ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Ο πρώην είναι ο Nicola Sarkozy, πρόεδρος της Γαλλίας από το 2012 μέχρι το 2016 . Τη Δευτέρα δικαστήριο στο Παρίσι τον βρήκε ένοχο για διαφθορά και δωροδοκία, και τον καταδίκασε σε τρία χρόνια φυλάκιση, τα δύο με αναστολή. Αυτή ήταν ή πρώτη από τις τέσσερεις συνολικά δικαστικές διαμάχες του πρώην προέδρου.

O Sarkozy κατηγορήθηκε πως προσπάθησε να λάβει πληροφορίες σχετικά με μια υπόθεση εναντίον του από έναν δικαστή προσφέροντας του ως αντάλλαγμα την υπόσχεση πως θα χρησιμοποιούσε την επιρροή του ώστε να του εξασφαλιστεί μια πιο προνομιούχα θέση. ‘Έτσι έγινε ο δεύτερος μόλις πρώην πρόεδρος που καταδικάστηκε, μετά το Jaques Chirac, που βρέθηκε ένοχος για διασπάθιση και κακοδιαχείριση δημοσίου χρήματος, όταν ήταν δήμαρχος στο Παρίσι.

Η σημασία της καταδίκης αυτής είναι σαφώς πολύ μεγάλη για τα γαλλικά πολιτικά πράγματα, αφού ο Sarkozy, ένας χαρισματικός πολιτικός, χαίρει μεγάλης αίγλης στη γαλλική δεξιά. Η σημασία της καταδίκης αυτής όμως, για άλλες χώρες, άλλες δημοκρατίες δυτικού τύπου παίρνει μια άλλη χροιά, μια άλλη αξία.

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

1. Δείχνει το ανεξάρτητο της δικαιοσύνης ως μιας από τις τρείς εξουσίες-πυλώνες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ελέγχει και δικάζει κανονικά με στοιχεία και με διαφάνεια οποιονδήποτε πολίτη. Είτε πρόεδρο είτε clochard. Καταδικάζει με ή χωρίς αναστολή ποινής ή αθωώνει.

2. Η εκτελεστική εξουσία, κυβερνήσεις κεντρικές, τοπικά συμβούλια και πολιτικοί είναι υπόλογοι για τις πράξεις τους, έστω και χρόνια μετά. Δεν τους κρίνει μόνο «ο κυρίαρχος λαός» στις εκλογές.

3. Η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς αυξάνεται όταν στον πολιτικό αποδίδεται ευθύνη ή όταν ο ίδιος αναλάβει την δική του. Όταν οι θεσμοί λοιπόν δουλεύουν σωστά, δημιουργούν τις συνθήκες για διεύρυνση της δημοκρατίας.

Στη χώρα τούτη τη μικρή και άμυαλη, δεν έχουμε παρόμοιες έγνοιες. Οι νόμοι φαίνεται να κατασκευάζονται για να γεμίζουν τα μυαλά των δικηγόρων και όχι για να εφαρμόζονται. Ούτε το γράμμα ούτε το πνεύμα των νόμων.

Να θυμίσουμε κάποια; Υπουργός με ανοικτή υπόθεση παρενόχλησης, τέως πρόεδρος της βουλής που απλώς απολαμβάνει ανερυθρίαστα μια πρόωρη σύνταξη παρά την κατηγορία δωροληψίας, αρχηγός κόμματος που εξακολουθεί να παίρνει συντάξεις παρά την (ευρω)βουλευτική αντιμισθία. Υπουργός θεωρεί πως το γραφείο του αρχηγού της αστυνομίας είναι γραφείο παραπόνων. Ούτε ο αρχηγός αυτού του κράτους μένει στο απυρόβλητο.

«Δεν μπορεί να εμπιστεύεσαι κάποιον που δεν λογοδοτεί σε κανέναν» είχε πει ο φιλόσοφος Tomas Paine. Μιλάμε λοιπόν για τη λογοδοσία, την ανάληψη ευθύνης , το να είσαι υπεύθυνος για τις αποφάσεις που λαμβάνονται, για τις ενέργειες που αναλήφθηκαν, για τις εργασίες που ολοκληρώθηκαν την ώρα που εσύ είσαι στην εξουσία.

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick.