• Επιτρέπουμε στα ανδρείκελα της πολιτικής να γράφουν τη δική μας ιστορία.

ΓΡΑΦΕΙ Η
ΧΡΥΣΩ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ

Πόσο εύκολα ξεχνάμε! Πόσο δύσκολα ανακαλούμε τραγικά συμβάντα, οδυνηρές, ιστορικές στιγμές. Πόσο εύκολα σβήνουμε από το μυαλό μας ανθρώπους, γεγονότα, αποφάσεις, δεσμεύσεις και υποσχέσεις…

Η μάσκα πέφτει από το πρόσωπο (τώρα έγινε αναπόσπαστο μέρος της ίδιας μας της ζωής), η αλήθεια φανερώνεται, είναι τρομακτική, όμως ακόμη και τότε δεν θυμόμαστε.

Φοβόμαστε να δούμε πρόσωπο με πρόσωπο τον ίδιο τον εαυτό μας, να δούμε τις αλήθειές μας, τις αλήθειες των άλλων, να κοιτάξουμε κατάματα τον δυστυχή μας εαυτό και να δούμε ποιοι είμαστε και πού οδεύουμε!

Εμείς, εμείς που κρατάμε στα χέρια και στο τσεπάκι μας τις τύχες, τις ζωές αυτού του τόπου, των συνανθρώπων μας, των παιδιών και των εγγονών μας. Ξεχάσαμε από πού ήλθαμε. Ξεχάσαμε πού βρισκόταν ο τόπος μας πριν δέκα πέντε χρόνια, πριν δέκα, πριν τέσσερα. Δεν μας ενδιαφέρει πώς θα είναι αύριο, το μέλλον του, το μέλλον των παιδιών μας. Ακόμη και τώρα με την πανδημία, εμείς καλά περνούμε!

Και η κρίση!
Μας ενδιαφέρει η δική μας θέση, ο δικός μας μισθός, τα δικά μας κεκτημένα.

Κι η πανδημία; Δημιουργεί νέα κρίση;

Nαι, κάτι περνούμε ξώπετσα… Όμως, εμείς έχουμε τις δουλειές μας, τα ωφελήματά μας. Ναι, κάτι ακούσαμε για τον γείτονα που χάνει, λέγει, πολλά. Έτσι, είναι η ζωή, χάνεις και κερδίζεις. Υπάρχουν οι τυχεροί και οι άτυχοι, οι νικητές και οι νικημένοι.

Ξοδέψαμε τη ζωή μας κλεισμένοι μες τα απρόσωπα γραφεία, λογιστικά, δικηγορικά, τραπεζικά, γίναμε λογιστές για να κρύβουμε αλήθειες, δικηγόροι για να παλεύουμε για… το δίκαιο και να το χώνουμε μες τις νομολογίες για να μην το ανακαλύπτει κανείς. 

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Σπαταλήσαμε τη ζωή μας για τα παιδιά μας, για να μεγαλώνουν, να σπουδάζουν και να γίνονται σκλάβοι του χρήματος, κάποτε το έπαιρναν, τώρα το ψάχνουν με το μικροσκόπιο. Σκοτώσαμε τον πολιτισμό και τους καλλιτέχνες, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία, μετατραπήκαμε σε πεζά ανούσια ανθρωπάκια που εκτελούν μόνο οδηγίες, χωρίς κρίση. 

Ποια κρίση; Αυτήν που περνούν όλοι μας; Οικονομική κρίση, κρίση αξιών, κρίση ηλικίας, κρίση σχέσεων. Και τώρα κρίση πανδημίας!

Μα όλα για μας είναι πολύ καλά. Εξαιρετικά καλά! Όλα…

Βγήκαμε στους δρόμους, τότε με το Μαρί, γιατί νομίζετε; Γιατί μας … έλειψε το ρεύμα και δεν λειτουργούσε το κλιματιστικό, ήταν καλοκαίρι, επηρεάστηκε η καλή μας ζωή! Και μετά ξεχάσαμε. 

Φωνάξαμε τότε με το κούρεμα. Μηδενίστηκαν οι λογαριασμοί, άδειασαν από ρευστό, έτσι ξαφνικά, και μετά πάλι στη ρουτίνα μας. Δεν έγινε και τίποτε!

Και τώρα! Πόσα και πόσα! Ψέματα και αλήθειες, όμως σιωπούμε. Τι μας νοιάζει; Εμείς να περνούμε καλά!

Εμείς τους δίνουμε τη δύναμη
Επιτρέπουμε στα ανδρείκελα της πολιτικής να παίζουν με τον μέλλον μας. Τους επιτρέπουμε να γράφουν τη δική μας ιστορία, να διαγράφουν την πορεία μας στη γη και στη ζωή, τη δική μας και των παιδιών και των εγγονών μας. Επιτρέπουμε στους πολύ μικρούς ανθρώπους, τους πολιτικούς, να είναι οι άρχοντες της ζωής μας.

Μας πείθουν ότι είναι σπουδαίοι και τρανοί, ενώ ξέρουμε πως εμείς τους δώσαμε τη δύναμη για να είναι κάποιοι. Χωρίς εμάς, χωρίς τη δική μας συγκατάθεση και τη δική μας ανοχή, δεν έχουν καμιά απολύτως δύναμη. Και το ξέρουν και για αυτό φροντίζουν να τρέφουν τις ανασφάλειές μας!

Συχνά πυκνά λέμε πως θα τα καταφέρουμε. Όπως πάντοτε, όπως και τότε, όπως παλιά, όπως και τώρα.

Να καταφέρουμε, όμως, τι και πώς; Να καταφέρουμε να είμαστε άνθρωποι, ανθρώπινοι, να έχουμε φόβο μέσα μας και σεβασμό και αξιοπρέπεια;

Στο τέλος εκείνο που φοβάσαι, εκείνο που φοβόμαστε όλοι, είναι να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Γιατί οι αλήθειες πονάνε, οι αλήθειες βγάζουν περισσότερες αλήθειες και περισσότερα κακά… Και ποιος τελικά τολμά να δει κατάματα τον εαυτό του, να αναγνωρίσει τα λάθη, τις παραλείψεις, τις αποτυχίες του; Κανένας! Γιατί οι περισσότεροι δεν το αντέχουμε!

Θέλει μεγάλη δύναμη να δεις κατάματα το πραγματικό σου πρόσωπο και να διεισδύσεις στην ψυχή σου. Το πιθανότερο είναι ή να πέσεις στην κατάθλιψη ή να πάρεις το όπλο και να πας στα βουνά! Αν έχεις συνείδηση…

Κυπριακή Δημοκρατία, τουρκική εισβολή, Μαρί, 2013. Άνθρωποι, πολιτικοί, οικονομολόγοι. Εξώφυλλα εφημερίδων, ολοσέλιδα περιοδικών, πρώτη είδηση στα τηλεοπτικά κανάλια. Μέσα σε μια στιγμή, σε ένα λεπτό, όλα χάνονται…

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Όλα τακτοποιημένα
Συγυρισμένη ζωή, τακτοποιημένη ζωή. Δεν θέλουμε να μας την ενοχλούν, να μας την ταράσσουν, να μας την κηλιδώνουν, να παίζουν μαζί της. Ακόμη κι αν όλοι, οι περισσότεροι έχουμε να κρύψουμε αλήθειες, γιατί ποτέ η αλήθεια δεν είναι αλήθεια! Ξάστερη και καθάρια!