ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Αισιόδοξος πρέπει να είναι κάποιος για να πιστεύει πως η COP26, η διεθνής διάσκεψη για το κλίμα που πραγματοποιείται  αυτή τη βδομάδα στη Γλασκόβη θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.  Οι διεθνείς διασκέψεις παραμένουν ένα σημαντικό εργαλείο με το οποίο η ανθρωπότητα μπορεί να φτάσει σε συνεργατικές λύσεις με μακρόχρονα οφέλη. 

Η διάσκεψη της Γλασκόβης όμως δείχνει να συναντά μεγάλες δυσκολίες.  H επιδεικτική απουσία τόσο του κινέζου προέδρου Xi Jinping όσο και του προέδρου της Ρωσίας Putin, αλλά και άλλων όπως του προέδρου της Βραζιλίας και του πρωθυπουργού της Ιαπωνίας αποδυναμώνει de facto την δυναμική της. 

Αντίθετα, δυναμικά παρόντες οι ηγέτες της Κοινωνίας των Πολιτών (Civil Society), οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικούς τομείς, διαφορετικές εθνικότητες αλλά εκφράζουν την ίδια αγωνία για το μέλλον, και την ίδια αφοσίωση στην ιδέα της προστασίας της ζωής από τις ανθρώπινες ενέργειες.  Φαίνεται πως πέρα από τις κυβερνήσεις, αυτή η Κοινωνία των Πολιτών θα πρέπει να αναγνωριστεί ως εταίρος και να αφεθεί  να έχει έναν  καθοριστικό ρόλο στη προστασία του περιβάλλοντος.  Νέοι στην ηλικία, οικολόγοι, περιβαλλοντιστές ,ακτιβιστές, με την Greta Thunberg να είναι ίσως η πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα, πορεύονται διαμαρτυρόμενοι στη Γλασκόβη.   Ο λόγος τους, απέχει της ρομαντικής λογικής της εφηβείας, αντανακλά τους φόβους μιας ολόκληρης γενιάς και προτείνει λύσεις.  

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα  όμως είναι και η κίνηση των C40,  μιας διεθνούς οργάνωσης δημάρχων  που αριθμεί ως μέλη  πάνω από 1000 πόλεις, με περισσότερους   από 700 εκατομμύρια κατοίκους. Πόλεις σε όλες τις γεωγραφικές περιφέρεις της Γης  από την Ρώμη και το Λος ‘Αντζελες μέχρι την Κωνσταντινούπολη και το Σαο Πάολο.  Η C40, ιδρύθηκε  το 2005 από 18 μεγαλουπόλεις, αλλά έκανε έντονη την παρουσία της όταν ο Trump απέσυρε τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Συμφωνία του Παρισιού του 2015, όταν οι δήμαρχοι ανέλαβαν να  την τηρήσουν αυτοί στις πόλεις τους 

Οι δήμοι έχουν την δυνατότητα να εμβαθύνουν την συνεργασία μεταξύ τους, παρακάμπτοντας συχνά δυσκίνητες εθνικές πολιτικές, χρησιμοποιώντας δικά τους δίκτυα. Ο στόχος είναι να μπορέσουν να αξιοποιήσουν τους όποιους πόρους  και δυνατότητες έχουν, ώστε να διασφαλίσουν την υλοποίηση των συμφωνιών  και να επιβλέπουν τα πραγματικά αποτελέσματα. Κάπως  έτσι εδραίωσαν  και την συνεργασία τους  ανταλλάσσοντας εμπειρίες και γνώσεις στην αντιμετώπιση του COVID-19.

Οι διεθνείς συνδιασκέψεις και τα διεθνή φόρα μπορούν να συζητήσουν μέτρα, να χαράξουν πολιτικές, να ανοίξουν δρόμους. Η διεθνής των ακτιβιστών, των δημάρχων, των νέων, είναι η μεγαλύτερη ελπίδα για την υλοποίηση  των συμφωνιών .  Από τη μία γιατί λειτουργούν ως μοχλός πίεσης για τις κυβερνήσεις τους, από την άλλη γιατί έχουν την διάθεση να δουλέψουν για να διαφυλάξουν τον πλανήτη ζωντανό και υγιή. Η κλιματική αλλαγή είναι για όλους, δεν γνωρίζει εθνικά σύνορα και διαφορετικές φυλές. Μόνο η διεθνής συνεργασία θα μπορέσει  να την αναχαιτίσει. 

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick.