Το κλείσιμο των γυμνασίων στην Αμερική έχει στερήσει εκατομμύρια μαθητές από συνήθειες που προηγουμένως θεωρούσαμε δεδομένες. Τα μαθήματα μπορούν να μεταφερθούν διαδικτυακά σε κάποιο βαθμό, αλλά κανένα εικονικό περιβάλλον δεν μπορεί να αντικαταστήσει ποδοσφαιρικά παιχνίδια, συναυλίες χορωδιών, μιούζικαλ και πολλά άλλα που αποτελούν μέρος της αμερικανικής εμπειρίας του γυμνασίου. Ενδεχομένως να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε τέτοιες εκδηλώσεις ακόμη και το φθινόπωρο, ειδικά σε κοινότητες που αντιμετωπίζουν πρόσθετο lockdown και όπου οι αξιωματούχοι θέλουν μαθητές και εκπαιδευτικούς να παραμείνουν «κοινωνικά απομακρυσμένοι» ακόμη και όταν αυτοί βρίσκονται στο σχολείο. Πείτε αντίο στα Friday Night Lights (αγώνες ποδοσφαίρου των γυμνασίων).

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Ωστόσο, παρόλο που είναι πολλά αυτά για τα οποία μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε ότι μας έχει στερήσει η πανδημία, είναι εφικτό να φανταστεί κανείς ένα μέλλον στο οποίο η τεχνολογία θα απελευθερώσει μαθητές γυμνασίου, ή τουλάχιστον μερικούς από αυτούς, από την σχολική ημέρα των έξι ή επτά ωρών που συνθλίβει τις εφηβικές ψυχές για γενιές. Αυτό αξίζει να εορταστεί γιατί μεγάλο μέρος της σχολικής ημέρας ισοδυναμεί με σπατάλη χρόνου.

Οι μαθητές μαθαίνουν μόνο όταν είναι συγκεντρωμένοι, αφοσιωμένοι και προσπαθούν. Ωστόσο, έρευνες έχουν δείξει εδώ και πολύ καιρό ότι οι έφηβοι περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους βαριεστημένοι και προσποιούμενοι ότι ακούνε. Για πολλούς μαθητές, ειδικά γι’ αυτούς που διαθέτουν εσωτερικά κίνητρα, θα ήταν καλύτερα, για να μην πω ότι θα τους έκανε πιο ευτυχισμένους, αν ξόδευαν πολύ περισσότερο χρόνο στο να διαβάζουν, να γράφουν και να ολοκληρώνουν μελέτες παρά να συμμετέχουν στο πρόγραμμα του σχολείου όπως είναι σήμερα.

Για δεκαετίες, η οργάνωση της σχολικής ημέρας ακολούθησε μια αποβλακωμένη ρουτίνα. Οι μεγάλοι μαθητές του γυμνασίου αναγκάζονται να σηκωθούν από τα χαράματα για να παρακολουθήσουν νυσταγμένοι την πρώτη διδακτική περίοδο η οποία ξεκινά στις 7:30 ή στις 8:00 π.μ. Στη συνέχεια, πιέζονται να παρακολουθήσουν έξι ή επτά σαρανταπεντάλεπτα μαθήματα και τελικά εγκαταλείπουν το σχολείο στις 2:30 ή 3:00, επιτέλους έτοιμοι να κάνουν κάτι που επιθυμούν οι ίδιοι: να αθληθούν, να πάνε σε μία συναυλία ενός συγκροτήματος ή στο θέατρο. Θεωρητικά, όλοι έχουν να τελειώσουν κάποια εργασία στο σπίτι πριν κοιμηθούν και στη συνέχεια επαναλαμβάνουν την καθημερινή ρουτίνα.

Αλλά τότε κάτι υπέροχο συμβαίνει στη ζωή των εφήβων: πηγαίνουν στο κολέγιο και η αλυσιδωτή ρουτίνα σπάζει. Ο προσωπικός τους χρόνος στην τάξη μειώνεται σε 15 ώρες την εβδομάδα, ακόμη και με πλήρη κύκλο σπουδών. Μόνο τρεις ώρες την ημέρα! Αλλά σε αντάλλαγμα, αναμένεται να κάνουν πολλές ανεξάρτητες εργασίες, να συμμετέχουν σε ομαδικά projects. Τα τελευταία χρόνια, οι φοιτητές κολεγίου παρακολουθούν επίσης μερικές διαλέξεις στο διαδίκτυο, έτσι ώστε ο χρόνος της τάξης να μπορεί να ξοδεύεται σε συζητήσεις μικρών ομάδων και σε πρακτική εργαστηριακή εργασία.

Όλα αυτά δημιουργούν μια προφανή ερώτηση: Γιατί τα γυμνάσια μας δεν μοιάζουν περισσότερο με το κολέγιο; Χρειάζεται σε κάθε μάθημα γυμνασίου να υπάρχει καθημερινά η φυσική παρουσία των μαθητών, δεδομένης της τεχνολογίας που έχουμε στη διάθεσή μας; Γιατί να μην μπορούν τα παιδιά να επιλέξουν να παρακολουθούν τα μαθήματά τους στην τάξη κάποιες μέρες της βδομάδας, ενώ τις άλλες μέρες τις βδομάδας να μένουν σπίτι ή να εργάζονται από τη σχολική βιβλιοθήκη ή το εργαστήριο υπολογιστών ή να ακολουθούν το σύστημα μαθητείας; Ή ακόμη να έχουν τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ ενός πρωινού ή απογευματινού προγράμματος;

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Τουλάχιστον για το επερχόμενο φθινοπωρινό εξάμηνο, η μετάβαση στο γυμνάσιο «μερικής απασχόλησης» θα είναι αναγκαία. Ο μόνος τρόπος για τα σχολεία να διατηρήσουν την κοινωνική απόσταση σε πολυσύχναστα κτίρια είναι να λειτουργούν πολύ κάτω από την χωρητικότητα τους. Αυτό μπορεί να σημαίνει δημιουργία δύο βαρδιών την ημέρα, το πρωί και το απόγευμα ή να ζητείται η φυσική παρουσία των παιδιών στα σχολεία κάθε δεύτερη μέρα. Εάν δεν θέλουμε τα παιδιά να μάθουν τα μισά, αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίζεται η διαδικτυακή μάθηση ενώ θα βρίσκονται στο σπίτι.

