ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Είπα να προσπεράσω τα δύσκολα θέματα της εβδομάδας: Το κλείσιμο των οδοφραγμάτων με τον γελοίο ισχυρισμό της προστασίας της δημόσιας υγείας. (Θέλεις κύριε να τα κλείσεις, πες το εντίμως πως για τον χ και ψ λόγο θέλω να είναι κλειστά και τα κλείνω. Εντίμως και σοβαρά χωρίς να κρύβεσαι πίσω από προσχήματα ανιστόρητα και αντιεπιστημονικά. Η υστεροφημία σας κύριε Πρόεδρε αξίζει μεγαλύτερου σεβασμού). 

Τα εκβιαστικά σχέδια του Προέδρου Erdogan για την Ευρώπη χρησιμοποιώντας, εμπαίζοντας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που βρίσκονται στα σύνορα της χώρας του με την Ελλάδα. Η φωτιά στη γειτονιά μας φέρνει τον αέρα της μισαλλοδοξίας και ο ακροδεξιός υπερεθνικισμός φαίνεται να έχει ριζώσει. Η χτεσινή εκεχειρία Μόσχας- Αγκύρας στην περιοχή του Idlab ήρθε να μας θυμίσει πως ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται χωρίς ξεκάθαρους νικητές, με την Ρωσία να είναι ο δυνατός παίκτης της περιοχής θέση που διακαώς θέλει ο Τούρκος Πρόεδρος.

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Αυτή τη βδομάδα όμως βρέθηκα στην Ευρώπη και συνάντησα τον COVID-19 . Όχι αυτοπροσώπως αλλά ως φόβο στα πρόσωπα και στις κουβέντες γνωστών και αγνώστων. Μάσκες στα πρόσωπα, λοξά βλέμματα σε ξεροβήχοντες συνταξιδιώτες, κλειστά γυμναστήρια, μια μυρωδιά αντισηπτικού να υπερίπταται. Μια ασθένεια μετατράπηκε σε παγκόσμια κρίση σε χρόνο ελάχιστο. Μια κρίση που τα ΜΜΕ χειρίστηκαν αριστοτεχνικά, ενημερώνοντας για αριθμούς θανάτων χωρίς ποτέ να λένε πόσοι ακριβώς έχουν διαγνωστεί ως ασθενείς και θεραπεύτηκαν, κάνοντας έτσι το θανατικό να φαίνεται ακόμα πιο βαρύ. Το κάθε νέο κρούσμα οπουδήποτε στον κόσμο, αναμεταδιδόταν εντείνοντας τον φόβο , σπέρνοντας τον πανικό. (Ειρήσθω εν παρόδω, στο αεροδρόμιο δεν με ρώτησε κανένας από που έρχομαι, αν και ήρθα από χώρα που είχε ήδη κρούσματα).

Ο ιός, μας έδειξε πως ζούμε σ’ έναν κόσμο που είναι περισσότερο από ποτέ συνδεδεμένος μέσω της ταχύτητας και της ευκολίας των μετακινήσεων, αλλά ταυτόχρονα έναν κόσμο φοβικό,έτοιμο να δεχτεί την απομόνωση (έστω και αν θεωρεί πως οι άλλοι απομονώνονται). Είμαστε σε μια περίοδο όπου η επιστημονική έρευνα, η ζήτηση για νέες πληροφορίες από το «μέτωπο», η διασπορά ψευδών ή παραπλανητικών ειδήσεων αλλά και ο ίδιος ο ιός τρέχουν ταυτόχρονα, παράλληλα και με τεράστιες ταχύτητες. 

Η παραπληροφόρηση στη διάρκεια επιδημιών εντείνει την ξενοφοβία, όπως παρατηρήθηκε σε προηγούμενες περιπτώσεις ( στη διάρκεια της κρίσης του Έμπολα πχ.). Η άνοδος της αντι-μεταναστευτικής ρητορικής και πολιτικής των τελευταίων χρόνων, φάνηκε στις πρακτικές των αντιδράσεων, επισήμων ή μη. Η απαγόρευση εισόδου και οι έλεγχοι στα σύνορα έχουν αποδειχθεί πως είναι αναποτελεσματικοί στον έλεγχο ασθενειών, παρόλα αυτά ήταν το πρώτο επίσημο μέτρο στις περισσότερες περιπτώσεις. 

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Αυτή εδώ δεν είναι η τελευταία επιδημία. Μόλις ο πανικός υποχωρήσει, τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων θα ξεχαστούν. Τα μέτρα είναι απλά, χρηματοδότηση και διεύρυνση των υποδομών και των συστημάτων υγείας, ερευνητικά κονδύλια, κονδύλια για την παιδεία. Αλλά, πολύ φοβάμαι πως και η επόμενη πάλι θα είναι ωσάν να είναι πρώτη φορά που μας (ξανά)συμβαίνει.

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick