Είναι τουλάχιστον άστοχο να θεωρείται ότι η Άγκυρα έχει στις προτεραιότητές της την επίλυση του Κυπριακού. 
Ουδέποτε ήταν το κυπριακό υψηλά στην ατζέντα της. Για την Τουρκία, το κυπριακό έχει επιλυθεί το 1974. Το τι απομένει, για την ίδια, είναι μια ρύθμιση, η οποία να μετατρέπει την de facto κατάσταση σε de jure. 
Η Άγκυρα δεν θα παραδώσει τα εδάφη που έχει τώρα υπό την κατοχή της σε μια έστω ομοσπονδιακή κυβέρνηση, στην οποία θα συμμετέχουν και Ελληνοκύπριοι παρά την όποια «πολιτική ισότητα» και «αποτελεσματική συμμετοχή των τ/κ» συμφωνηθεί. 
Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου το είπε ξεκάθαρα και στο Κραν Μοντανά αλλά και σε κάθε ευκαιρία. Ότι λύση χωρίς την συνέχιση της παρουσίας της Τουρκίας στην επανενωμένη Κύπρο δεν μπορεί να επιτευχθεί. «Η ελληνική πλευρά αναμένει ότι όλες οι εγγυήσεις θα αρθούν και δεν θα παραμείνει στο νησί Τούρκος στρατιώτης. Αυτό είναι ένα όνειρο. Θα πρέπει να ξυπνήσουν από αυτό το όνειρο», είπε. Από την άλλη βεβαίως, το όνειρο δεν μπορεί να μετατραπεί σε εφιάλτη, με την Τουρκία να διατηρεί εγγυήσεις. 
Συνεπώς, λύση επανένωσης με τουρκικές εγγυήσεις και τουρκικό στρατό όντως δεν μπορεί να υπάρξει. 
Τ.Π.