ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Τα δύο άκρα του πολιτικού περιβάλλοντος που εδραιώθηκε στη χώρα δεν αφορούν τις ακραίες τάσεις της δεξιάς και της αριστεράς, ούτε η ταξική διαμάχη για τον διαμοιρασμό του πλούτου ή τις κοινωνικές, φυλετικές ή θρησκευτικές ανισότητες οι οποίες οδηγούν σε διεκδικήσεις και συνεπώς σε ρήξη. 

Τα δύο αντιπαλευόμενα άκρα στην Κύπρο είναι το κατεστημένο και ο λαϊκισμός. 

Και για να γίνω πιο σαφής, το διαπλεκόμενο, βολεμένο, διεφθαρμένο, πελατειακής σχέσης, εν πολλοίς ανίκανο και κυνικό κατεστημένο. 

Στο άλλο άκρο επικρατεί ο λαϊκισμό, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζει τα θέματα και που ταυτόχρονα εύκολα ρέπει στα άκρα, τόσο με τη ρητορική όσο και με τις πολιτικές προτάσεις και -ανά πάσα στιγμή- ικανοποιεί τις υπεραπλουστευμένες και γενικευμένες απόψεις που εκφράζονται στην κοινωνία, η οποία με τη σειρά της αρνείται να μάθει, να διαβάσει, να εκπαιδευτεί και κυρίως να αναπτύξει κριτική σκέψη. 

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Η «ισοπαλία» στη μάχη του κατεστημένου με τον λαϊκισμό δεν αντικατοπτρίζεται σε εκλογική ισορροπία μέσω ποσοστών, αλλά ο λαϊκισμός επηρεάζει το δήθεν σοβαρό κομμάτι της πολιτικής με τις θέσεις του και το κατεστημένο ποδηγετεί το λαϊκίστικο μέτωπο με τους χειρισμούς του. Το κατεστημένο έχει ανάγκη τον λαϊκισμό για να αναδεικνύει τον δήθεν σοβαρό του ρόλο και ο λαϊκισμός έχει ανάγκη το κατεστημένο για να αυξάνει το ηθικό πλεονέκτημα που αυτάρεσκα διαλαλεί πως έχει. 

Μάλιστα, οι λαϊκιστές επιδιώκουν να αναδεικνύουν την ηθική διάσταση των θέσεών τους κάτι που συνήθως τους καθιστά ως τους «ανίκανους» της πολιτικής σκηνής, αφού οι άλλοι -του κατεστημένου- ξέρουν τις διαδρομές των χρημάτων, των συμφερόντων και της δημαγωγίας με το προσωπείο, όμως, της σοβαρότητας και της ικανότητας να χειρίζονται καταστάσεις. 

Βεβαίως, υπάρχουν έντιμα και ικανά άτομα στα κόμματα που σήμερα πρωταγωνιστούν στο πολιτικό προσκήνιο, όπως αντίστοιχα υπάρχουν σοβαρά στελέχη στα λαϊκίστικά κόμματα και ακόμη περισσότεροι λαϊκιστές στα λεγόμενα και θεωρούμενα σοβαρά και πιο δημοφιλή κόμματα. 

Αυτό που θα φέρει την αλλαγή είναι η κοινωνία, διότι η πολιτική δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από το ίδιο της το είδωλο σε έναν καθρέφτη που ποτέ, μα ποτέ, δε λαθεύει και παρουσιάζει ακριβώς ό,τι ισχύει στην κοινωνία. 

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Λέγοντας αυτά, κλείσαμε πρόσφατα τη συζήτηση με έναν φίλο με τον οποίο αν και έχουμε διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις, συμφωνούμε -σχεδόν απόλυτα- στην αξιολόγηση των δεδομένων που σήμερα κυριαρχούν στην Κύπρο και δη στην πολιτική. Με τον ίδιο προβληματισμό, τις ίδιες έγνοιες και παρόμοια αντίληψη συμφωνήσαμε πόσο δύσκολο είναι να επιλέξεις άτομα και πολύ περισσότερο κόμμα στις επικείμενες εκλογές. 

Ο ισόπαλος αγώνας του κατεστημένου με τον λαϊκισμό συνεχίζεται ψαλιδίζοντας τις προσδοκίες για κάτι καλύτερο στο εγγύς μέλλον, την ώρα μάλιστα που ένας συνδυασμός ασφυκτικών προκλήσεων πιέζει ολοένα και περισσότερο τις προοπτικές της ίδιας της χώρας, προκλήσεις που απλώνονται από την οικονομία και το Κυπριακό μέχρι την εσωτερική διακυβέρνηση και τη διαφθορά.