ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Την προηγούμενη βδομάδα έγραφα για ελλιπή δημοκρατία. Υποστήριξα πως λείπει το πολιτικό όραμα. Εμμένω στη θέση αυτή, με μεγαλύτερο σθένος μετά την καταψήφιση του προϋπολογισμού στη Βουλή. Ασφαλώς και είναι καθήκον της βουλής και των κομμάτων να ελέγχουν και να αξιολογούν ότι καταθέτει η κυβέρνηση. Είναι δικαίωμα τους η καταψήφιση του προϋπολογισμού. Αλλά όταν η καταψήφιση γίνεται για ψηφοθηρικούς λόγους, όψιμου αντιπολιτευτικού λόγου (δηλαδή λαϊκίστικών κραυγών) είναι επικίνδυνη. 

Ο προϋπολογισμός της χώρας είναι πέρα από μια λογιστική πρόβλεψη εσόδων και εξόδων, είναι ουσιαστικά ο οικονομικός σχεδιασμός της χώρας. Μιας χώρας που τα πήγε σχετικά καλά στη στήριξη των οικονομικών δεικτών στη διάρκεια της πανδημίας. Μιας χώρας που ο προϋπολογισμός είναι συνυφασμένος και με την εισροή κονδυλίων από την Ε.Ε. Μιας χώρας που η ύφεση όχι απλά κτυπά την πόρτα αλλά έχει απλώσει τα δίκτυα καλά καλά και περιμένει να δει τι ψάρια θα πιάσει.

Αν οι βουλευτές δεν ψήφιζαν υπέρ του δωδεκατημορίου -ομόφωνα κιόλας μετά την καταψήφιση του προϋπολογισμού τότε θα μπορούσα να φανταστώ πως είχαν πραγματικά τη διάθεση να δημιουργήσουν μια σοβαρή πολιτειακής κρίση, διεκδικώντας αλλαγές και νέα δεδομένα. Το ΑΚΕΛ, ιδεολογικά απέναντι από το κυβερνών κόμμα, ήταν αναμενόμενο πως θα καταψήφιζε τον προϋπολογισμό- θέμα αρχής. (Έτσι είχαν κάνει και οι του ΔΗΣΥ στην διακυβέρνηση Χριστόφια). Το θέμα εδώ είναι τα άλλα κόμματα, αυτά που θεωρούν εαυτούς μεσαίους/κεντρώους. Ας θυμηθούμε όμως πως το μέσο ουσιαστικά δεν υπάρχει- δεν είναι ποτέ σταθερό, ορίζεται πάντα από τα άκρα. Η απόφαση τους, που τους έφερνε κοντά σε ένα άκρο ήρθε αμέσως να διορθωθεί με το δωδεκατημόριο που δίνει ανάσα στην κυβέρνηση να ξανακαταθέσει τον προϋπολογισμό.

Δεν υποστηρίζω πως η κυβέρνηση κατέθεσε έναν αξιόλογο, έναν εμπνευσμένο προϋπολογισμό – δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια. Η καταψήφιση του όμως, στη δεδομένη στιγμή της υγειονομικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, τι και ποιόν εξυπηρετεί; Μήπως δημιουργεί εντυπώσεις σοβαρής αντιπολιτευτικής στάσης; Κάτι που η μέχρι τώρα πορεία των κομμάτων αυτών δεν είχε καταφέρει να οργανώσει και να στηρίξει;

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Αντιπολιτευτικά, κύριοι, δεν δουλεύεις μια φορά τον χρόνο με δημαγωγικά πυροτεχνήματα. 

Η συμπόρευση ΕΛΑΜ με το ΔΗΣΥ δεν εκπλήσσει. Τα «καλά παιδιά» που λέει και ο Αρχιεπίσκοπος ψάχνουν τρόπους να γίνουν σημαντικοί παίκτες. 

Οι κρίσεις δεν είναι ευκαιρίες όπως βαυκαλιζόμαστε να λέμε. Οι κρίσεις εξωγενείς και συστημικές είναι οξύνσεις προβλημάτων. Χρειάζεται σοβαρότητα και μέτρο στην αντιμετώπιση τους. Απαιτούν διαφανείς διαδικασίες και έχουν και προσωπικό και πολιτικό κόστος. Όσοι ψάχνουν για ευκαιρίες ας πάνε σε μαγαζιά με εκπτώσεις. 

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick.