Δεν είναι η κάρτα το πρόβλημα αλλά είναι προβληματική

Φαντάσου κόσμο που θα έφερναν Ομόνοια και Ανόρθωση φέτος

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Μια μερίδα κόσμου δεν πάει γήπεδο γιατί συνειδησιακά διαφωνεί με την κάρτα, δεν βλέπω βέβαια τον λόγο αλλά βεβαίως είναι σεβαστή η συγκεκριμένη στάση κι όταν ο οποιοσδήποτε νιώθει να απειλείται από τη συλλογή στοιχείων από την πολιτεία, προφανώς υπάρχει ευρύτερο πρόβλημα σεβασμού και αντίληψης έναντι των θεσμών και των νόμων του κράτους. Αυτό βέβαια είναι ένα κομμάτι από το πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η κάρτα φιλάθλου αι με την έννοια του προβλήματος εννοώ την αποχή σημαντικής μερίδας οπαδών από τα γήπεδα.

Την ίδια ώρα κάποιοι απλώς αμέλησαν ή βαριούνται να μπουν στην -έστω και πολύ σύντομη- διαδικασία της έκδοσης κάρτας φιλάθλου. Όταν έρθει ο αγώνας που θέλουν να δουν ή κάνουν κέφι να πάνε γήπεδο μετά από καιρό θα την εκδώσουν.

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<< 

Παράλληλα είναι και αρκετός κόσμος που δεν έχει πρόβλημα με την κάρτα, τη διαδικασία έκδοσής της ή την παραχώρηση προσωπικών δεδομένων για σκοπούς ταυτοποίησης και πάνε τακτικά ή πιο αραιά στο γήπεδο. Πάνε όμως.

Και κάπου εδώ έρχονται τα ερωτήματα που εγώ πολύ έντονα πιστεύω ότι εγείρονται, όπως πιστεύω ότι και ο κάθε ένας που έχει εκδώσει κάρτα φιλάθλου σκέφτεται:

  1. Τι έχουν κάνει αυτοί που εισήγαγαν τον θεσμό προς ενίσχυση του προϊόντος που προσφέρεται στο γήπεδο;
  2. Έχουν βελτιωθεί οι εγκαταστάσεις, οι ανέσεις, οι υπηρεσίες και τα προϊόντα στα γήπεδά μας;
  3. Η τιμή των 15 ευρώ για το κανονικό εισιτήριο είναι αντίστοιχη με αυτά που προσφέρονται κατά τη διάρκεια της εμπειρίας του θεατή με την είσοδό του στο κάθε στάδιο;
  4. Λειτουργεί το σύστημα ταυτοποίησης στα επίπεδα ποιότητας που υποσχέθηκαν ότι θα λειτουργεί; Αν όχι, τότε ποιοι ευθύνονται, ποιοι ελέγχουν-διασφαλίζουν την ποιότητα και ποιες επιπτώσεις έχει ο παροχέας των υπηρεσιών ταυτοποίησης και οι λειτουργοί που ελέγχουν τα κλειστά κυκλώματα; Πρόκειται για ένα έργο εκατομμυρίων που πλήρωσε ο φορολογούμενος μέσω του προϋπολογισμού του ΚΟΑ.
  5. Ποια κίνητρα έχουν δοθεί σε οικογένειες για να προσέλθουν μαζικά στα γήπεδα, την ώρα που μια σημαντική μερίδα οπαδών -έστω και κάποιων ταραξιών- έχουν γυρίσει την πλάτη στο ποδόσφαιρο;
  6. Υπάρχει κάποιο πλάνο για όλα τα πιο πάνω;

 

Προφανώς και το θέμα της εισαγωγής της κάρτας φιλάθλου αποτελεί ζήτημα της πολιτείας που υποτίθεται ήθελε να πατάξει τη βία από τα γήπεδα, κάτι που έτσι κι αλλιώς μπορούσε να κάνει και πριν την εφαρμογή του μέτρου της ταυτοποίησης. Ανεξάρτητα όμως από την κουτοπόνηρη στάση του Υπουργείου Δικαιοσύνης και της πλειοψηφίας της Βουλής που ενέκρινε το μέτρο, η ΚΟΠ και οι ομάδες όφειλαν πέραν της όποιας διαφωνίας τους ή μη με το μέτρο να δώσουν πειστικές απαντήσεις για τα πιο πάνω και όχι να έχουν αφεθεί υποχείρια πολιτικών σκοπιμοτήτων -άσχετες με το ποδόσφαιρο- και οικονομικών συμφερόντων, σε μια χώρα μάλιστα που τα δύο γίνονται ένα με τις ευλογίες ή με την ανοχή των συλλόγων.

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Μετά το φιάσκο με τη σειρά λανθασμένων συλλήψεων η πολιτεία οφείλει να τελειοποιήσει τη διαδικασία ταυτοποίησης, διαφορετικά να εγκαταλείψει το συγκεκριμένο μοντέλο, να αναλάβει το βάρος της αποτυχίας και να εισάγει αποτελεσματικά μέτρα πάταξης της βίας που δεν είναι τίποτε άλλο παρά άμεση παρέμβαση και αυστηρές ποινές στους ταραξίες. Την ίδια ώρα η ΚΟΠ και τα σωματεία θα πρέπει να εξετάσουν σοβαρά το προϊόν που προσφέρουν, την τιμή στην οποία το προσφέρουν και στις παρεχόμενες ανέσεις, υπηρεσίες, παράπλευρα-συμπληρωματικά θεάματα και προϊόντα που τα γήπεδα παρέχουν στους επισκέπτες τους. Ε δυο λόγια η εμπειρία του θεατή πρέπει από ταλαιπωρία να γίνει ευχαρίστηση.

Καλό το τσιμέντο και η αναπόληση του παρελθόντος, τότε που πιτσιρίκοι ξελαρυγγιαζόμασταν στη ζέστη και στο κρύο, στα γήπεδα όλης της Κύπρου και σε διαφορετικά αθλήματα απλώς και μόνο για την αγάπη για την ομάδα μας. Το ποδόσφαιρο αλλάζει και μαζί οφείλουν όλα όσα το συνοδεύουν να προσαρμόζονται. Στο τέλος της ημέρας το αμιγώς ποδοσφαιρικό κομμάτι είναι σαφώς αναβαθμισμένο σε σύγκριση με την υπόλοιπη αποκαρδιωτική κατάσταση που επικρατεί στις εξέδρες, στις καντίνες, στις τουαλέτες, ακόμη και στις εγκαταστάσεις που οι ίδιες οι ομάδες και τα ΜΜΕ χρησιμοποιούν σε χώρους που δεν έχει πρόσβαση το ευρύ κοινό.

Με άλλο ένα φιάσκο όπως αυτό που καταγράφηκε στο Ομόνοια-ΑΠΟΕΛ όλοι οι προαναφερθέντες θα εκτεθούν σε τέτοιο βαθμό που θα χάσουν κι αυτούς τους λίγους που σήμερα πηγαίνουν γήπεδο. Και μην μου πει κάποιος: «Μα κοίταξε πόσος κόσμος πάει στην Ομόνοια και στην Ανόρθωση που φέτος παίζουν καλά και κερδίζουν αγώνες» γιατί πολύ απλά μπορώ να απαντήσω: «Φαντάσου πόσο κόσμο -αυτές ιδίως οι ομάδες- θα έφερναν φέτος στο γήπεδο».  

Ανδρέας Κωστουρής