ΓΡΑΦΕΙ Ο 
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Χιλιάδες άτομα ξυπνούν αξημέρωτα, ετοιμάζουν πρωινά, βαλίτσες, παιχνίδια, ταπεράκια για το γραφείο, φορτώνουν τα τέκνα και τον εαυτό τους στο αυτοκίνητο και παίρνοντας βαθιά ανάσα, αφημένοι στη θέση του οδηγού αρχίζουν -ξανά και ξανά- την καθημερινή Οδύσσεια στους δρόμους της Λευκωσίας. 

Το πρόγραμμα συνήθως υπαγορεύει μεταφορά των παιδιών στα σχολεία κι έπειτα τη διαδρομή προς τη δουλειά. Παρόλο που κάποιοι είναι πιο τυχεροί ή και οργανωμένοι έχοντας σχολεία και δουλειά κοντά στο σπίτι, δε γλιτώνουν το μποτιλιάρισμα. Κατά την ενάμιση ώρα από τις 7 μέχρι τις 8:30 η τροχαία κίνηση στη Λευκωσία μοιάζει κολλημένη, με τις διαδρομές μερικών μόνο χιλιομέτρων να παίρνουν ώρα, πολλή ώρα, πάρα πολλή ώρα. 

>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Οι συγκοινωνίες ούτε λειτουργούν σωστά, ούτε βεβαίως αποτελούν κομμάτι της  κουλτούρας διακίνησης για τον μέσο Κύπριο. Την ίδια ώρα οι περιορισμένες διαδρομές για με όδευση προς το κέντρο της πόλης και η χωροταξία κεντρικών υπηρεσιών, εταιρειών και οργανισμών στους οποίους εργοδοτούνται χιλιάδες άτομα είναι τέτοια που προκαλεί απανωτά κυκλοφοριακά εμφράγματα σε καθημερινή βάση για τις πλείστες εβδομάδες του χρόνου. Οι δρόμοι «παίρνουν ανάσα» μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν δηλαδή τα σχολεία κλείνουν όπως και τα πανεπιστήμια και βεβαίως πολλοί παραθερίζουν. 

Οι όποιες υποδομές στο οδικό δίκτυο, που είναι αμφίβολο κατά πόσον θα δώσουν ουσιαστικές λύσεις στο πρόβλημα, δεν είναι σε ακτίνα αποπεράτωσης τον επόμενο χρόνο. Την ίδια ώρα τα αυτοκίνητα αυξάνονται όπως και οι ανάγκες διακίνησης, καθώς και οι ώρες κυκλοφορίας. Οι οικογενειακές συνήθειες και ρουτίνες αλλάζουν (περισσότερα φροντιστήρια, περισσότερες δραστηριότητες και μεγαλύτερη ενασχόληση των γονιών με το καθημερινό πρόγραμμα των παιδιών τους) επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τους δρόμους της Λευκωσίας. Η κατάσταση είναι τέτοια που οι οδηγοί αναζητούν εναγωνίως εναλλακτικές διαδρομές, κάτι που αυξάνει -και μάλιστα σημαντικά- την κίνηση και σε δευτερεύοντες δρόμους, γειτονιές ακόμη και μη χαρτογραφημένους και ασφαλτοστρωμένους δρόμους. 

Η κατάσταση συνοψίζεται με μία λέξη: Χάος. 

Αφού όμως οι συγκοινωνίες δε λειτουργούν και δεν είναι δημοφιλείς. Το οδικό δίκτυο εάν και εφόσον διευρυνθεί θα περάσουν χρόνια και παράλληλα τα οχήματα αυξάνονται όπως και οι ανάγκες των πολιτών, πώς μπορεί να περιοριστεί το κυκλοφοριακό πρόβλημα; 

Η απάντηση είναι απλή, εφικτή και συνεπώς αποτελεσματική: Τηλεργασία. 

Με την εφαρμογή μοντέλου τηλεργασίας εκεί και όπου μπορεί να εφαρμοστεί, η τροχαία κίνηση άμεσα και δραστικά θα περιοριστεί, τα νοικοκυριά θα εξοικονομήσουν και χρήματα και χρόνο που σήμερα αντιπαραγωγικά και άσκοπα χάνεται στο μποτιλιάρισμα, ενώ και η περιβαλλοντική επίπτωση θα είναι θετική με μειωμένη κατανάλωση καυσίμων και πτώση στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην πόλη. 

>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Ταυτόχρονα, το πρόγραμμα της κάθε οικογένειας θα καταστεί σαφώς πιο εύκολο αφού θα περιοριστούν στις απαραίτητες οι διακινήσεις και οι αποστάσεις θα ψαλιδιστούν σημαντικά. 

Εάν κάποιος εργαζόμενος αφιερώνει, παραδείγματος χάρη, ενάμιση ώρα για τη βασική πρωινή και απογευματινή διαδρομή σπίτι-σχολείο-δουλειά και αντίστροφα, τότε πολύ εύκολα γίνεται αντιληπτό πόσος περισσότερος, ωφέλιμος χρόνος απομένει και πόσο πιο παραγωγικός, υγιής και με λιγότερο στρες θα είναι προς όφελος και της εργασίας και της οικογένειας και του ίδιου του εαυτού του.

Για την εφαρμογή του μοντέλου τηλεργασίας (σε μόνιμη βάση ή έστω για συγκεκριμένες περιόδους του έτους), κυρίως για το προσωπικό που εργάζεται σε γραφεία το μόνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση τόσο από τον Δημόσιο όσο και από τον Ιδιωτικό τομέα. Στο ενδεχόμενο ανάληψης πρωτοβουλιών για συνεργασία για εφαρμογή κοινών αποφάσεων τα αποτελέσματα θα είναι επωφελή για το σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας και με ελάχιστο κόστος.