ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Ας μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Οι Ταλιμπάν του Αφγανιστάν, απέδειξαν πως διέθεταν σχέδιο, στρατηγική και τακτική βασισμένοι σ ένα ιδεολόγημα το οποίο και διαφύλαξαν ως κόρη οφθαλμού στα 20 και βάλε χρόνια του πολέμου τους.

Το δικό μας υπουργείο με τους αρχηγίσκους του δείχνουν, αμόρφωτοι, κουτοπόνηροι αυταρχικοί  ηγεμονίσκοι, που είδαν καρέκλα – και όλοι γνωρίζουμε πως αλλάζεις καρέκλα στη Δημόσια Υπηρεσία-  και  πίστεψαν εαυτούς έξυπνους και ικανούς, κοινώς ξερόλες.

>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Ανακάλυψαν ξαφνικά πως μια σελίδα  σ ένα βιβλίο εκμάθησης ξένης γλώσσας έκανε αναφορά σε  κάτι (μια ιστορική πραγματικότητα) που αν το διάβαζαν τα παιδιά θα πάθαιναν α) πονοκέφαλο, β) θα αλλαξοπιστούσαν γ) θα διαλύετο το κράτος.  Έτσι ακολουθώντας την γνωστή τακτική πονάει κεφάλι , κόβει κεφάλι , αλλά και τη βαθύτατη πίστη τους πως αν  δεν βλέπουν κάτι  δεν υπάρχει (εκτός αν είναι το άγιο πνεύμα) αποφάσισαν και συνέστησαν την αποκοπή (σχίσιμο και στην πυρά) της κατηγορούμενης  σελίδας από το βιβλίο. Απλή ερώτηση, όταν παρήγγειλαν το βιβλίο , πέρα από το οικονομικό κόστος /όφελος  της επιλογής δεν το διάβασαν; Μπορώ να εμπιστευτώ ένα Υπουργείο Παιδείας που αποφασίζει τη διδακτέα ύλη χωρίς να ξέρει τι υπάρχει μέσα στα βιβλία. 

Αν ήταν σοβαροί Ταλιμπάν στο ΥΠΑΝ, θα είχαν διεξάγει προληπτική λογοκρισία και βεβαίως δεν θα επέτρεπαν ξένες γλώσσες στα σχολεία ( διότι η γνώση είναι εκ προοιμίου επικίνδυνη και η επαφή  μιας ξένης γλώσσας ανοίγει άλλες προοπτικές). Αλλά και δω μισές δουλειές...

Αλλά και η αναφορά  για τη χρήση δύο και μόνον τραγουδιών του Θεοδωράκη ανήμερα της κηδείας,  τι κάζο και αυτό; Με μια μονοκονδυλιά οριοθέτησαν τη μουσική του. Γιατί; Τι κίνδυνος υπάρχει στα υπόλοιπα; Ποιόν και τι ενοχλεί η μελοποιημένη ποίηση του Ελύτη, του Λειβαδίτη, του Αναγνωστάκη, του Neruda άραγε; Γιατί έμεινε  η Ρωμιοσύνη; Ρίτσος είναι , κομμουνιστής ήταν, δε θα χαλάσει τα χρηστά μας ήθη;  Καλά το χρυσοπράσινο φύλλο θα μπορούσε  να είναι  και εν είδει μνημόσυνου για το νησί που ήταν κάποτε πράσινο και αγνό  προ πύργων και διαβατηρίων.

>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Πέραν από την επικίνδυνη ανικανότητα του Υπουργού και του Υπουργείου του, το θέμα είναι απλό. Η πράξη της προτροπής  για σχίσιμο σελίδας είναι άμεση λογοκρισία και είναι τακτική αυταρχισμού αλλά και προχειρότητας. Δεν νοείται λογοκρισία στη Δημοκρατία. Η  είσαι δημοκράτης ή δεν είσαι. Επιλεκτικά δημοκρατικές ευαισθησίες τύπου «je suis  κάτι» και «μιλάει η ελληνική ψυχή» και κάψτε/ σχίστε/διαγράψτε την παράγραφο γιατί διαφωνώ,  δεν νοούνται. Δημοκράτης δεν γεννιέσαι ακόμα και αν καυχιέσαι πως έχεις καταβολές από τη χώρα που τη γέννησε…. Δημοκράτης γίνεσαι μέσα από αγώνες , μέσα από αντιπαραθέσεις, μέσα από την άρνηση του αυταρχισμού. Το ΥΠΠΑΝ και ο πολιτικός προϊστάμενος του, ο εξαφανισμένος στα δύσκολα Υπουργός Παιδείας, έχουν  ακέραια την ευθύνη για αυτό το φιάσκο αλλά και για το επίπεδο πολιτικού πολιτισμού και αισθητικής που προκρίνουν.