Από που ξεκινήσαμε και που φτάσαμε - Θα ήταν σοφότερο να γίνει όπως έγινε και στην Μ. Βρετανία – Το πρόγραμμα να ανασταλεί και να επανασχεδιαστεί

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ 
Twitter: @tsangarisp
Το Υπουργείο Εσωτερικών αρχές του 2018 κατέθεσε στοιχεία στη Βουλή των Αντιπροσώπων για το σύνολο των υπηκοοτήτων που παραχωρήθηκαν μέσα από το «επενδυτικό πρόγραμμα πολιτογραφήσεων». 

Τα στοιχεία αφορούσαν την περίοδο από την ημέρα που άρχισε το πρόγραμμα μέχρι το τέλος του 2017. Να σημειώσουμε ότι το πρόγραμμα εγκαινιάστηκε επί μ. Τάσσου Παπαδόπουλου το 2007 (το τότε σχέδιο προνοούσε επένδυση της τάξης των 15 εκατ. Λιρών, κάπου 25 εκατ. ευρώ). 

Σύμφωνα με τα τότε στοιχεία, τα οποία κατέθεσε ο τότε Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών Κύπρος Κυπριανού παραχωρήθηκαν 3,336‬ υπηκοότητες μέσω του προγράμματος αυτού. 

Προσέξετε όμως, οι επενδυτές δεν ήταν τόσοι. Οι επενδυτές ήταν περίπου οι μισοί. Δηλαδή εγκρίθηκαν 1.685 υπηκοότητες σε επενδυτές αλλά βάσει του Προγράμματος ο κάθε επενδυτής που θα εγκριθεί δικαιούται να αιτηθεί και για υπηκοότητα για εξαρτώμενη μέλη της οικογένειας του. Οπόταν εγκρίθηκαν 1.685 υπηκοότητες σε επενδυτές και παραχωρήθηκαν άλλες 1.651 υπηκοότητες σε μέλη οικογενειών των επενδυτών που εγκριθήκαν. 

Από το 2008 έως και το 2013 οι υπηκοότητες ήταν σε διψήφιο νούμερο ανά έτος (μεταξύ 15 και 55) ενώ από το 2014 έως και το 2017 (ημερομηνία που υπάρχουν τα επίσημα στοιχεία) εγκρίνονταν τριψήφιο νούμερο υπηκοοτήτων ανά έτος (κυμαίνονταν από 214 έως 503 υπηκοότητες ανά έτος). 

Μια άλλη σημαντική παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι πως το Πρόγραμμα τροποποιήθηκε έξι φορές από το 2007 έως σήμερα. Η πρώτη ήταν το 2011, η δεύτερη ήταν το 2013, η τρίτη φάση αλλαγών του Προγράμματος έγινε το 2014, ακολούθησαν αλλαγές το 2016 ενώ το 2018 έγιναν αλλαγές για πέμπτη φορά και τέλος αλλαγές έγιναν και το 2019. 

Αξίζει παράλληλα να σημειωθεί πως το 2007 κάποιος ήθελε επενδύσεις ύψους 15 εκατομμυρίων λιρών Κύπρου (ή 25εκατομμυρίων ευρώ) ώστε να μπορέσει να πολιτογραφηθεί ως Κύπριος. 

Στην αλλαγή του 2011, η επένδυση προϋπόθεση για απόκτηση κυπριακού διαβατηρίου μειώθηκε από τα 25εκ ευρώ στα 10εκ. ευρώ και προστέθηκε όρος για διατήρηση κατοικίας στην Κύπρο αξίας τουλάχιστον €500 χιλιάδων.

>>> Αρθρογραφία Brief <<< 

Οι μεγάλες αλλαγές ήρθαν το 2013, όπου αποφασίστηκε όπως η επένδυση μειωθεί από 10εκ ευρώ στα €3 εκατομμύρια και παράλληλα διατήρηση κατοικίας στην Κύπρο αξίας τουλάχιστον €500 χιλιάδων. Επιπλέον οι αλλαγές κάλυπταν και κουρεμένους ξένους καταθέτες ενώ για συλλογικές επενδύσεις (δηλαδή πέραν του ενός ατόμου) το όριο προϋπόθεση για αίτηση υπηκοότητας ήταν επιπλέον μειωμένο στα 2,5εκ ανά άτομο (δηλαδή για συλλογική επένδυση δυο προσώπων απαιτείτο ελάχιστο ύψος επένδυσης 5 εκατομμύρια ευρώ). 

Το 2016 το όριο επένδυσης μειώθηκε περαιτέρω. Από τα 3 εκατομμύρια ευρώ απαιτείτο πλέον επένδυση ύψους 2 εκατομμύριων ευρώ, ώστε να καταστεί κάποιος δικαιούχος κυπριακού διαβατηρίου. 

Οι αλλαγές που ακολούθησαν, το 2018 και 2019, δεν αφορούσαν το ύψος της επένδυσης -το οποίο έμεινε το ίδιο, στα 2εκατομμύρια ευρώ- αλλά αφορούσαν κυρίως «ασφαλιστικές δικλίδες» της διαδικασίας αφού τότε ήταν που άρχισαν τόσο ξένα ΜΜΕ όσο και η ίδια η Κομισιόν της ΕΕ να επισημαίνουν πως το «πρόγραμμα επενδύσεων έναντι πολιτογράφησης» χρήζει βελτιώσεων. 

>>> Ροή Ειδήσεων Brief - Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Πέραν των πιο πάνω γεγονότων, δεν θα επισημανθεί τίποτα άλλο πέραν τούτου: 

Η Στήλη ήταν και παραμένει υπέρ του Προγράμματος. Ωστόσο όπως διαφάνηκε, δυο διαφορετικές κυβερνήσεις που το διαχειρίστηκαν (κυβέρνηση Δ. Χριστόφια και Ν. Αναστασιάδη – βγάζω εκτός την Κυβέρνηση του Τ. Παπαδόπουλου μιας και το πρόγραμμα εφαρμόστηκε στην εκπνοή της θητείας του) απέτυχαν να το εφαρμόσουν σωστά. Αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο. Σε όλες τις χώρες που εφαρμόζεται τέτοιο πρόγραμμα προκύπτουν λάθη και παραλείψεις. 

Όμως στην περίπτωση της Κύπρου θα ήταν σοφότερο και ορθότερο να γίνει όπως και στην περίπτωση της Βρετανίας. Το πρόγραμμα να ανασταλεί και να επανασχεδιαστεί μέχρι να διασφαλιστεί ότι κανένα άλλο λάθος δεν θα γίνει, λάθος που εκθέτει πρώτα και κύρια την ίδια την χώρα αλλά και την εκάστοτε Εκτελεστική Εξουσία, η οποία είναι υπεύθυνη για την διαχείριση αυτού του προγράμματος. 

Αν δεν μπορέσει να γίνει αυτό, τότε, το Πρόγραμμα ας σταματήσει πλήρως...