•    Η αποτυχία μιας κοινωνίας  όταν όλοι έχουν άποψη για όλα
•    Όταν στα εμβόλια και στη διαχείριση της κρίσης παρεισφρέουν πολιτικά και άλλα συμφέροντα

ΓΡΑΦΕΙ Η

ΧΡΥΣΩ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ

Ο κορυφαίος Ισραηλινός επιδημιολόγος Dorry Segev, καθηγητής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins των ΗΠΑ, μιλώντας σε συνέδριο τον περασμένο Νοέμβριο, επεσήμανε: «Αυτό που με στενοχωρεί περισσότερο είναι ότι αν όλοι φορούσαμε μάσκες και εμβολιαζόμασταν,  μέσα σε ένα μήνα θα είχε εξαφανιστεί ο κορωνοϊός. Αυτό θα μπορούσε να είχε γίνει και πριν έξι μήνες. Μπορεί να γίνει και σήμερα, μπορεί και σε τρεις μήνες. Αν το 100% των ανθρώπων τηρούσε αυτό το κοινωνικό συμβόλαιο, όλα θα είχαν τελειώσει».

Ο καθηγητής έδωσε ένα παράδειγμα που δείχνει τον παραλογισμό που επικρατεί σε σχέση με τα εμβόλια: «Φροντίζω ασθενείς για μεταμόσχευση  και για να μπεις σε μία λίστα μεταμόσχευσης πρέπει να περάσεις από 15 διαφορετικές ιατρικές εξετάσεις,  καμία από τις οποίες δεν είναι ευχάριστες. Πρέπει να κάνεις μία σειρά από εμβόλια, τα οποία όλα είναι υποχρεωτικά. Δεν υπήρξε ποτέ ένα κίνημα ενάντια σε αυτό. Από τη στιγμή όμως που προσθέσεις το εμβόλιο του κορωνοϊού στη λίστα,  πολλοί είναι αυτοί που χάνουν το μυαλό τους. Και είναι εξαιτίας του γεγονότος ότι κάτι κάναμε πολύ λάθος». 

Πολιτικοποιήσαμε την υγεία
Και ο διεθνούς κύρους επιδημιολόγος συνέχισε: «Πολιτικοποιήσαμε τη δημόσια υγεία, δημιουργήσαμε με κάποιο τρόπο μέσα από περίεργα μηνύματα, μέσα από έχθρα, δημιουργήσαμε ένα πολύ άγριο και ισχυρό κίνημα, το οποίο θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να κινηθεί ενάντια στα μέτρα δημόσιας υγιεινής.  Και είναι παράξενο πώς το καταφέραμε αυτό αλλά το καταφέραμε».

Όλα όσα καταγράφει με ειλικρίνεια ο Ισραηλινός επιδημιολόγος είναι πέρα για πέρα αληθινά. Εδώ και δυο χρόνια τα ζήσαμε όλα, τα είδαμε όλα, αντέξαμε και κουραστήκαμε. Ως άνθρωποι, ως κοινωνία, ως λαός. Στερηθήκαμε πολλά, άλλοτε πιστέψαμε σε πολλά και άλλοτε τα απορρίψαμε. Το κυριότερο δεν εμπιστευθήκαμε την επιστήμη και τους επιστήμονες.

Παρεισέφρησαν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, θρησκευτικές και κοινωνιολογικές ιδεολογίες, για να φτάσουμε στο 2022 χωρίς να γνωρίζουμε πότε και πώς θα βγούμε από όλη αυτή την κατάσταση. Ο καθηγητής λέει αλήθειες. Δεν τηρήθηκε το κοινωνικό συμβόλαιο. 

Από την αρχή της πανδημίας, αυτής της υγειονομικής κρίσης που ο πλανήτης γη δεν έζησε όμοια τις τελευταίες δεκαετίες, δεν υπήρξε κοινή πολιτική κυρίως από τα κράτη. Άλλα έλεγαν οι επιδημιολόγοι και άλλα ανακοίνωναν οι πολιτικοί. Άλλα συμφωνούσαν μεταξύ τους και άλλα σέρβιραν στα ΜΜΕ. Ο καθένας για τα προσωπικά του συμφέροντα. Ακόμη και τώρα, λειτουργούμε σε μια κατάσταση παραδοξότητας με πυξίδα το άγνωστο.

Συνεργασία και αλληλεγγύη
Σε τέτοιες μεγάλες κρίσεις επιβάλλεται η σύμπνοια, η συνεργασία, η αλληλεγγύη. Επιβάλλεται η κοινή στρατηγική και η αλήθεια. Επιβάλλεται η ενημέρωση του κόσμου, υπεύθυνα και με σοβαρότητα, ακόμη κι αν δεν συμφέρει σε κάποιους. Τι καταφέραμε, λοιπόν, ως κράτος; Να επιβάλλουμε ημίμετρα για να μην επιβάλουμε lockdown και να σκοτώσουμε τάχα την οικονομία και την ψυχολογία του κόσμου, αλλά στην ουσία με τις πράξεις, τις ενέργειες και τις παραλείψεις μας οδηγήσαμε την οικονομία και την αγορά, τις επιχειρήσεις σε παράλυση με αβέβαιο το μέλλον τους.

Αν, παρ’ ελπίδα, τελειώσει αυτή η κρίση, και ευχόμαστε και ελπίζουμε πως αυτό θα γίνει το συντομότερο, θα υπάρξουν απώλειες, μεγάλες πληγές, και σε επιχειρήσεις και σε νοικοκυριά. Αν καταφέρουμε να επιβιώσουμε από όλο αυτό που συμβαίνει τώρα, θα βρεθούμε προ νέων εκπλήξεων με ανάλογες επιπτώσεις.

Το κοινωνικό συμβόλαιο δεν μπόρεσε ούτε να τηρηθεί ούτε να γίνει αποδεκτό. Ας ελπίσουμε πως όλα αυτά που βιώνουμε σήμερα αλλάξουν τουλάχιστον τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε καταστάσεις και την οπτική γωνία που βλέπουμε τη ζωή!