ΑΠΟΨΗ: Τα «πρέπει» του νέου Υπουργού Οικονομικών

Τα προηγούμενα επτά χρόνια ο Χάρης Γεωργιάδης μπορεί να πει ότι πάλευε να «συγυρίσει» τον κρατικό προϋπολογισμό

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ 

Η προώθηση των μεταρρυθμίσεων, η προσήλωση στη δημοσιονομική σταθερότητα, η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του Δημοσίου, ο σχεδιασμός για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων και η συνέπεια στα θέματα της καταπολέμησης του ξεπλύματος αποτελούν -κατ’ εμέ- τα κυριότερα θέματα στα οποία πρέπει ο νέος Υπουργός Οικονομικών να επικεντρωθεί. 

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<< 

Κι αν για τα προηγούμενα επτά -σχεδόν- χρόνια ο Χάρης Γεωργιάδης μπορεί να πει ότι τουλάχιστον κατά τα μισά από αυτά πάλευε να «συγυρίσει» τον κρατικό προϋπολογισμό και κατ’ επέκταση τα δημοσιονομικά, αλλά και να ξεμπερδέψει με τα προβλήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα, για τον νέο Υπουργό το πεδίο είναι σαφώς πιο καθαρό και συνεπώς οι στόχοι ευδιάκριτοι και υλοποιήσιμοι εάν υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση. 

Η μεταρρύθμιση του Δημοσίου που περιλαμβάνει και οικονομικές παραμέτρους, σε συνδυασμό με τη δημιουργία μηχανισμών, διαδικασιών ή και τμημάτων για αύξηση της εισπρακτικής δυνατότητας του κράτους, της εξυπηρέτησης των επιχειρήσεων και της άμεσης ανταπόκρισης σε θέμα ξένων επενδύσεων αποτελούν κινήσεις που κακώς δεν έγιναν κατά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και του Μνημονίου, υπό την ευρεία έννοια των διαρθρωτικών αλλαγών που μόνο ως επικεφαλίδα μας έμειναν. 

Την ίδια ώρα η προσήλωση στη δημοσιονομική πειθαρχία, την οποία σε γενικές γραμμές είχε ο απερχόμενος Υπουργός Οικονομικών, θα πρέπει να αποτελεί πάγια τακτική του επόμενου και όποιου επόμενου Υπουργού Οικονομικών. Ομάδες πίεσης, συνδικαλιστικές οργανώσεις και άλλα σύνολα με την πρώτη ευκαιρία ζητούν και συνήθως παίρνουν από την Πολιτεία, κατάσταση στην οποία αποδίδονται οι αλόγιστες δαπάνες, τα μη στοχευμένα μέτρα και οι ελλειμματικοί προϋπολογισμοί του παρελθόντος αλλά και νοοτροπίες που επανέρχονται. Στο μόνο που αυτές ι λογικές ωθούν είναι σε νέους κύκλους οικονομικής ύφεσης, δημοσιονομικού εκτροχιασμού και κρίσεων.  

Δημοσιονομική πειθαρχία σημαίνει επίσης απελευθέρωση κονδυλίων για αναπτυξιακά έργα που συμβάλλουν άμεσα και έμμεσα στην οικονομική δραστηριότητα και συνεπώς στην ανάπτυξη. Για παράδειγμα, ιδίως η Λευκωσία, για τις μισές -περίπου- ώρες της ημέρας μοιάζει με παλιό τρένο που έκαιγε κάρβουνο και κινούνταν αργά. Η ταλαιπωρία, η αργοπορία, η αναποτελεσματικότητα και το αυξημένο κόστος αποτελούν προβλήματα τα οποία με αναπτυξιακά έργα και με καλό σχεδιασμό και οργάνωση μπορούν -έστω και μερικώς- να περιοριστούν αν όχι να εξαλειφθούν. Το Υπουργείο Οικονομικών και ο νέος πολιτικός προϊστάμενός του θα πρέπει να δώσουν τον τόνο στα υπόλοιπα Υπουργεία για τις οικονομικές δυνατότητες του κράτους και τις προθέσεις της κυβέρνησης για ουσιαστικά έργα και όχι την παροχή αυξήσεων στους μισθούς, τα ωφελήματα και το προσωπικά. Καλύτερη κοινωνική παροχή είναι η ανάπτυξη, που συνεπάγεται θέσεων εργασίας, καλύτερους μισθούς και κοινωνικές δράσεις εκεί και που πρέπει και όσο απαιτείται. 

>>> ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ & ΕΡΕΥΝΕΣ BRIEF <<<

Τελευταίο, αλλά ίσως σημαντικότερο όλων των θεμάτων είναι η καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, θέμα για το οποίο η Κύπρος πέραν από αυτά που έκανε ή σχεδιάζει περαιτέρω να κάνει θα πρέπει να πείσει και διεθνώς για τη θέση, τις πολιτικές, τους μηχανισμούς, τα πλάνα και την υλοποίησή τους. Η Κύπρος έχει περάσει πολλά, λόγω των κακών πρακτικών του παρελθόντος και βεβαίως έχει πληρώσει ακριβό τίμημα για αυτή της τη στάση. Πρόσφατα, με αφορμή την παροχή διαβατηρίων μέσω του επενδυτικού προγράμματος φαντάσματα του παρελθόντος ξύπνησαν, τρομοκρατώντας τόσο την οικονομική και επιχειρηματική ζωή όσο και την κοινωνία. 

Αποτελεί ίσως τον μεγαλύτερο, πιο σύνθετο και απαιτητικό στόχο που πρέπει ο νέος Υπουργός Οικονομικών να θέσει ψηλά αν όχι υψηλότερα από κάθε άλλο θέμα στην ατζέντα του. 

Tags
Ανδρέας Κωστουρής