Θα πρέπει να αποφασίσουν τελικά σε ΠΟΙΟΥΣ ανήκουν οι έδρες. Ποιος είναι ο φορέας της έδρας; Το πρόσωπο; Ή το Κόμμα; Και όταν το αποφασίσουν να μας το πουν για να ξέρουμε κι' εμείς τελικά τι γίνεται. Δεν γίνεται την μια να ισχύει έτσι, και την άλλη, αλλιώς. Διότι τώρα αυτό συμβαίνει. Είναι ή δεν είναι μπουρδέλο; 

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ 
Twitter: @tsangarisp
Ζούμε άλλη μια φαρσοκωμωδία στη Νήσο των Αγίων. Η μια φαρσοκωμωδία διαδέχεται την άλλη σχεδόν ανά μήνα (αν έγραφα «σχεδόν ανά βδομάδα» θα ήμουν και πάλι ορθός αλλά ας διαλύσουμε έστω και την παραμικρή δόση υπερβολής). Η Στήλη θα αναφερθεί σε μια από τις πολλές του τελευταίου 10ημέρου. Αυτή της 56ης Έδρας. 

Ας δούμε όμως πρώτα το ιστορικό αυτού του δράματος: 

22/5/16 – Βουλευτικές Εκλογές - Η Αλληλεγγύη κερδίζει έδρα στη Λεμεσό και η έδρα πάει στην Ελένη Θεοχάρους, η οποία είχε και τους περισσότερους σταυρούς στο ψηφοδέλτιο της Αλληλεγγύης Λεμεσού. Η Ελένη Θεοχάρους όμως αρνείται την έδρα στην Βουλή των Αντιπροσώπων και προτιμά την έδρα στην Ευρωβουλή. Δεν ορκίζεται ως Βουλευτίνα. Η έδρα δίδεται στον πρώτο επιλαχόντα της Αλληλεγγύης στην Επαρχία Λεμεσού. Γιώργο Παπαδόπουλο.   

Αύγουστος 2016 - Ο Αντρέας Μιχαηλίδης (υποψήφιος βουλευτής ΔΗΣΥ Λεμεσού) δια των δικηγόρων Χ. Πρόύντζου και Δ. Ιωαννίδη προσφεύγει στο εκλογοδικείο, θεωρώντας πως κακώς δόθηκε η έδρα στον α’ επιλαχόντα της Αλληλεγγύης και πως θα έπρεπε να είχαν προκηρυχθεί αναπληρωματικές εκλογές για την συγκεκριμένα έδρα, αφού την απέρριψε η κα Θεοχάρους. Σημειώνεται πως πρώτος που ήγειρε θέμα Συνταγματικότητας ήταν ο Δικηγόρος Χαράλαμπος Προύντζος αμέσως μετά τις εκλογές της 22ας Μαΐου. 

31/5/2017 – Το εκλογοδικείο δικαιώνει τον κ. Μιχαηλίδη και ο Γιώργος Παπαδόπουλος  παύει να είναι βουλευτής και να βρίσκεται στα έδρανα της Βουλής. Πρόκειται για περίπτωση «μη καταληφθείσας έδρας» και από την στιγμή που η κα Θεοχάρους αρνήθηκε την έδρα και δεν ορκίστηκε Βουλευτής, η έδρα δεν πιστώθηκε στην Αλληλεγγύη, ώστε να μπορεί μετά η έδρα να παραχωρηθεί στον πρώτο επιλαχόντα του ίδιου κόμματος. Το Εκλογοδικείο δεν πρότεινε θεραπεία αλλά «έδειχνε» τις αναπληρωματικές εκλογές κατόπιν τροποποίησης του Συντάγματος.  

