ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Το πρόβλημα με την τροχαία κίνηση δεν είναι μόνο ζήτημα χρόνου αλλά θέμα ταλαιπωρίας και συνεπώς ψυχικής και σωματικής κόπωσης τον οδηγών. Την ίδια ώρα, περισσότερα αυτοκίνητα συνεπάγονται περισσότερων οδικών συγκρούσεων, επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, κακής ποιότητας αέρα και κατ΄ επέκταση αρνητικού αντικτύπου στη ποιότητα ζωής των πολιτών.

Μέχρι στιγμής το μοναδικό που έχει ανακοινωθεί πως δρομολογείται για περιορισμό του προβλήματος στη Λευκωσία είναι η δημιουργία νέων οδικών αρτηριών. Τι όμως θα επιτευχθεί όταν σε μερικά χρόνια ολοκληρωθούν οι νέοι δρόμοι; Μάλλον περιορισμένα θα είναι τα αποτελέσματα, αφού μέχρι τότε τα αυτοκίνητα θα είναι ακόμη περισσότερα ενώ οι νέες οδικές αρτηρίες δε θα προσεγγίσουν καν το πρόβλημα που εντοπίζεται σε κεντρικές λεωφόρους της πόλης με όδευση προς το κέντρο της Λευκωσίας κατά τις πρωινές ώρες και το αντίστροφο τα απογεύματα.

Το bottle neck με πιο ξεκάθαρο παράδειγμα και μάλιστα καθημερινό τα φώτα Καλησπέρα δε θα λυθεί με τους νέους δρόμους, χιλιόμετρα μακριά και μάλιστα με εντελώς άλλο προσανατολισμό σε σχέση με εκεί που εντοπίζεται το πρόβλημα.

>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα τα νέα οδικά έργα έχουν να προσφέρουν πολλά, ωστόσο το κυκλοφοριακό δεν είναι στην κορυφή αυτής της λίστας. Κόσμος θα εργαστεί, υλικά θα πουληθούν, εταιρείες θα κάνουν τζίρο και ναι κάποια στιγμή θα προσφέρουν πιο άνετη κυκλοφορία σε περιοχές με εγγύτητα στους νέους δρόμους, σε επαγγελματικά οχήματα για ευκολότερη έξοδο στον αυτοκινητόδρομο και για αποφυγή των φώτων Καλησπέρα για τους οδηγούς που χρησιμοποιούν την εν λόγω διασταύρωση για είσοδο στη Λευκωσία. Τι α γίνει όμως με τη Στροβόλου ή την Αρχαγγέλου, θα αλλάξει κάτι ή θα επιβαρυνθούν ακόμη περισσότερο;

Αυτό που δείχνει η εμπειρία και από το παρελθόν στην Κύπρο -όπως έγινε με τις τρεις λωρίδες- και από άλλες χώρες, όσο περισσότεροι δρόμοι δημιουργούνται τόσο το πρόβλημα με την τροχαία κίνηση οξύνεται. Και αυτό διότι το πρόβλημα αντιμετωπίζεται συμβατικά και με λύσεις που απαιτούν πολύ χρόνο για να υλοποιηθούν. Τα σχέδια δεκαετίας από την ιδέα μέχρι την υλοποίηση προφανώς δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα όποια προβλήματα.

Έχουν την αξία τους οι νέοι δρόμοι ωστόσο δε θα προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στο κεφαλαιώδες ζήτημα της κίνησης, εάν δεν γίνουν κι άλλες κινήσεις μαζί. Για παράδειγμα οι νέοι δρόμοι πρέπει να παρέχουν δυνατότητα χρήσης για ποδηλάτες και πεζούς, υποδομές διευκόλυνσης των συγκοινωνιών αλλά και να έχουν πράσινο στο μέτρο του δυνατού, προκειμένου το τσιμέντωμα, η φασαρία και η ποιότητα αέρα να έχουν έστω κάποιο θετικό αντίβαρο από τα δέντρα.

Επαναλαμβάνω όμως ότι κανένας νέος δρόμος δε θα λύσει το πρόβλημα εάν δε διοχετευτεί η τροχαία κίνηση σε συγκοινωνίες, εναλλακτικούς τρόπους διακίνησης, παροχή κινήτρων και αντικινήτρων και έξυπνες λύσεις όπως:

1.    Ιδιωτικές πρωτοβουλίες για ομαδικές μεταφοράς προσωπικού

2.    Τηλεργασία

3.    Αλλαγή ωραρίων σχολείων και εργασιών

4.    Έξυπνα συστήματα ελέγχου της τροχαίας κίνησης

Η πλάνη της μίας λύσης και μάλιστα ενός δρόμου, μεγάλου και ακριβού, έχει αποδειχθεί ότι δεν αποδίδει. Το ζήτημα με το μποτιλιάρισμα δεν είναι κυπριακό και σαφώς δε θα βρεθεί η λύση του στη χώρα μας. Αυτό όμως που μπορεί να γίνει είναι σοβαρή μελέτη, συνδυασμός μέτρων και δράσεων και κυρίως με την αλλαγή κουλτούρας για περιορισμό της χρήσης του αυτοκινήτου.