Εάν γίνει σωστά, αυτές οι αλλαγές θα μπορούσαν να εισαγάγουν ορισμένες καθυστερημένες μεταρρυθμίσεις στον τρόπο δομής του γυμνασίου. Αποτελεί ένα ασφαλές στοίχημα ότι πολλοί έφηβοι θα χαιρέτιζαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους, ας πούμε, από τις 11:30 έως τις 2:30, στη συνέχεια να κάνουν τα αθλήματά τους ή άλλα εξωσχολικά προγράμματα, στη συνέχεια να κάνουν την εργασία τους τις πρώτες πρωινές ώρες και να κοιμηθούν τις επόμενες πρωινές ώρες. Αυτό το τελευταίο μέρος είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένου του αυξανόμενου όγκου ερευνητικών μελετών που δείχνουν τον κίνδυνο στέρησης ύπνου στον εφηβικό εγκέφαλο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής προτείνει την έναρξη των σχολείων πιο αργά το πρωί, τόσο για τη βελτίωση του ακαδημαϊκού επιτεύγματος, αλλά και για τη μείωση των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων και άλλων. Και πράγματι, όταν τα δημόσια σχολεία του Wake County στη Βόρεια Καρολίνα μετακίνησαν το σχολικό πρόγραμμα, τα αποτελέσματα των διαγωνισμάτων αυξήθηκαν σημαντικά.

Αυτό το προ-κολεγιακό μοντέλο θα μπορούσε αναμφίβολα να λειτουργήσει καλύτερα για τους μαθητές με εσωτερικά κίνητρα και για όσους απολαμβάνουν να εργάζονται μόνοι. Αρχικά, τα σχολεία ενδέχεται να προσφέρουν στους έφηβους την ευκαιρία να υποβάλουν αίτηση για ένα εναλλακτικό πρόγραμμα και να επιλέξουν εκείνους των οποίων οι δάσκαλοι πιστεύουν ότι μπορούν να το χειριστούν σωστά. Εάν τα σχολεία επιτρέψουν το μέγεθος της τάξης για αυτά τα μαθήματα να είναι λίγο μεγαλύτερο από το μέσο όρο, τότε θα μπορούσε να δοθεί περισσότερη προσοχή σε μαθητές με χαμηλότερες επιδόσεις που συνεχίζουν με το παραδοσιακό πρόγραμμα, ή για μαθητές με αναπηρίες ή για μαθητές που μαθαίνουν την αγγλική γλώσσα. Όλα χωρίς να προστίθεται οποιοδήποτε κόστος στο σχολείο. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια σημαντική νέα μορφή εκπαιδευτικής επιλογής.

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Για να είμαστε σίγουροι, θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά που θα επιλέξουν την «μερική απασχόληση» δεν παίρνουν και μερική μάθηση. Η καλύτερη λύση είναι να βρεθεί ένας τρόπος ούτως ώστε οι μαθητές να επιδείξουν ότι έχουν μάθει αυτά που πρέπει. Τα μαθήματα Advanced Placement -με το υψηλό επίπεδο αυστηρότητας και τις αξιοσέβαστες αξιολογήσεις τους στο τέλος του έτους- θα ήταν ιδανικοί τρόποι για αξιολόγηση. Άλλες μορφές «εκπαίδευσης βάσει ικανοτήτων» θα μπορούσαν να λειτουργήσουν επίσης, όπως ζητώντας από τους μαθητές να αντιμετωπίσουν real-world projects ή να γράψουν μια πτυχιακή εργασία.

Όπως και με τόσα πολλά πράγματα στην εκπαίδευση K-12 (από το νηπιαγωγείο μέχρι το 12th Grade), το κύριο εμπόδιο σε αυτήν την καινοτομία είναι η ξεπερασμένη πολιτική και η βαθιά ριζωμένη συνήθεια. Κάθε πολιτεία απαιτεί από τους μαθητές να παρακολουθούν το σχολείο αυτοπροσώπως για έναν ορισμένο αριθμό ωρών ή ημερών το χρόνο και τα περισσότερα χρηματοδοτούν τα σχολεία τους με βάση τουλάχιστον εν μέρει τον αριθμό των παιδιών που εμφανίζονται κάθε μέρα. Αυτά τα συστήματα θα πρέπει να επανεξεταστούν μακροπρόθεσμα, όπως ακριβώς έγινε και κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης.

Όμως, όπου υπάρχει θέληση υπάρχει τρόπος, και σε αυτήν την περίπτωση, ο κορωνοϊός δεν παρέχει μόνο τη θέληση αλλά και το «θα». Έφτασε γυμνάσιο «μερικής απασχόλησης». Πρέπει να προσπαθήσουμε να το συνεχίσουμε μόλις υποχωρήσει η πανδημία.