ΑΠΟΨΗ: Τηλεφώνησες πάλι

Ανοικτή επιστολή: Προς διαχρονικά προβληματισμένους, επιστολής εικοστής πέμπτης, το ανάγνωσμα…

Πρέπει να παραδεχτώ πως κάναμε βήματα μπροστά. Στα ΜΟΕ τα καταφέρνουμε πάντα να βρίσκουμε πρωτότυπους τρόπους να οικοδομούμε εμπιστοσύνη. Κινητή τηλεφωνία λοιπόν με διασύνδεση ανάμεσα στις κατεχόμενες και τις ελεύθερες περιοχές! Πανηγυρίζουμε; Δεν είμαι και τόσο σίγουρος πως πρέπει. Εκείνο που με προβληματίζει βαθιά είναι πως το χαιρέτισε η Βρετανία. Ύποπτο; Πολύ!

Παρόλα αυτά δεν μπορώ παρά να δηλώσω βαθιά εντυπωσιασμένος για την επιλογή του χρόνου υλοποίησης του συγκεκριμένου ΜΟΕ. Αποκατάσταση της επικοινωνίας την ίδια ώρα που το γεωτρύπανο τρυπά ακάθεκτο όπου σκεφτεί και η Αμμόχωστος εποικίζεται με έναν τρόπο και σε ένα χρόνο ο οποίος σαφέστατα μοιάζει και με απειλή αλλά και με προειδοποίηση του τύπου: «Αφού μπορώ το κάνω. Αν μπορείς αντέδρασε.» 

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<<

 

Και φυσικά αντιδράσαμε. Πήραμε τηλέφωνο. Τώρα που μπορούμε! Για να ακούσουμε και δια ζώσης τον Τατάρ να δηλώνει πως «τα Βαρώσια πρέπει να ανήκουν στο τουρκικό έθνος» και να μην ανησυχούμε γιατί η Τουρκία θα δείξει σύντομα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το θέμα- τώρα προσωπικά ηρέμησα- και πως σίγουρα αυτό θα είναι υπέρ και των Τουρκοκυπρίων αλλά και των παλιών ιδιοκτητών. Όσοι έχουν νόμιμα δικαιώματα δήλωσε να μην ανησυχούν. Γιατί να ανησυχήσουν; Η νομιμότητα ήταν από πάντα το κύριο μέλημά τους. Μια χαρά! Ένα τηλεφώνημα και όλες μου οι ανησυχίες καθησυχάστηκαν και η εμπιστοσύνη για το εν λόγω θέμα οικοδομήθηκε.

 

Και μετά πήραμε τηλέφωνο ξανά Παρασκευή βράδυ για να τους πούμε πως τα καταφέραμε. Μετά από σκληρή προσπάθεια και έντονη αντιπαράθεση, με την Βρετανία. Μα πάντα να την βρίσκουμε μπροστά μας; Δεν βοήθησε τελικά ποσώς στη βελτίωση των σχέσεων το δείπνο στο παλάτι του Προέδρου μας με την Βασίλισσά τους; Τα καταφέραμε να εγκριθεί πακέτο μέτρων μέσα από σιωπηρή διαδικασία. Πολύ  καλή αυτή η διαδικασία, μου αρέσει: Αν δεν μιλήσεις σημαίνει συμφωνείς! Έτσι για να εξοικονομούμε δυνάμεις και να κερδίζουμε χρόνο! Αυτό που κάποτε λέγαμε ανταλλαγή απόψεων έχει ξεπεραστεί στη σύγχρονη πολιτική, συν το ότι μπορείς πάντα να ισχυριστείς…μα εγώ δεν είπα τίποτα! Και θα εγκριθεί και το πακέτο μέτρων ως σημείο Α, δηλαδή χωρίς συζήτηση, από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων την Δευτέρα! Απλά ουάο! Τα γράφω όλα αυτά γιατί ήμουν πρόσφατα σε μια ολοήμερη. Κουραστική, αντιπαραθετική, συνεδρία με πολλή συζήτηση στην οποία τα επιχειρήματα εκατέρωθεν ήταν μόνο δύο! Ενώ αν η διαδικασία ήταν σιωπηρή… 

