ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Όταν παρατηρώ τη μεγάλη εικόνα με τα αποτελέσματα της διασποράς του COVID-19, τις ζωές που χάνονται ή κινδυνεύουν, την οικονομική ένδεια που απειλεί, την απομόνωση που μας ακολουθεί ένα χρόνο σχεδόν, νομίζω πως ζω σ' ένα δυστοπικό σενάριο. Μετά εστιάζω το βλέμμα στα καθ’ ημάς, και σκέφτομαι πως εδώ δε ζούμε το ίδιο δυστοπικό έργο. Κι ας έχουμε νεκρούς, κι ας κρατάμε τα προσχήματα της κοινωνικής απόστασης. Εδώ παίζεται μια γκροτέσκα κακόηχη οπερέτα που καταγράφει εξαιρετικά εύστοχα την έννοια της παρακμής. 

Η δημοκρατία ως πολίτευμα στηρίζεται στην ισονομία και την ισότητα. Στηρίζεται στην εξάντληση όλων των άλλων μέσων πριν τη χρήση βίας για επίλυση διαφορών και εντάσεων μεταξύ πολιτών, ή μεταξύ πολιτών και αρχών. Στηρίζεται σε αρχές δικαίου. Καμία πολιτεία δεν είναι τέλεια. Όλοι οι ανθρώπινοι θεσμοί έχουν ατέλειες, χρίζουν και επιδέχονται αλλαγές και βελτιώσεις, αλλά και το αντίθετο. Μπορεί να υπολειτουργήσουν ή να ατροφήσουν, να διαβρωθούν, και σαφώς δυσλειτουργούν ακόμα πιο έντονα όταν οι ηγεσίες τους έχουν έλλειμα παιδείας και δημοκρατίας.

Η Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Αιδούς, προστέθηκε επάξια στη λίστα αυτών που κάνουν ζημιά στους θεσμούς και τη πολιτεία κτυπώντας στο πιο ακριβό κομμάτι της Δημοκρατίας, στην εμπιστοσύνη των πολιτών προς το κράτος δικαίου. 

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Υπάρχει και μια ακόμα παράπλευρη ζημία από την παρουσία της κυρίας στην υπουργική καρέκλα. Δίνει το άλλοθι της γυναικείας αντιπροσώπευσης στην κυβέρνηση και εκφράζει ταυτόχρονα ότι πιο αντιδραστικό, ότι πιο στερεοτυπικό χαρακτηριστικό αποδέχεται η κοινωνία για τη γυναίκα. Η «δυναμική» της εξαντλείται στην ασφάλεια του γραφείου της. Δεν μπορεί να αποδεχτεί την όποια κριτική στις ενέργειες της χωρίς να τις θεωρήσει προσωπική στοχοποίηση, και μιλάει ως παραπονεμένο και αππομένο μπροστά στις κάμερες. Ο δε πατερούλης που την επέλεξε για τη θέση, της δίνει τη χαριστική βολή, όταν καθαρίζει για πάρτη της, λέγοντας το εγώ την επέλεξα τελεία και παύλα.

Μετά από όλα αυτά, παρακολουθώ την προσεδάφιση στον κόκκινο πλανήτη (άραγε θα λέμε κάποτε προσγείωση) του σκάφους της ΝΑΣΑ ως την ύστατη ελπίδα. Ας βάλουμε πλώρη για τον Άρη.

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick.