Θα πρέπει επιτέλους να επιλέξει η πολιτική ηγεσία του τόπου, πώς τυγχάνουν αξιοποίησης τα πορίσματα και οι εκθέσεις που κατά καιρούς διεξάγονται από επιτροπές, κατόπιν αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου ή/και άλλων όπως πχ του Γενικού Εισαγγελέα. 

Τα τελευταία 8 χρόνια διεξήχθηκαν τρεις έρευνες, οι οποίες όλες κατέληγαν και έδειχναν -μεταξύ άλλων- και πολιτικές ευθύνες. 

Το Πόρισμα Πολυβίου, το 2011, απέδιδε πολιτικές ευθύνες για την φονική έκρηξη στο Μαρί στον τότε Πρόεδρο του Κράτους Δημήτρη Χριστόφια. 

Το Πόρισμα Πική, το 2013, που αφορούσε την κατάρρευση της Οικονομίας απέδιδε πολιτικές ευθύνες στον πρώην Πρόεδρο Δ. Χριστόφια καθώς και στην Κυβέρνησή του. 

Το πλέον πρόσφατο, Πόρισμα Αρέστη, για τον Συνεργατισμό, αποδίδει πολιτικές ευθύνες στον Χάρη Γεωργιάδη καθώς και στον ίδιο τον ΠτΔ Νίκο Αναστασιάδη. 

Και στις τρεις περιπτώσεις παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο. Όσοι κατηγορούνται για πολιτικές ευθύνες να υποβαθμίζουν ή και να ακυρώνουν τα Πορίσματα, όσοι δεν κατηγορούνται να ζητούν τις παραιτήσεις αυτών που κατηγορούνται. 

Το κωμικοτραγικό είναι πως σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, το θέατρο παίζεται με τους ίδιους πρωταγωνιστές αλλά με αντίστροφους ρόλους κάθε φορά. 

Θα πρέπει λοιπόν η Πολιτική Ηγεσία να ξεκαθαρίσει: 

Είτε πως Επιτροπές και Πορίσματα δεν μπορούν να ελέγχουν Πολιτικές Αποφάσεις αλλά μόνο κατά πόσο υπάρχουν αδικήματα και ποινικές ευθύνες, 

Είτε πως όταν οι Επιτροπές και Πορίσματα εντοπίζουν πολιτικές ευθύνες τότε να συνεπάγεται και αυτόματη παραίτηση. 

Δεν γίνεται και δεν νοείται, αν ο Δημήτρης Χριστόφιας, τότε, έπρεπε να είχε παραιτηθεί, σήμερα να μην ισχύει το ίδιο και για τον Χάρη Γεωργιάδη (και για να είμαστε ακριβείς και ορθοί, το Πόρισμα Αρέστη δεν επιρρίπτει ευθύνες μόνο στον Χ. Γεωργιάδη αλλά και στην Βουλή και στα Κόμματα και σε άλλους επτά Θεσμούς - και επί τούτου επίσης προκύπτει το ίδιο ερώτημα). 

Ούτε και γίνεται και ούτε νοείται, αν τα Πορίσματα Πολυβίου και Πική ήταν «άκυρα» ως προς τις πολιτικές ευθύνες, σήμερα «ως δια μαγείας» το Πόρισμα Αρέστη να θεωρείται έγκυρο. 

Είναι θέμα Αρχής. Δεν είναι κατά το δοκούν που κρίνονται τα Πορίσματα. 

Συνεπώς, είναι η ίδια η Πολιτική Ηγεσία που πρέπει να αποφασίσει το πώς θα διαχειρίζεται τα Πορίσματα, ώστε να μην χρειαστεί να ζήσουμε ξανά αυτές τις τραγελαφικές στιγμές, που ζήσαμε το 2011, το 2013 και σήμερα.
Τ.Π.