>>> Άρθρα, Απόψεις Brief <<<

30/6/2017 - Ψηφίζεται Τροποποιητικός Νόμος και με 26 ψήφους υπέρ και 13 ψήφους εναντίον (ΔΗΣΥ), η Ολομέλεια του Σώματος ψήφισε σε Νόμο την Πρόταση Νόμου που κατέθεσε ο Πρόεδρος της Βουλής για πλήρωση της κενωθείσας έδρας. Κατ’ αυτό τον τρόπο η έδρα επέστρεφε στην Αλληλεγγύη και κατ’ επέκταση στον Γ. Παπαδόπουλο. 

5/7/2017 – Με την δημοσίευση του Νόμου, ο Γ. Παπαδόπουλος «γίνεται» εκ νέου Βουλευτής και επιστρέφει στα έδρανα. 

7/2017 – Κατατίθεται εκ νέου προσφυγή στο Εκλογοδικείο από πλευράς του κ. Μιχαηλίδη.  

30/4/2018 – Ο Νόμος κρίνεται αντισυνταγματικός (το Ανώτατο έκρινε τον Τροποποιητικό Νόμο 82(Ι)/2017 και συγκεκριμένα την πρόνοια του για πλήρωση μη καταληφθείσας βουλευτικής έδρας, σύμφωνα με το άρθρο 35(1) του Νόμου 72/1979 ως αντισυνταγματική καθότι δεν συνάδει με τα άρθρα 65, 66, 69 και 71 του Συντάγματος αλλά και τη δημοκρατική αρχή της λαϊκής κυριαρχίας που είναι διάχυτη στο Μέρος IV του Συντάγματος και η οποία επιτάσσει την εκλογή των βουλευτών από το λαό).

5/2018 – Ο Γ. Παπαδόπουλος, βουλευτής της Αλληλεγγύης, παύει εκ νέου να είναι Βουλευτής. 

13/6/18 - Η Ολομέλεια της Βουλής σε έκτακτη συνεδρία της ενέκρινε σε νόμο (με 30 ψήφους υπέρ, 15 ψήφους εναντίον (ΔΗΣΥ) και μία αποχή (Γ. Λιλλήκα), δεύτερη Πρόταση Νόμου με σκοπό και πάλι τη νομοθετική ρύθμιση του ζητήματος της έδρας ώστε και πάλι η έδρα να δοθεί στην Αλληλεγγύη και κατ’ επέκταση στον Γ. Παπαδόπουλο.  

Ιούνιο ’18 - Γίνεται Αναφορά του Νόμου από τον ΠτΔ, μέσω του Γενικού Εισαγγελέα, προς το Ανώτατο, κατά την οποία  ζητούσε γνωμάτευση του Ανωτάτου ως προς το κατά πόσον ο νόμος με τίτλο “Ο περί Εκλογής Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων (Τροποποιητικός) Νόμος του 2018” είναι αντίθετος και ασύμφωνος με συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος και την αρχή της διάκρισης των εξουσιών και την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, “οι οποίες απορρέουν και διαπνέονται από το σύνταγμα της Δημοκρατίας”.

26/11/18 – Το Ανώτατο εξετάζει την Αναφορά και επιφυλάσσεται για την απόφασή του. 

19/3/19 – Ο Νόμος και αυτή τη φορά κρίνεται αντισυνταγματικός   

Μόνο και μόνο η ανάγνωση των γεγονότων προκαλεί… δεν ξέρω. Γέλια; Μειδίαμα; Απορία; Θυμό; 

Χρειάζεται δηλαδή να πούμε κάτι περισσότερο; Χρειάζεται να σχολιάσουμε κιόλας; Όταν μια Βουλή αποτελούμενη από 55 Βουλευτές για ΤΡΕΙΣ φορές προσπαθεί ανεπιτυχώς να χρήσει βουλευτή «με το ζόρι», παρά τις περί αντιθέτου αποφάσεις του Ανωτάτου, παρά τις υποδείξεις ότι καταστρατηγείται η λαϊκή κυριαρχία, τι μπορεί κάποιος να πει; Τι να σκεφτεί; 

