ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Πολλά και σε διάφορα επίπεδα είναι τα μαθήματα μας παραδίδει η σημερινή κρίση, μαθήματα τα οποία γεννούν από τη μια ελπίδα και από την άλλη επιβεβαιώνουν συσσωρευμένα εδώ και χρόνια κακώς κείμενα τα οποία πιο συχνά σχολιάζουμε παρά ασχολούμαστε ουσιαστικά μαζί τους για να τα διορθώσουμε. 

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Ποια είναι όμως αυτά που μας δίδαξε η κρίση του κορωνοϊού; Εάν πρέπει να τα χωρίσουμε ανά κατηγορία-τομέα θα τα έθετα ως ακολούθως με σειρά σημαντικότητας: 

1/ Ο τομέας της Υγείας και δη της δημόσιας είναι κυριολεκτικά ζωτικής σημασίας. Ο δημόσιος τομέας της χώρας μας έδωσε απαντήσεις σε πολλούς και σε πολλά επίπεδα. Με χίλια δυο προβλήματα και ελλείψεις, θέματα για τα οποία οι άμεσα εμπλεκόμενοι επαγγελματίες υγείας περιγράφουν, έδωσαν και εξακολουθούν να δίνουν έναν σπουδαίο αγώνα. Ο αγώνας κερδίζεται παρόλο που μοιραία άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η επιστημοσύνη, η εργατικότητα και η καλή -εν πολλοίς- συνεργασία της κοινωνίας, επιβεβαίωσαν ένα θετικό σενάριο για την Κύπρο. 

2/ Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι άσχετοι και αργόσχολοι που απλώς βαριούνται να δουλεύουν. Το κράτος οφείλει να αξιοποιήσει, να δώσει εργαλεία, υποδομή, ελευθερία, κίνητρα και κυρίως να εμπνεύσει τους σημερινούς και τους αυριανούς δημόσιους υπαλλήλους. Λαμπρά παραδείγματα επαγγελματιών που κάνουν κάθε τόσο το βήμα παραπάνω αποτελούν μικρές αποδείξεις της πιο πάνω διαπίστωσης. 

3/ Η αξία της δημοσιονομικής πειθαρχίας ιδίως σε καλούς καιρούς, επιβάλλεται να τηρείται ακριβώς για θωράκιση από τη μια και στήριξη από την άλλη, όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από το λογικό και το αναμενόμενο. Ισχυρά δημοσιονομικά χωρίς καλές αποδόσεις και μεγάλο ιδιωτικό τομέα δεν μπορούν να υπάρχουν. Εκτός και αν πρόκειται για κράτη με απολυταρχικά καθεστώτα και όχι δυτικού τύπου οικονομίες. Αυτός είναι ο λόγος που τα κράτη οφείλουν να έχουν φιλική προσέγγιση έναντι των επιχειρήσεων, ευνοϊκό περιβάλλον για ξένες επενδύσεις, να επιδεικνύουν ευελιξία και να λειτουργούν υποστηρικτικά προς το επιχειρείν. Από εκεί προκύπτουν τα κύρια έσοδά του και για αυτό πρέπει οι συνθήκες, τα κίνητρα, οι φορολογίες και οι διαδικασίες να είναι τέτοια που να ευνοούν την οικονομική δραστηριότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. 

4/ Η συνεργασία δημόσιου-ιδιωτικού τομέα αποτελεί στοίχημα που χάθηκε. Στην Κύπρο λείπει ακόμη το αίσθημα και η προσφορά για το γενικό καλό, της εθνικής χορηγίας σε τέτοιο βαθμό που να είναι ουσιαστική και η παροχή υπηρεσιών, υποδομών και χρημάτων -όταν χρειάζονται- που να μπορούν να συνδράμουν ουσιαστικά τις ενέργειες του κράτους σε μια κρίση. Αυτό που και αυτή τη φορά ζήσαμε ήταν κινήσεις πανικού, διαφόρους να κοιτούν την πάρτη τους κι άλλους να κάνουν τις πάπιες. Η «νεαρή» μας Δημοκρατία έχει απόσταση να διανύσει και σε αυτό το κομμάτι. Φαίνεται ότι το σοβαρό έλλειμμα εθνικής συνείδησης επηρεάζει και αυτόν τον τομέα και μάλιστα σε μια περίοδο που πέραν της ουσιαστικής στήριξης τέτοιες ενέργειες θα έστελναν και πολλά μηνύματα προς μια κοινωνία που τα χρειάζεται, ίσως λίγο περισσότερο από άλλες. 

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

5/ Αυτοί που ψηφίζουμε, που επιλέγουμε ή που στηρίζουμε στα δύσκολα φαίνονται. Το κριτήριό μας πρέπει -ή καλύτερα επιβάλλεται- να καταστεί πιο ενδελεχές, αυστηρό και μακριά από τις λαϊκίστικές ατάκες, τις υποσχέσεις και τις μεγαλοστομίες. Ο συνδυασμός της εργατικότητας, της τιμιότητας και της ανιδιοτέλειας αποτελεί φάρο για το μέλλον και ισχυρό μάθημα από τη σημερινή κρίση. Και σε αυτή την κρίση δεν έλειψαν οι «πολιτικές κωμωδίες». 

Αυτά τα λίγα για προβληματισμό, ενδοσκόπηση, επαναξιολόγηση επιλογών, αποφάσεων και προσώπων μα κυρίως για σχεδιασμό του μέλλοντός μας.