 

Με το που απάντησαν το τηλέφωνο και τους είπαμε για τα ομόφωνα στοχευμένα μέτρα από τους 28, εννοείται πως δεν μας απάντησαν ευχαριστούμε και ναι καταλάβαμε και οπωσδήποτε θα συμμορφωθούμε. Μας το έκλεισαν. Στα μούτρα. 

 

Και πήραν μετά. Βλέπετε τώρα που μπορούμε, μιλούμε συχνά και οικοδομούμε συστηματικά εμπιστοσύνη! Ο Τσαβούζογλου αυτοπροσώπως: «Αν γίνει βήμα εναντίον μας στο όνομα αυτής της σαχλής αλληλεγγύης, εμείς και θα απαντήσουμε και θα αυξήσουμε τις δραστηριότητες μας στην Κύπρο. Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να προστατεύσουμε τα δικαιώματα της Τουρκίας και της τδβκ».

 

Μετά στείλαμε φιλάκια και το κλείσαμε. Ξέχασα να αναφέρω πως έκανε και μια παρέμβαση ο Ελβετός ΥΠΕΞ και μας προσκάλεσε για σκι αν και όποτε θέλουμε για να συνομιλήσουμε και να τα βρούμε κατευθείαν με την Τουρκία. Τώρα που οικοδομούμε εμπιστοσύνη να την οικοδομήσουμε τσακ μπαμ.
Και μετά καθίσαμε και αρχίσαμε να αναμένουμε στο ακουστικό. Και ξετυλίχτηκαν εμπρός μας δύο σενάρια. 

 

Σενάριο Α. Δεν κτυπάει το τηλέφωνο. Και εμείς στην μοναξιά της νύχτας σιγοψιθυρίζουμε το γνωστό άσμα: «Δώδεκα, και ούτε ένα τηλεφώνημα. Τον αριθμό της μοναξιάς μου δεν κτυπάς και μεγαλώνει η απόσταση για μας… Και δεν κτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ… Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε σε ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό» Τρομακτικό; Σαφέστατα.

 

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

 

Και η αλήθεια είναι πως και το σενάριο Β στο οποίο κτυπά συνεχώς το τηλέφωνο δεν μοιάζει και πιο ευοίωνο. Θα σας το τραγουδήσω και το σενάριο Β για να κάνετε εικόνα: «Τηλεφώνησες πάλι, να μου κάνεις κεφάλι, να σου πω να μου πεις. Κοίτα μόνο την ώρα, ούτε χτες ούτε τώρα, θα φανείς συνεπής. Πάλι θα κανονίσεις, και θα ξεκουβαλήσεις, και κανέναν εξτρά. Τον κοντό κολλητό σου, ή κανένα γνωστό σου από τα Φιλιατρά.» Εξίσου τρομακτικό; Δεν θα διαφωνήσω.

 

Τελικά θα το κλείσω το κινητό και ας μην οικοδομήσω ως οφείλω εμπιστοσύνη. Γιατί η εμπιστοσύνη είναι όπως τον σεβασμό. Κερδίζεται. Δεν χαρίζεται.

 

Υπογραφή: Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων

 

Υ.Γ. : Και επειδή με πήραν τα ζουμιά με τα τηλέφωνα και τα διάφορα, θα σας αφιερώσω ειδικά το αγαπημένο μου σενάριο Γ. Γιατί εγώ τα πιστεύω τα θαύματα. Κτυπά το τηλέφωνο και ακούω από την άλλη μεριά της γραμμής:
«I just called to say I love you 
I just called to say how much I care 
I just called to say I love you 
And I mean it from the bottom of my heart»

Έλενα Περικλέους