ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Η μόνη πρόβλεψη που μπορεί να γίνει με ασφάλεια για αυτή τη χρονιά είναι πως θα είναι μια χρονιά εκλογών. Όχι δεν αναφέρομαι στην υποψηφιότητα Αβέρωφ και του Δελφίνου Χριστοδουλίδη για το χρίσμα του υποψηφίου για τις εκλογές στην Κύπρο το ‘23, αλλά στις εκλογές που θα γίνουν φέτος, για ανάδειξη προέδρων ή κοινοβουλίων μεταξύ άλλων στη Γαλλία, Ουγγαρία, Βοσνία, Σερβία, Νότιο Κορέα, Μάλι, Φιλιππίνες, Αυστραλία, Κολομβία, Κένυα, Βραζιλία , Τυνησία καθώς και εκλογές για την Γερουσία και το Κογκρέσο στις ΗΠΑ.

Αν αφήσουμε την ομφαλοσκόπηση και τα PCR τεστ καθώς και τις κωλοτούμπες του Αδώνιδος, θα
παρατηρούσαμε πως τα αποτελέσματα των εκλογών θα αλλάξουν την παγκόσμια σκηνή είτε προς μια ενδυνάμωση της ήδη υπάρχουσας τάσης του αυταρχισμού και της συρρίκνωσης της δημοκρατίας (πχ Ουγγαρία, Βραζιλία), είτε προς την αντίθετη πλευρά της ενδυνάμωσης της δημοκρατίας, όπως έγινε στην Χιλή στο τέλος του 21. Εκεί, στη χώρα που πρώτη εφάρμοσε το νεοφιλελευθερισμό, ένας νεαρός σοσιαλιστής, δημοκράτης κέρδισε τον εκλεκτό της ακροδεξιάς παράταξης με μεγάλη πλειοψηφία.

Στη Γαλλία, ο κεντρώος Macron, πάντα τολμηρά και σταθερά υπέρ της Ευρωπαϊκής ιδέας θεωρείται ο πιο σημαντικός πολιτικός της Ένωσης μετά την αποχώρηση της Merkel. Αντίπαλοι του δύο ακροδεξιοί, λαϊκιστές υποψήφιοι. Η επικράτηση του Macron (ή οποιουδήποτε άλλου κεντρώου υποψηφίου) θα στηρίξει το θεσμό της δημοκρατίας τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ευρώπη. Στην Ουγγαρία οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις ενώθηκαν στην προσπάθεια τους να ανακόψουν τον Orbán από την τρίτη διαδοχική θητεία, και τη συμμαχία ακροδεξιών δυνάμεων που έχει στήσει στην Κεντρική Ευρώπη. Μια νίκη της αντιπολίτευσης, πέρα από τις εσωτερικές αλλαγές, θα είχε επίσης γεωπολιτικές επιπτώσεις εξαιτίας των ιδιαίτερα καλών σχέσεων του Orbán με το Πεκίνο και τη Μόσχα. Μια νέα κυβέρνηση πιθανότατα θα ευθυγραμμιστεί πιο στενά με την ΕΕ και τους παραδοσιακούς της συμμάχους.

Στη Βραζιλία ο Bolsonaro είναι ο ορισμός του αρνητή, πρώτα της κλιματικής αλλαγής μετά της πανδημίας. Χαρακτήρισε τον COVID-19 ως μια «μικρή γρίπη», όταν η χώρα του είχε από τους υψηλότερους αριθμούς θανάτων στον κόσμο. Τον Οκτώβριο του 2021, Βραζιλιάνοι γερουσιαστές ψήφισαν υπέρ της σύστασης κατηγορίας του προέδρου για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, επικαλούμενοι μεταξύ άλλων και την παραπληροφόρηση για τον COVID-19. Φαίνεται και δω πως υπάρχει μια μεγάλη πια αντίδραση στον λαϊκισμό.

Ποιο το κοινό του Bolsonaro και του Orbán; Είναι και οι δύο, εκλεκτοί του πρώην Αμερικανού προέδρου Trump , ο οποίος πέρσι τέτοιες μέρες, ενθάρρυνε, για να το πούμε κομψά, την κατάληψη του Καπιτωλίου στην Ουάσιγκτον ώστε να μην αναγνωριστεί από το Κογκρέσο ή νίκη του Biden, δηλαδή για να κρατηθεί ο ίδιος στην εξουσία. Και πως κολλάει ο Trump στη Γαλλία; Ο ένας από τους δύο ακροδεξιούς πολιτικούς, ο Eric Zemmour , μια μηντιακή περσόνα, βαδίζει στα χνάρια του Trump, πολιτεύεται με ρητορική ξενοφοβίας και αποκλεισμού.

Ενώ οι εκλογές σε κάθε χώρα είναι ένα καθαρά εσωτερικό θέμα, οι συνέπειες τους ξεπερνούν τα σύνορα τους. Πάντα.

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick.