ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Σχεδόν σε κάθε εφαρμογή ενός νέου Μέτρου Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) προκύπτουν και αντίστοιχες αντιδράσεις, τόσο από τους περιγραφόμενους ως «απορριπτικούς» δηλαδή ατόμων που έχουν σκληρή γραμμή έναντι του Κυπριακού, όσο και από κόσμο χωρίς ισχυρές θέσεις για το πρόβλημα αλλά με ανησυχία για καθετί νέο προστίθεται στη λίστα των ΜΟΕ. Παράλληλα, οικονομικά και άλλα συμφέροντα παίζουν τον δικό τους ρόλο, τόσο για διαμόρφωση θετικών όσο και αρνητικών αντιδράσεων. Για παράδειγμα διαφορετικά αντιμετωπίζεται η διάνοιξη οδοφράγματος στη Λευκωσία, από μια αντίστοιχη κίνηση στην περιοχή Αμμοχώστου, όπου συνυπολογίζεται και η δυνητική απώλεια τουριστικών εσόδων. 

Βεβαίως, τα ΜΟΕ είναι προς τη σωστή κατεύθυνση στον δρόμο της λύσης του Κυπριακού. Αποτελούν απαραίτητο συστατικό σε αυτή την επίπονη και δαιδαλώδη διαδρομή. Ο κόσμος των δύο κοινοτήτων τα τελευταία 16 χρόνια, κατά τα οποία υπάρχει -έστω και με έναν στρεβλό τρόπο- διακίνηση από και προς τα Κατεχόμενα έχει έρθει πιο κοντά. Πολλά ταμπού έχουν σπάσει, ενώ η ανθρώπινη διάσταση έχει για τα καλά μπει στη συνείδηση πολλών που δεν έχουν πρόβλημα να μεταβαίνουν στα Κατεχόμενα, ούτε αντιστοίχως ατόμων που διαμένουν στα Κατεχόμενα και επισκέπτονται τις ελεύθερες περιοχές. Μάλιστα, επιχειρήματα περί «χρηματοδότησης του Αττίλα» περιορίστηκαν από το σημείο που η δαπάνη των Τ/κ στις ελεύθερες περιοχές κατέστη μεγαλύτερη από την αντίστοιχη των Ε/κ στα Κατεχόμενα. 

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<<

Είναι αυτή η κατάσταση έστω και ένα μικρό βήμα προς την κατεύθυνση της κανονικότητας που θα υπήρχε ακόμη και στην περίπτωση δύο, οποιωνδήποτε κρατών στον κόσμο; Σαφέστατα όχι! Οι στρεβλώσεις και ανωμαλίες που δημιουργούνται είναι τέτοιες που ευθυγραμμίζονται πλήρως με τις αρνητικές επιπτώσεις που το status quo παγιώνει στη χώρα μας. 

Δεν αποτελεί κανονικότητα η διέλευση οδοφραγμάτων και μάλιστα με την επίδειξη επίσημων πολιτικών εγγράφων στην επικράτεια της ίδιας χώρας, όπως δεν αποτελεί κανονικότητα η συντήρηση, επιδιόρθωση ή αναστύλωση μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς μέσω των αρμόδιων, δικοινοτικών ομάδων εργασίας και προφανώς δεν αποτελεί κανονικότητα η πανάκριβη επικοινωνία μέσω κινητής τηλεφωνίας σε απόσταση ακόμη και μερικών μόλις χιλιομέτρων. 

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Παρόλα αυτά, οφείλουν οι κοινότητες -δηλαδή ο κόσμος αυτού του ταλαιπωρημένου τόπου- να κάνουν βήματα για να έρχονται κοντά. Άλλωστε, η όποια λύση -καλή ή κακή αναλόγως κριτηρίου, ευαισθησιών ή και οικογενειακής ή προσωπικής ιστορίας του καθενός- δεν μπορεί να δουλέψει εάν ο κόσμος του τόπου δεν είναι κοντά, αν δεν αφήσει πίσω τα αρνητικά του παρελθόντος, το αίμα που χύθηκε, την αδικία και εάν δεν οραματιστεί το κοινό του μέλλον. 

Ο αντίλογος για την κριτική που ασκείται στο κάθε νέο ΜΟΕ είναι απλός: Οι δεδομένες στρεβλώσεις δεν είναι τίποτε περισσότερο από ενδιάμεσα βήματα που απλοποιούν την καθημερινότητα και φέρνουν τις δύο κοινότητες κοντά, μέχρι τελικώς να καταλήξουμε στον μεγάλο στόχο της λύσης του Κυπριακού. 

Υ.Γ. Ενοχλεί που απαιτείται τουρκικός κωδικός για κλήσεις στα Κατεχόμενα επειδή δήθεν προκύπτει θέμα αναγνώρισης της τουρκικής κατοχής. Την ίδια ώρα από τουρκικά τηλέφωνα θα απαιτείται ο κυπριακός κωδικός για κλήσεις στις ελεύθερες περιοχές. Κωδικός μιας χώρας που η Τουρκία δεν αναγνωρίζει σε αντίθεση με τη θέση της Κύπρου έναντι της Τουρκίας. Μήπως κερδίζει και η Κυπριακή Δημοκρατία από αυτή την εξέλιξη; Λέω μήπως…