ΓΡΑΦΕΙ Η
ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*
Στην πραγματικότητα δεν θέλω να γράψω για το θέμα αυτό. Θα προτιμούσα να κρύψω το κεφάλι μου στην άμμο και να προσποιηθώ πως όλα είναι καλά. Δύσκολο; Καθόλου. Πανευκολάκι. Το κάνουμε όλοι καμιά φορά και ας μην το παραδεχόμαστε. Με μικρά και μικρότερα. Με μεγάλα και μεγαλύτερα.
Φαίνεται να είναι μιας μορφής βεντέτα. Ο γενικός ελεγκτής και η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση που τον διόρισε για να είναι αδέκαστος. Μόνο που δεν το ξεκαθαρίσαμε το πόσο αδέκαστος πρέπει να είναι και έδειξε υπερβάλλον ζήλο.
Είπαμε πως πρέπει κύριε να είσαστε αδέκαστος, αλλά τόσο αδέκαστος όσο επιτρέπεται, για να μην εκτιθέμεθα κιόλας. Δεν είναι σίγουρα η πρώτη φορά. Ίσως όμως να είναι η τελευταία, γιατί όπως είπε και ο Μέγας και μεγάλος Αλέξανδρος, ό,τι δεν λύνεται κόβεται. Πολύ φοβάμαι λοιπόν πως μπορεί να μην προλάβει να την δει την Ιθάκη του, ούτε από μακριά. Μάλλον θα τον «κόψουν», ή έστω θα επιχειρήσουν να τον «κόψουν» δια παντός.
Δεν θα πάρω το μέρος κανενός, όχι γιατί δεν με αφορά το ζήτημα των χρυσών διαβατηρίων, παρόλο που ούτε τα αιτήθηκα, ούτε τα πλήρωσα, ούτε και επωφελήθηκα. Συνειδητά θα επιχειρήσω να μην τοποθετηθώ υπέρ της μιας ή της άλλης ομάδας. Ως πολίτης αυτού του κράτους και αποστασιοποιημένος επαρκώς όντας, θα επιχειρήσω να δω καθαρά! Μπορώ όμως ή μήπως όσα διαβάζουμε και ακούμε αποτελούν μονάχα την κορυφή του παγόβουνου και μέσω των ψευδαισθήσεων που με συστηματικότητα μας καλλιεργούνται από διάφορους, συνήθισα να αντιμετωπίζω την ψευδαίσθηση ως αίσθηση και το κατασκεύασμα ως αλήθεια; Ξέρω, όλα αυτά με τον ψυχαναλυτή μου πρέπει να τα συζητήσω, αλλά έχει και εκείνος τα δικά του και δεν συναντιόμαστε τελευταία.
Τα βάζω λοιπόν ένα-ένα στη λίστα μου και είτε τα επιβεβαιώνω με κάποιο αξιόπιστο κριτικό φίλο (εσάς για παράδειγμα), είτε τα απορρίπτω αφού βγάζει μάτι πως δεν! Για να ξετυλίξουμε λοιπόν το νήμα της σκέψης ενός απλού πλην τίμιου Ρομπέν που πιστεύει στα θαύματα:
1. Ο Γενικός Ελεγκτής την πάτησε (;)
2. Μπορεί και όχι γιατί αίφνης εμφανίστηκαν δυνατοί σύμμαχοι να τον στηρίζουν. Σύμμαχοι που είναι έτοιμοι μάλιστα να το πάρουν στα άκρα (√)
3. Οι σύμμαχοι το κάνουν καθαρά για λόγους αρχής. (;)
4. Πλησιάζουν εκλογές, η συγκεκριμένη συμμαχία δεν περιορίζεται στο εν λόγω θέμα και σίγουρα αντιπολιτεύεται επί παντός επιστητού (√)
5. Η υπηρεσία της ελεγκτικής υπηρεσίας στηρίζει τον Γενικό Ελεγκτή (;)
6. Μπορεί και όχι, γιατί λέει κάποιοι πιέστηκαν να προσυπογράψουν την ανακοίνωση στήριξης(;)
7. Ο Γενικός( άλλος αυτός) Εισαγγελέας φαίνεται να έχει συμμαχήσει με τον Πρόεδρο(;)
8. Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. (√)
9. Για να έχει αναχθεί σε μέγα θέμα μάλλον η δυσωδία είναι μεγαλύτερη από ό,τι υποψιαζόμαστε. (√)
10. Για ακόμη μια φορά θα τα βρουν και θα κρυφτούν τα σκουπίδια μας κάτω από το χαλί(√)
Θα μπορούσα να συνεχίζω για ώρα αλλά έχω ήδη κουραστεί και εγώ να καταγράφω τα αυτονόητα. Το μόνο σίγουρο είναι πως τον έλεγχο δεν είμαστε έτοιμοι να τον δεχτούμε ως κοινωνία σε κανένα επίπεδο. Πρέπει όμως να συνηθίσουμε στη λογοδοσία. Και στον εαυτό μας κάθε πρωί όταν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και στην κοινωνία και στους πολίτες τους οποίους πρέπει να υπηρετούμε, να διακονούμε καλύτερα, αν ανήκουμε στην πολιτική εξουσία αυτού του τόπου.
