ΓΡΑΦΕΙ Η 
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Το πιο προβληματικό παγκόσμιο κύπελλο ξεκινά. Όταν το 2010 ανατέθηκε το κύπελο στο Κατάρ, μέσα από ψιθύρους – κραυγές καλύτερα- για χρηματισμό των ανθρώπων της FIFA, η χώρα είχε μηδενικές υποδομές ή υποστηρικτικές δομές για τη διεξαγωγή ενός τέτοιου πρωταθλήματος. Στην έκθεση της για την υποψηφιότητα του Κατάρ, η FIFA την περιέγραψε ως «υψηλού κινδύνου». Οι Καταριανοί δεν είχαν γήπεδα, είχαν όμως λεφτά, πολλά λεφτά.

12 χρόνια μετά, το πρώτο χειμωνιάτικο μουντιάλ, θα παίζεται στο μέσο της ποδοσφαιρικής σεζόν, με τους προπονητές των ομάδων να προσεύχονται για ασφαλή επιστροφή των ακριβοπληρωμένων ποδοσφαιριστών τους από τα «εθνικά» τους καθήκοντα.

Τα γήπεδα στήθηκαν αφού εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, προερχόμενοι κύρια από χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας, δούλευαν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, συνθήκες που προσομοίαζαν καταναγκαστικής εργασίας. 6,500 έγραψε η Guardian, είναι ο αριθμός των νεκρών εργατών, ένας αριθμός που θεωρείται από κάποιους πολύ συντηρητικός.

Στο επίπεδο των αλλαγών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πολύ λίγα έχουν αλλάξει. Οι γυναίκες και οι ομοφυλόφιλοι, οφείλουν να μη πολυφαίνονται, να μην «προκαλούν» οι μεν με το ντύσιμό τους  οι δε με τους συντρόφους τους.  

Και ενώ η απαγόρευση της πώλησης και κατανάλωσης μπύρας στα γήπεδα μπορεί να θεωρηθεί έως και θετική, και σε τελική ανάλυση είναι σχεδόν  ασήμαντη, χωρίς  κάποια σοβαρή συνέπεια,   αλλά η επί πληρωμή φίλαθλοι από διάφορες χώρες ευτελίζει τον θεσμό. Οι φίλαθλοι αυτοί θα σηκώνουν τα σημαιάκια και τα λάβαρα των χωρών τους, τραγουδώντας και θα πληρώνονται.

Δεν ξέρουμε αν οι παίκτες θα ΄χουν όρεξη να τρέξουν πίσω από τη μπάλα στους 30 (χειμωνιάτικους) βαθμούς, ούτε αν θα υπάρξουν ενδιαφέρουσες, γεμάτες αγωνία, αναμετρήσεις. Ξέρουμε μόνο πως τηλεοπτικά θα μπορούμε να βλέπουμε τρείς αγώνες την ημέρα. To στοίχημα θα πάρει τα πάνω του, εμείς θα χωριστούμε σε στρατόπεδα Messi και Ronaldo, θα θυμηθούμε ελπίζουμε γιατί ακόμα αγαπάμε Βραζιλία και Αργεντινή, και θα βλέπουμε τη φάτσα του Beckham συχνά αφού πληρώθηκε αδρά για να είναι το πρόσωπο των αγώνων.
Δε θα μας νοιάζει ούτε ο νέος αρχιεπίσκοπος, ούτε ο επόμενος πρόεδρος. Δυο καλά αποτελέσματα να πιάσουμε μόνο.

‘Άρτος και θεάματα όπως θα λέγανε και οι Ρωμαίοι.

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick