντων, υπάρχει η δύναμη να ξανακτίσουμε όλα όσα ερημώνονται.

Η κρίση της πανδημίας θα μας αφήσει με ένα σωρό διδάγματα. Ίσως να μην τα έχουμε αντιληφθεί ακόμη, ίσως να τα βρούμε μπροστά μας σε κάποια άλλη χρονική συγκυρία. Κάθε κρίση είναι ευκαιρία, ευκαιρία για αλλαγές, αναθεωρήσεις ζωής. Κάθε κρίση μπορεί να βάλει το μικρό της λιθαράκι για νέες ανατροπές, θετικές εξελίξεις, για μας και την ανθρωπότητα.