• Παρά οι Φορείς να δηλώνουν έκπληκτοι, ενώ θα έπρεπε να ήξεραν, ας εισηγηθούν λύσεις πρόληψης και εντοπισμού

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
@tsangarisp

Τις μέρες που μας πέρασαν ξέσπασε άλλο ένα θέμα. Αυτό με τα Ναρκωτικά στα Σχολεία. 

Είναι δυο τα ζητήματα: Πρώτον, με πόση ευκολία μπορεί να διασυρθεί κάποιο πρόσωπο και μάλιστα εντός της Βουλής των Αντιπροσώπων και δεύτερον αυτό καθαυτό το πρόβλημα των ναρκωτικών στα σχολεία. 

Για το πρώτο να σημειωθεί μόνο ότι είναι απαράδεκτο να πηγαίνει ο οποιοσδήποτε σε μια Επιτροπή της Βουλής να λέει κυριολεκτικά ό,τι του καπνίσει και να δημιουργείται όλος αυτός ο σάλος. Και εδώ ευθύνες έχουν όλοι. Αυτοί που απέστειλαν την πρόσκληση χωρίς να ελέγξουν πρώτα, αυτοί που άκουσαν και δεν ρώτησαν (δηλαδή οι Βουλευτές) αλλά και εμείς ως ΜΜΕ που αντί να ρωτήσουμε την κυρία και την όποια κυρία/κύριο, «ποιος είναι αυτός ο καντινιέρης, τα καταγγείλατε» απαθέστατα υιοθετήθηκαν αρχικώς (πλην μερικών εξαιρέσεων) τα όσα λέχθηκαν και προβλήθηκαν χωρίς καμία μα καμία έρευνα προηγουμένως. 

Όμως ας δούμε την ουσία της συγκεκριμένης περίπτωσης. Που είναι κάτι πολύ σοβαρό.  Ναρκωτικά στα σχολεία λοιπόν. Αλλά είναι ή δεν είναι λογικό; Είναι λογικό να υπάρχουν ναρκωτικά στα σχολεία; Ναι είναι λογικό. Χωρίς βεβαίως να σημαίνει πως επειδή είναι λογικό, αυτό είναι και επιτρεπτό ή πως δεν είναι ανησυχητικό και θα πρέπει η Πολιτεία να εξεύρει τρόπους να προστατέψει τα παιδιά μας. Και λέω είναι λογικό διότι αυτό συνάγεται από τα στοιχεία. Το ερώτημα είναι γιατί το αφήσαμε να εξελιχθεί ως "λογικό" και τι κάνουμε απ' εδώ και μπρος. 

Ας δούμε όμως πρώτα τα στοιχεία και να επανέλθουμε: Δείτε τον πιο κάτω πίνακα: 

Πρόκειται για στοιχεία που δημοσιεύονται στην έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας του 2018 με τίτλο «Ευρωπαϊκή Έκθεση για Ναρκωτικά – Τάσεις και Εξελίξεις». 

Τι βλέπουμε λοιπόν εδώ; Ανάμεσα στον «Μαθητικό Πληθυσμό» έγινε χρήση Κάνναβης έστω και μια φορά από ένα ποσοστό της τάξεως του 7% στην Κύπρο. (Τα στοιχεία αυτά αφορούν το έτος 2015 και προέρχονται από την έρευνα ESPAD). 

Και προσέξετε: Τα στοιχεία καταγράφουν ως «Μαθητικό Πληθυσμό» τις ηλικίες 15 έως 16 ΜΟΝΟ. Δεν περιλαμβάνονται δηλαδή ούτε οι ηλικίες κάτω των 15 ούτε οι ηλικίες άνω των 16. 

>>> Απόψεις στην Brief <<< 
 
Συνεπώς το ποσοστό των μαθητών που έκανε χρήση Κάνναβης, εάν συμπεριληφθούν και οι πάνω των 16 είναι σαφώς και λογικώς μεγαλύτερο από το 7%.

