• Το lockdown, το ξεκλείδωμα και οι αντιδράσεις
• Πραγματικά μια νέα κανονική ζωή όπως δεν τη ζήσαμε ξανά

Γράφει η Χρύσω Αντωνιάδου

H Κύπρος επιχειρεί το μεγάλο ξεκλείδωμα από τα lockdown του τελευταίου ενάμιση χρόνου. Ένα ξεκλείδωμα που ουσιαστικά αποφασίστηκε για να ανοίξει μαζί του η οικονομία, ο τουρισμός και η εστίαση. Το ξεκλείδωμα συνοδεύεται ταυτόχρονα από μια σειρά μέτρων, τα οποία επικεντρώνονται στον εμβολιασμό του πληθυσμού ή στον έλεγχό του με τα δυο tests που κυκλοφορούν στην αγορά.

Υπάρχει μια ακατάσχετη συζήτηση κατά πόσον η κυβέρνηση, και το Υπουργείο Υγείας ενήργησαν σωστά και επιχειρούν το άνοιγμα της οικονομίας, ρισκάροντας την υγεία, την ασφάλεια και προστασία των πολιτών. Το άνοιγμα συνοδεύεται από εικασίες, αποκυήματα φαντασίας για τον ιό και τα εμβόλια, από διάφορες ατεκμηρίωτες υποθέσεις και συζητήσεις ή ακόμη και από τεκμηριωμένες απόψεις.

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Πρώτο, η Κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε μέσο να επαναφέρει την οικονομία σε μια «κανονική» κατάσταση. Όμως, κάθε άλλο παρά κανονική είναι. Η οικονομία ανοίγει αλλά ταυτόχρονα περιορίζονται τα δικαιώματα των πολιτών ή καλύτερα οι πολίτες υποχρεώνονται να κινούνται σε καθορισμένο πλαίσιο, το οποίο πολλοί θεωρούν ως
στέρηση βασικών τους ελευθεριών. Ξέροντας τη συμπεριφορά του Κύπριου, πολλοί δεν θα υπακούσουν στα μέτρα και τις αποφάσεις και θα ανακαλύπτουν παραθυράκια. Όπως συμβαίνει πάντοτε και για τα περισσότερα θέματα.

Αρνητές και αντιφρονούντες

Δεύτερο, μια μεγάλη πλειοψηφία του λαού είτε λέγονται αρνητές, ή πνεύματα της αντιλογίας, ή έχουν τις δικές τους απόψεις οι οποίες δεν τεκμηριώνονται επιστημονικά, συνεχίζει να αντιδρά στη χορήγηση του εμβολίου ή και στα rapid tests. Αυτή η προσέγγιση, που αυξάνει τους κινδύνους διασποράς του ιού στην κοινότητα απειλεί την υγεία των ιδίων ή ακόμη και εκείνων που εμβολιάστηκαν για διάφορους λόγους, πολλοί επειδή ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες. Ωστόσο, είναι δικαίωμά τους να αρνούνται τον εμβολιασμό από τη στιγμή που δεν είναι υποχρεωτικός. Ταυτόχρονα, όμως, είναι υποχρεωμένοι να σεβαστούν και το δικαίωμα τού κάθε συμπολίτη τους που, για τους δικούς του λόγους, έχει προχωρήσει σε εμβολιασμό, κυρίως γιατί αντιλαμβάνεται την επικινδυνότητα του ιού, εάν είναι ευπαθής.

Τρίτο, το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα μπορέσει το κράτος να ελέγξει όλους αυτούς που θα ξεχυθούν στους δρόμους και τις πλατείες, στις καφετέριες και στα μπαράκια, στα σπίτια του συγγενή και του γνωστού χωρίς rapid test ή εμβόλια; Πώς θα διασφαλίσει όλους αυτούς που εμβολιάστηκαν και πώς θα προστατεύσει όσους πραγματικά έχουν σοβαρά θέματα εάν νοσήσουν με τον κορωνοϊό; Ποιος θα κάνει τους ελέγχους και πώς;

Ήδη και η Αστυνομία και άλλες υπηρεσίες που επωμίζονται με τους ελέγχους των πολιτών κάνουν τα στραβά μάτια, είναι γνωστές περιπτώσεις που βγάζουν μάτια, και επιβάλλουν πρόστιμα στον κάθε ταλαιπωρημένο που ξέχασε να βάλει τη μάσκα του ή που σίγουρα θα παραλείψει να κάνει το rapid test ή να μεταφέρει μαζί του το coronapass του!

Ο σώζων εαυτόν σωθήτο

Και το άλλο. Ζούμε στην Κύπρο και είναι γνωστό πως δεν υπάρχει αυξημένο το αίσθημα της κοινωνικής ευθύνης, της υπευθυνότητας έναντι στον συνάνθρωπο και στον πολίτη, της υπεύθυνης συμπεριφοράς. Ο καθένας βλέπει τον εαυτό του και το θέμα του και δεν τον ενδιαφέρει για τον άλλον. Ο κόσμος κουράστηκε και εμφανίζει περίεργες συμπεριφορές. Για άλλη μια φορά θα βγει όπως τον όχλο και θα σπέρνει τον ιό όπου φανταστείτε. Πώς θα διασφαλίσει τους εμβολιασμένους και τους … πιστούς πολίτες; Όπως γίνεται συνήθως! Την πληρώνει ο συνεπής και απολαμβάνει ο ασυνεπής!

Υ.Σ. Η Πύλη Εμβολιασμού αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Προβλήματα τα οποία προκύπτουν συχνά - πυκνά και δημιουργούν ταλαιπωρία στον κόσμο και καθυστέρηση στο εμβολιαστικό πρόγραμμα. Κάτι πάει λάθος, ακόμη κι αν επικεφαλής του αρμόδιου Υφυπουργείου είναι ένας άνθρωπος με γνώσεις και εμπειρία στα θέματα της τεχνολογίας. Η Κυβέρνηση βιάστηκε να βγάλει τον κόσμο από τα σπίτια του, αψηφώντας για τους κινδύνους. Παίζει πλέον στα ζάρια τη ζωή και την ασφάλειά μας. Ο καθένας, λοιπόν, ας προφυλάξει τον εαυτό του, όπως κρίνει ο ίδιος, φτάνει να μην επηρεάζει τη ζωή του διπλανού του.