Και ένα μικρό καράβι μπορεί να αρμενίσει στην ανοικτή θάλασσα, αποφεύγοντας τις μεγάλες φουρτούνες, αλλά χρειάζεται καλό καπετάνιο, καλό εξοπλισμό, καλό πλήρωμα και βεβαίως σχέδιο πορείας για κάθε ταξίδι

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Η Κύπρος αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα που ανατρέπει τη φράση «μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες», φράση η οποία υπονοεί ότι τα μικρά πλέουν σε διαρκή κατάσταση νηνεμίας ή ότι πολύ απλά δε βγαίνουν στις ανοικτές θάλασσες. 

Για δεκαετίες πλέον, το «μικρό καράβι» της Κύπρου έχει βγει σε ωκεανούς αντιμετωπίζοντας μεγάλες φουρτούνες, σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα δίχως τον κατάλληλο εξοπλισμό, σε ταξίδια χωρίς προετοιμασία και κυρίως δίχως πυξίδα. 

Και αυτό ακριβώς το περιπετειώδες ταξίδι οδηγεί στην ανάγκη για σχεδιασμό κι έπειτα υλοποίησης ενός ολιστικού πλάνου της κυπριακής οικονομίας, της επικέντρωσής της σε τομείς και ειδικούς κλάδους και της διασποράς του κυπριακού ΑΕΠ σε όσο το δυνατόν περισσότερες εκφάνσεις της οικονομικής δραστηριότητας. 

Τον ρόλο υποβολής συγκεκριμένων προτάσεων και πρακτικών λύσεων έχει αναλάβει το Συμβούλιο Οικονομίας, του οποίου βέβαια ο ρόλος και η στόχευση έχουν τροποποιηθεί λόγω των επιπτώσεων από την πανδημία. Μένει να δούμε κατά πόσον οι συγκεκριμένες προτάσεις ή και πιθανός οδικός χάρτης υλοποίησής τους θα εφαρμοστούν από την πολιτεία, ή εάν θα αγνοηθούν. Η προηγούμενη προσπάθεια έμεινε ημιτελής. 

Πάντως, η θέση της Κύπρου ως κέντρο παροχής επαγγελματικών υπηρεσιών δεν μπορεί να μεταβληθεί ούτε άμεσα, ούτε σε μεγάλο βαθμό και ούτε βέβαια αποτελεί απόλυτη ανάγκη. Αυτό από το οποίο οφείλει η χώρα να απεξαρτηθεί είναι η μεγάλη έκθεσή της σε σημαντικούς τομείς για την κυπριακή οικονομία: 
1/ Επαγγελματικές υπηρεσίες 
2/ Τουρισμός
3/ Ακίνητα

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Δυστυχώς και οι τρεις τομείς έχουν άμεσα ή έμμεσα, μέχρι σήμερα ή στο πρόσφατο παρελθόν, συνδεθεί με το θέμα των διαβατηρίων ή ευρύτερα εύρωστων ξένων επενδυτών που φτάνουν στην Κύπρο όχι για να αξιοποιήσουν τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που παρέχονται από καλούς επαγγελματίες (κάτι που ισχύει), ούτε για την υψηλή απόδοση της επένδυσής τους αλλά κυριότερα διότι ήθελαν ο πλούτος τους να βρίσκεται κάπου -με σχετική ασφάλεια και εχεμύθεια- εκτός της χώρας τους. Ο τρόπος με τον οποίο έφτασαν στην Κύπρο, οι διαδρομές που τα χρήματά τους ακολούθησαν και αυτοί που τους βοήθησαν, αποτελούν δυστυχώς διαχρονικά θέματα που ταλανίζουν τη χώρα. 

Αυτή η τάση δημιούργησε τον μεγάλο όγκο των offshore εταιρειών στα κυπριακά μητρώα, κυρίως κατά τις δεκαετίες του ’90 και του 2000, η ίδια τάση διόγκωσε -ασύμμετρα για το μέγεθος της Κύπρου- τις ξένες καταθέσεις που δημιούργησαν στρεβλώσεις στην κυπριακή οικονομία κατά την περίοδο μετά το 2000 έως την κρίση του 2013 και μια αντίστοιχη τάση δημιουργεί νέες στρεβλώσεις κατά βάση στην αγορά ακινήτων της Λεμεσού. 

Έχοντας πάρει, θεωρητικά τουλάχιστον, πολλά μαθήματα από τις προηγούμενες κρίσεις ή έστω αποτυχίες, η Κύπρος οφείλει να στοχεύει σε διαρκή βελτίωση του ονόματός της διεθνώς, εφαρμόζοντας τα πλέον αυστηρά μέτρα και κριτήρια για θέματα που αφορούν στη διαφάνεια και κυρίως στην καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Ταυτόχρονα, επιβάλλεται η χάραξη στρατηγικής η οποία θα περιορίσει την έκθεση της χώρας σε συγκεκριμένους τομείς, διότι πολύ απλά μια κρίση σε έναν τομέα δεν πρέπει να αποτελεί συστημικό κίνδυνο για ολόκληρη την οικονομία. 

Έχοντας κινήσεις που ήδη η Κύπρος έκανε τα τελευταία δύο χρόνια και με την προσδοκία ότι δεν θα πυροδοτηθούν νέες, σοβαρές καταγγελίες σε βάρος της το μέλλον δύναται να τεθεί σε πιο στέρεες βάσεις σε σύγκριση με το παρελθόν, τόσο για ευρύτερα θέματα οικονομίας όσο και ζητήματα που άπτονται ξένων επενδύσεων, πολιτογραφήσεων, διαφάνειας και καταπολέμησης παρανομιών. 

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Σε αντίθεση με το 2013, η χώρα τα τελευταία χρόνια είχε τις ευκαιρίες για βελτιώσεις και αναβαθμίσεις πριν τα γεγονότα να την προλάβουν σε βαθμό που τα περιθώρια ελιγμών να εκμηδενίζονται. Σήμερα η κατάσταση μοιάζει οριακή και σώζεται με ουσιαστικές κινήσεις για βελτίωση του κυπριακού επενδυτικού προγράμματος, πιθανώς περιορισμού του αλλά κυρίως με ξεκαθάρισμα των ύποπτων παλαιών περιπτώσεων, όσες κι αν αυτές είναι. Ταυτόχρονα, ο προσανατολισμός για το μέλλον πρέπει να είναι ξεκάθαρος, συγκεκριμένος και με ακριβές πλάνο υλοποίησής του. 

Συνεπώς και ένα μικρό καράβι μπορεί να αρμενίσει στην ανοικτή θάλασσα, αποφεύγοντας τις μεγάλες φουρτούνες, αλλά χρειάζεται καλό καπετάνιο, καλό εξοπλισμό, καλό πλήρωμα και βεβαίως σχέδιο πορείας για κάθε ταξίδι.