Θα ήταν τουλάχιστον άστοχο από πλευράς Πολιτείας, να περιοριστεί σε αίθουσες εκδηλώσεων και κοινοτικά/δημοτικά μέγαρα

ΓΡΑΦΕΙ Ο 
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ
@acostouris
Πολιτιστικά κέντρα, δημοτικά μέγαρα ή άλλοι χώροι κοινής χρήσης. Αυτά αποτελούν ορισμένα από αυτά που έχουν ακουστεί ότι πρόκειται να γίνουν κτήρια του πρώην Συνεργατισμού, τα οποία είναι πλέον στην ιδιοκτησία του κράτους και έχει ήδη εξαγγελθεί ότι θα παραχωρηθούν δωρεάν στις τοπικές κοινότητες. 

Από τη μια είναι η λογική ότι αυτά τα κτήρια ουσιαστικά δημιουργήθηκαν από τις ίδιες τις κοινότητες μέσω των κατά τόπους συνεργατικών, από την άλλη βέβαια είναι το γεγονός ότι ο Συνεργατισμός αρχικά περιήλθε στην κατοχή του κράτους κι έπειτα πρέπει να διαχειριστεί περιουσιακά στοιχεία που απέμειναν στα χέρια του, δηλαδή μη εξυπηρετούμενα δάνεια και περιουσία που κατά κύριο λόγο αποτελείται από κτήρια και τεμάχια γης. 

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<<

Την ίδια ώρα φαίνεται το πρόβλημα με τα υψηλά ενοίκια, κακές συνθήκες στην αγορά εργασίας ή και ευρύτερα αστοχίες συμπολιτών μας σε σχέση με την οικονομική διαχείριση που έκαναν, να έχει δημιουργήσει άστεγους, έννοια και κατάσταση άγνωστη για την Κύπρο μέχρι πριν μερικά χρόνια. Μπορεί οι αριθμοί να είναι περιορισμένοι, επομένως και διαχειρίσημοι, ωστόσο η Πολιτεία καλείται να χαράξει τόσο στεγαστική όσο και ευρύτερα κοινωνική πολιτική σε σχέση με τη στέγαση μεμονωμένων ατόμων ή οικογενειών. 

Κάποια από τα πολλά κτήρια του Συνεργατισμού θα μπορούσαν πολύ εύκολα, με χαμηλό κόστος και σε μικρό χρονικό διάστημα να αξιοποιούνται προς τρεις, κατ’ εμένα, πολύ σημαντικές χρήσεις: 
1. Ως προσωρινοί χώροι φιλοξενίας, ακόμη και για ένα βράδυ, άστεγων ή και ατόμων που για οποιοδήποτε λόγο βρέθηκαν -ακόμη και περιστασιακά- χωρίς στέγη. 
2. Ως εστίες χαμηλού κόστους για νεαρά ζευγάρια, που κάνοντας τα πρώτα βήματα της νέας, κοινής ζωής τους αδυνατούν να καλύψουν πλήρως τις οικονομικές απαιτήσεις ενός νοικοκυριού. 
3. Ως χώροι προσωρινής φιλοξενίας νέων επιχειρηματιών και μάλιστα με ανέσεις που να μπορούν να κρατήσουν νέους σε κοινότητες της Κύπρου. 

Για τα πρώτα δύο σημεία, θεωρώ ότι μπορούν να αποτελέσουν πραγματική κοινωνική πολιτική, να δώσουν λύσεις και διεξόδους από προβλήματα πολλών συμπολιτών μας, αλλά και να δημιουργήσουν ευρύτερες συνθήκες αποκατάστασης των προβλημάτων της οικονομικής κρίσης, μιας κοινωνίας που επιδιώκει να καταστεί ευημερούσα. Πέραν της κοινωνικής διάστασης και της παροχής βοήθειας σε άτομα που το χρειάζονται, οι εν λόγω λύσεις θα πρέπει -παράλληλα- να περιοριστούν σε βασικές παροχές, μικρούς χώρους και με αυστηρό έλεγχο της πραγματικής ανάγκης που έχει κάποιο πρόσωπο, μια οικογένεια ή ένα νεαρό ζευγάρι. Προφανώς, προωθώντας τέτοιες λύσεις μέσω δημιουργίας υποδομών όπως αυτές που αναφέρω πιο πάνω, υπάρχει και ο κίνδυνος δημιουργίας ατόμων που θα επιδιώξουν να εκμεταλλευτούν ες αεί τη δωρεάν ή φθηνή στέγη. 

Ειδικότερα, για τα νεαρά ζευγάρια θα μπορούσαν να δημιουργηθούν διαμερίσματα ή οικίες χαμηλού κόστους και οι δικαιούχοι να αποκτούσαν σε αυτά πρόσβαση με αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια, δεσμεύσεις για τον χρόνο που θα μπορούν να διαμένουν σε αυτά και με ανώτατο όριο χρήσης τους, για παράδειγμα τα τρία χρόνια, προκειμένου να μην δημιουργούνται όλο και περισσότεροι που θα αιτούνται της συγκεκριμένης παροχής. Επίσης, η δωρεάν παροχή στέγης θα ήταν μια κακή επιλογή, οπότε το κράτος δύναται να παρέχει στέγη έναντι χαμηλού ενοικίου που να καλύπτει βασικά έξοδα. Λόγου χάριν θα μπορούσε ένα νεαρό ζευγάρι να εξασφαλίσει έναν τέτοιο χώρο και να γνωρίζει από πριν ότι θα πληρώνει ενοίκιο της τάξης των €100 και επιπλέον θα καλύπτει τους λογαριασμούς ηλεκτρικού και υδροδότησης. Μια τέτοια λύση θα έδινε το έναυσμα σε νέα ζευγάρια να προχωρήσουν στη δημιουργία του νοικοκυριού τους και παράλληλα να αναζητούν όλο και καλύτερες επιλογές στην αγορά εργασίας και να μην εφησυχάζουν στη φθηνή στέγη του κράτους. 

Την ίδια ώρα, η τρίτη πρόταση που κάνω πιο πάνω θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή λύση για την πρώτη επαγγελματική στέγη νέων με καλές ιδέες, που το μόνο που χρειάζονται είναι ένας αξιοπρεπής χώρος, με καλή σύνδεση στο διαδίκτυο και ίσως κάποιους υποστηρικτικούς χώρους (γραφεία, χώροι συνεδριάσεων και συναντήσεων, αίθουσα παρουσιάσεων). Μάλιστα, η κοινή επαγγελματική στέγη για πολλές νέες επιχειρήσεις μπορεί να αποφέρει συνέργειες και να δημιουργήσει συνεργασίες σε επιχειρηματικό επίπεδο, με όφελος για όλα τα μέρη.

Θα ήταν τουλάχιστον άστοχο από πλευράς Πολιτείας, να περιοριστεί σε αίθουσες εκδηλώσεων και κοινοτικά/δημοτικά μέγαρα, σχετικά με τα κτήρια του πρώην Συνεργατισμού, την ώρα που υπάρχουν και ανάγκες και ιδέες για πολύ καλύτερη, ωφέλιμη και παραγωγική αξιοποίησή τους.