Άρα, αν έχουμε περίπου 10 ανά 100 μαθητές που έκαναν χρήση έστω και μια φορά, θα στρουθοκαμηλίζαμε εάν θεωρούμε ότι αυτοί οι περίπου 10 ανά 100 μαθητές, δεν συζητούν μεταξύ τους και δεν «συναλλάττονται» κατά την ώρα του σχολείου. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη πιθανότητα αυτό να γίνεται. Ή όχι; 

Κατά τα άλλα μένουμε έκπληκτοι. Η κοινωνία ίσως να μένει έκπληκτη και δικαιολογημένα διότι ενδεχομένως να μην ήταν και να μην είναι ενήμερη για τις μελέτες, έρευνες κτλ που καταδεικνύουν πως όντως υπάρχει πρόβλημα στα σχολεία. Αλλά οι Φορείς; Οι Αρχές; Γιατί εκπλήττονται; 

Διότι ακούσαμε και αρμόδιους φορείς, όπως τον Σύνδεσμο Γονέων, να δηλώνουν διάφορα αλλά την ίδια ώρα να μας λένε πως δεν είναι δουλειά τους να προβούν σε καταγγελίες. Τους ακούσαμε ακόμη να «φωτογραφίζουν» σχολεία των αστικών περιοχών ότι εκεί γίνονται οι πολλές «τράμπες» των ναρκωτικών. Αλλά στοιχεία δεν δίνουν. Αλλά την σκιά την αφήνουν. Και για τα Σχολεία και για τους Εκπαιδευτικούς και για τα παιδιά των συγκεκριμένων σχολείων! 

Μα μισό λεπτό. Το να βγαίνω να λέω αυτά τα πράγματα ως πολίτης μέσα στον καφενέ της γειτονιάς μου είναι ένα, και να τα λέω ως επίσημος Φορέας είναι άλλο. Υπάρχει πρόβλημα; Και βεβαίως υπάρχει πρόβλημα. Να μην το πουν; Και βεβαίως να το πουν. Αλλά την ίδια ώρα, ναι, αν έχουν στοιχεία να συνεργαστούν με τις Αρχές αλλά το ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ να προτείνουν λύσεις. 

Δεν πρότειναν καμία λύση. Ακούσατε εσείς κάποια λύση; Πρότειναν κάτι; Έκαναν καμιά εισήγηση; Τίποτα. Δηλώνουν έκπληκτοι, καταγγέλλουν αόριστα, λένε θεωρίες την ώρα που το πρόβλημα είναι εκεί. Είναι υπαρκτό. 

>>> Αναλύσεις / Έρευνες / Συνεντεύξεις Brief <<< 

Μια λύση όμως μήπως θα ήταν το Νάρκοτεστ στα Σχολεία; Δειγματοληπτικά ή σε μαθητές οι οποίοι ενδεχομένως να παρουσιάζουν μια συμπεριφορά η οποία να δικαιολογεί το συγκεκριμένο τεστ; 

Και αν το Νάρκοτεστ γίνεται στον Στρατό, γιατί όχι και στα Σχολεία; 

Δεν ξέρω. Θα πρέπει να μελετηθεί. Λειτουργεί αποτρεπτικά το Νάρκοτεστ; Ενδεχομένως σε τέτοιες νεαρές ηλικίες, ναι, να λειτουργεί αποτρεπτικά αφού θα υπάρχει πιθανότητα να «μας τσακώσουν». Ενδεχομένως και όχι. Από την άλλη ίσως όμως μέσω του Νάρκοτεστ αν εντοπίζονται οι μαθητές στα πρώτα στάδια χρήσης, αρκετά παιδιά να «γλυτώσουν» από την μετέπειτα κατρακύλα που οδηγούνται λόγω ναρκωτικών. Ας το μελετήσουν οι Φορείς, οι Αρχές και ας αποφασίσουν. 

Έχω όμως μια υποψία. Ποια; Τι θα γίνει αν αποφασιστεί κάτι τέτοιο: Κατά πάσα πιθανότητα, και πάλι οι γονείς θα βγουν στα ΜΜΕ και να φωνάζουν. Εναντίον αυτή τη φορά. Διότι θα μας πουν «στοχοποιούνται» τα παιδιά. Και με την πρώτη αρνητική ένδειξη του Νάρκοτεστ (διότι είναι λογικό ότι θα υπάρξουν και έλεγχοι σε παιδιά που δεν πήραν ναρκωτικά αν θα γίνονται δειγματοληπτικά), η μάνα και ο πατέρας θα έχουν παράπονο ότι έκαναν στο παιδί τους Νάρκοτεστ. 

Συνεπώς, ως Κοινωνία και ως Πολιτεία, επειδή δεν ξέρουμε ακριβώς τι θέλουμε, θα συνεχίσουμε να φωνάζουμε περιστασιακά, να παραπονιόμαστε περιστασιακά, να διαμαρτυρόμαστε περιστασιακά, για κάθε φορά και για ένα θέμα… μέχρι το επόμενο. Χωρίς δυστυχώς λύσεις. Χωρίς δράσεις. Παρά μόνο αντιδράσεις!  

Αυτή δυστυχώς είναι η Κύπρος.