• Η ιστορία συγκρούσεων, μισαλλοδοξίας και πολέμων με τις τραγικές επιπτώσεις να απλώνονται σε όλο μας τον τόπο φαίνεται να μην έχουν διδάξει πολλά σε κάποιους.

Αντί προλόγου στο σημερινό μου άρθρο παραθέτω το ακόλουθο κείμενο: 
«Έκαστος έχει το δικαίωμα να εκπαιδεύηται και έκαστον άτομον ή ίδρυμα έχει το δικαίωμα να παρέχη εκπαίδευσιν τηρουμένων των διατυπώσεων, όρων και περιορισμών των επιβαλλομένων υπό του οικείου κοινοτικού νόμου των αναγκαίων μόνον προς το συμφέρον της ασφαλείας της Δημοκρατίας ή της συνταγματικής τάξεως ή της δημοσίας ασφαλείας ή της δημοσίας τάξεως ή της δημοσίας υγιείας ή των δημοσίων ηθών ή του βαθμού και της ποιότητος της παιδείας ή προς προστασίαν των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος των γονέων, όπως διασφαλίζωσιν υπέρ των τέκνων αυτών εκπαίδευσιν συνάδουσαν προς τας θρησκευτικάς αυτών πεποιθήσεις».

Το πιο πάνω κείμενο αποτελεί το κύριο μέρος του δικαιώματος στην εκπαίδευση για όλους τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως καταγράφεται στο Άρθρο 20 του Συντάγματος. 

Κι επειδή όπως ο καθηγητής Δικαίου στο Πανεπιστήμιο μάς έλεγε ότι το Σύνταγμα είναι: «Ο μεγάλος Νόμος» εννοείται πως κάθε άλλη ερμηνεία, παρερμηνεία, θεωρία ή αντίληψη αντιβαίνει του Συντάγματος είναι τουλάχιστον περιθωριακή, ατυχής, άστοχη και κατά πάσα πιθανότητα με λαϊκίστικα κίνητρα. 

Το δικαίωμα των Τουρκοκυπρίων για πρόσβαση στην Παιδεία δεν παρέχεται με φυσιολογικές συνθήκες και υποδομές που θα έπρεπε το κράτος να έχει και από τη στιγμή που οι στρεβλώσεις -που δημιουργεί το στάτους κβο στο Κυπριακό- είναι τόσες πολλές, σύνθετες και μεγάλες η πολιτεία ΝΑΙ επιβάλλεται να προσφέρει έστω και μέσω ιδιωτικών σχολείων -λόγω κυρίως του ζητήματος της γλώσσας- παιδεία στα παιδιά αυτά. 

Αντίστοιχα η Πολιτεία παρέχει διευκολύνσεις -οικονομικές, ανθρώπινους πόρους ή και απαραίτητες υποδομές- για τις άλλες κοινότητες της Κύπρου, τόσο της πλειοψηφούσας ελληνοκυπριακής όσο και των μειονοτήτων, δηλαδή των Μαρωνιτών, των Αρμενίων και των Λατίνων, παρόλο που οι ειδικές συνθήκες και ανάγκες σε κάθε μία δημιουργούν και διαφορετικά δεδομένα. 

Με αφορμή την υπόθεση με τα μπουφάν σε σχολείο της Πάφου, το ΕΛΑΜ άνοιξε έναν νέο κύκλο ξενοφοβίας, επιδιώκοντας να στηρίξει επικοινωνιακά τον ρόλο -που θεωρεί πως έχει- για υπεράσπιση αποκλειστικά των Ελληνοκυπρίων πολιτών. 

Το οξύμωρο είναι πως το ΕΛΑΜ είναι ίσως το κόμμα που επικαλείται περισσότερο από κάθε άλλο κόμμα την ανάγκη για επιστροφή στο ενιαίο κράτος, αλλά και την προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μια Δημοκρατία που προφανώς στηρίζεται σε ένα Σύνταγμα, το οποίο -επίσης προφανώς- τυγχάνει α λα καρτ αναφοράς και επίκλησης από διάφορους και αναλόγως επιδίωξης. 

Με απλά, όμως, λόγια το ΕΛΑΜ θέλει την υπό αποκλειστικά ελληνοκυπριακής διοίκησης Κυπριακή Δημοκρατία, να μεροληπτεί -σε διάφορα επίπεδα- υπέρ των Ελληνοκυπρίων, αγνοώντας τους υπόλοιπους πολίτες ή φιλοξενούμενους, για διάφορους λόγους, σε αυτό τον τόπο. Βεβαίως, αντίστοιχη προσέγγιση είχε και σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης γνωστός δημοσιογράφος μετά την κακοκαιρία στα Κατεχόμενα που στοίχισε μάλιστα τη ζωή σε τέσσερα άτομα. Σε αυτή την περίπτωση έγινε μάλιστα μια ιδιαίτερα άστοχη σύνδεση των νεκρών από τα καιρικά φαινόμενα στα Κατεχόμενα με τους πολίτες στην Αγλαντζιά, περιοχή η οποία επλήγη από καταρρακτώδεις βροχές. Αυτό βεβαίως που πυροδότησε την αντίδραση ήταν η επικοινωνία του Αναστασιάδη με τον Ακιντζί και η πρόθεση του πρώτου να βοηθήσει τους Τουρκοκύπριους.

Η ιστορία συγκρούσεων, μισαλλοδοξίας και πολέμων με τις τραγικές επιπτώσεις να απλώνονται σε όλο μας τον τόπο φαίνεται να μην έχουν διδάξει πολλά σε κάποιους. Την ίδια ώρα τα ιδανικά και οι αξίες της δημοκρατίας, του σεβασμού, του πολιτισμού, της ειρήνης, ακόμη και του ευ αγωνίζεσθαι -εντός και εκτός γηπέδων- αποτελούν κομμάτι της ωραίας ιστορίας και παρακαταθήκης του ελληνισμού, στοιχεία τα οποία αγνοούνται, σκοπίμως και μη, όπως και το Άρθρο 20 του Συντάγματος. 

Και όλα αυτά από εμάς τους λίγους -ποσοτικά και… ποιοτικά- σε αυτό το μικρό κομμάτι γης του πλανήτη, που μάλλον ποτέ δεν αγαπήσαμε αρκετά για να το προστατεύσουμε και να το θωρακίσουμε όπως του αξίζει.