>>> Αναλύσεις / Έρευνες Brief <<<

Για να μην τα πολυλογούμε όμως, η ουσία είναι μια: Έγινε μια πολιτική κομπίνα το 2016 από πλευράς της Αλληλεγγύης, η οποία όμως απέτυχε. Προσπάθησε να «κλέψει» έδρα που δεν της ανήκε. Για να της άνηκε η έδρα, θα έπρεπε η κα Θεοχάρους να παραιτηθεί από Ευρωβουλευτίνα να ορκιστεί Βουλευτίνα στην Βουλή μας και μετέπειτα αν ήθελε να παραχωρούσε την έδρα στον Γ. Παπαδόπουλο θα μπορούσε να παραιτηθεί και να λάβει την έδρα ο πρώτος επιλαχόντας, στην προκειμένη ο κ. Γ. Παπαδόπουλος. 

Όμως να σημειώσουμε και το άλλο. Το ΠΛΕΟΝ σημαντικό της υπόθεσης: 

Θα πρέπει να αποφασίσουν τελικά σε ΠΟΙΟΥΣ ανήκουν οι έδρες. Ποιος είναι ο φορέας της έδρας; Το πρόσωπο; Ή το Κόμμα;  

Στην περίπτωση της έδρας της Λεμεσού η πλειοψηφία της Βουλής υποστηρίζει ότι η έδρα ανήκει στα κόμματα και όχι στα πρόσωπα. Δηλαδή ο φορέας της έδρας είναι η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και όχι η Ε. Θεοχάρους. Άρα η έδρα ανήκει στην ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και αφού το «πρόσωπο1» (Ε. Θεοχάρους) δεν την θέλει, παραχωρείται στο «πρόσωπο2» (Γ. Παπαδόπουλο). Αυτή είναι η λογική της πλειοψηφίας της Βουλής αλλά με αυτή την λογική διαφωνεί το Ανώτατο. Αλλά ας θεωρήσουμε ότι ισχύει αυτή η λογική και «συγυρίζεται» αυτή η θεώρηση με αναθεώρηση του Συντάγματος. Ωραία. Ξέρετε τι θα σημαίνει αυτό; Αν οι έδρες ανήκουν στα κόμματα και όχι στα πρόσωπα, τότε σημαίνει πως από την στιγμή που ένας βουλευτής αποχωρεί από το κόμμα δεν μπορεί να παραμείνει ανεξάρτητος βουλευτής ή να προσχωρήσει σε άλλο κόμμα, αλλά παύει να είναι βουλευτής και η έδρα -αφού ανήκει στο κόμμα- δίδεται στον πρώτο επιλαχόντα του κόμματος. 

Αν όμως οι έδρες ανήκουν στα ΠΡΟΣΩΠΑ και όχι στα κόμματα, δηλαδή ο φορέας της έδρας είναι το πρόσωπο και όχι το κόμμα, τότε η Αλληλεγγύη ΔΕΝ δικαιούται την έδρα αφού το πρόσωπο που έλαβε την έδρα, δεν την ήθελε. Σε μια τέτοια περίπτωση τότε δικαιωματικά οι βουλευτές που αποχωρούν από ένα κόμμα δικαιούνται να διατηρούν την έδρα τους είτε ως ανεξάρτητοι είτε ως μέλη ενός άλλου κόμματος. Την ίδια ώρα, αν ισχύσει αυτό, σε περίπτωση παραίτησης ενός Βουλευτή (για οποιοδήποτε λόγο, είτε για λόγους υπουργοποίησης είτε για λόγους άλλου διορισμού είτε για προσωπικούς λόγους) τότε η έδρα δεν θα μπορεί να παραχωρείται σε επιλαχόντα αλλά θα πρέπει να προκηρύσσεται αναπληρωματική εκλογή για την πλήρωση της έδρας της συγκεκριμένης επαρχίας.

Τώρα ισχύει κάποτε το ένα και κάποτε το άλλο. 

Όπως σχεδόν όλα δηλαδή στην Κυπριακή Δημοκρατία. Αναλόγως τι βολεύει…