Και το μέγα ζήτημα το οποίο έρχεται μεν ως ουρά αλλά μετατρέπεται σε προμετωπίδα, είναι η διασύνδεση του θέματος με τους προϋπολογισμούς και την υπερψήφιση ή την καταψήφισή τους.
Σημαντικότατο το ζήτημα της διαφθοράς. Για να την πατάξουμε και να κάνουμε τη διαφορά θα πρέπει να πάψουμε να λειτουργούμε; Για να μην κάνουμε ξέπλυμα, για να μην χαριζόμαστε, για να μην παρατυπούμε, για να μην εξυπηρετούμε αλλότρια συμφέροντα, για να μην κάνουμε απάτες, για να μην εξυπηρετούμε ο ένας τον άλλο, για να μην διαπλεκόμαστε, για να μην διορίζουμε τους ανάξιους πρέπει να αναστείλουμε τη λειτουργία του κράτους; Δεν θα έπρεπε οι προϋπολογισμοί να αποτελέσουν στοιχείο και σημείο εκβιασμού. Αν δεν μας ικανοποιούν τους καταψηφίζουμε. Αν θέλουμε για λόγους αρχής να στείλουμε ένα μήνυμα, τους καταψηφίζουμε. Αν κρίνουμε πως εξυπηρετούν σκοπούς θεμιτούς και κινούνται στη σωστή κατεύθυνση τους τροποποιούμε, συμβάλλουμε με τροπολογίες και τους βελτιώνουμε και μετά τους υπερψηφίζουμε. Ή ακόμη πιο σωστά υπερψηφίζουμε μετά από σοβαρή μελέτη εκείνα τα μέρη του που πρέπει να υπερψηφιστούν. Η συνολική έγκριση ή και η συνολική απόρριψη δεν περιποιεί ιδιαίτερη τιμή σε σοβαρά κόμματα και σοβαρά πολιτικά πρόσωπα.
Τελικά όλα κρίνονται στη βάση των κομματικών συμφερόντων και στο πολιτικό πάρε δώσε; Αν δώσετε τα στοιχεία θα υπερψηφίσουμε; Πραγματικά δεν θεωρώ την προσέγγιση σοβαρή.
Τα στοιχεία να δοθούν χτες.
Ο Γενικό Ελεγκτής να κάνει τη δουλειά του όπως ακριβώς το σύνταγμα και ο ρόλος του επιβάλλει
Ο Πρόεδρος να παρέμβει άμεσα για να λήξει το θέμα πάραυτα.
>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<
Τα κόμματα ελέγξουν τους προϋπολογισμούς με σοβαρότητα και να τους βελτιώσουν για να μπορέσει να λειτουργήσει το κράτος υπηρετώντας με κοινωνική δικαιοσύνη και ευαισθησία και τον τελευταίο πολίτη αυτού του κράτους.
Ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων
Υ.Γ. 1: Ο καθείς στο ρόλο του ως οφείλει.
Υ.Γ. 2: Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας: α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού. Β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. Γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ’ επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των. (Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας)
Υ.Γ. 3: Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, 1851-1911, Έλληνας συγγραφέας)
*Η Έλενα Περικλέους είναι Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας