ΓΡΑΦΕΙ Ο 
ΜΙΛΤΟΣ ΜΙΛΤΙΑΔΟΥΣ*

Εδώ και λίγες εβδομάδες ξεκίνησε και επίσημα η δεύτερη φάση του ΓεΣΥ, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους μας να αναστενάξουμε με ανακούφιση για την ασφάλεια που μας παρέχει πια το σύστημα υγείας της πατρίδας μας στην πιθανή ανάγκη ενδονοσοκομειακής περίθαλψης.

Στα καλά νέα των ημερών για την Υγεία προστίθεται η κατάθεση του νομοσχεδίου στην Βουλή από τον Υπουργό Υγείας για την ίδρυση Πανεπιστημιακών Κλινικών, κάτι που θα αποτελέσει εφαλτήριο για την ομαλή ενσωμάτωση των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων στο σύστημα υγείας δίνοντας μας εφόδια για μια νέα εποχή. 

>>> Αν έχετε πρόβλημα και δεν βλέπετε φωτογραφίες, έγγραφα, πίνακες στο θέμα μπορείτε να πατήσετε εδώ <<<

Παράλληλα, η πανδημία μας βοήθησε να αντιληφθούμε το ρόλο και την σημασία της Δημόσιας Υγείας ως βασικό πυλώνα μιας κοινωνίας και την πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας ως αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη. 

Βρισκόμαστε λοιπόν, όπως θα διαπίστωνε πιθανόν ένας εξωτερικός παρατηρητής, σε μια ιδανική συγκυρία σε ότι αφορά στον σχεδιασμό της Υγείας στον τόπο μας και σ’ αυτό πρέπει, αποδίδοντας τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ, να ομολογήσουμε ότι ο σχεδιασμός από το αρμόδιο Υπουργείο, εδώ και χρόνια, κινείται προς την σωστή κατεύθυνση.

Την ίδια ώρα, γινόμαστε, δυστυχώς, μάρτυρες γεγονότων, συμπεριφορών και γενικότερα διαχείρισης από δομές, νοσηλευτήρια και επαγγελματίες υγείας τα οποία ουδόλως περιποιούν τιμή σε κανένα. Δεκάδες οι καταγγελίες που είδαν, προ λίγων ημερών, το φως της δημοσιότητας (πέραν των πολλαπλάσιων που δεν καταγράφηκαν και δεν στάλθηκαν ποτέ) για ανάρμοστη συμπεριφορά γιατρών και νοσηλευτών αλλά και αδυναμίας του συστήματος υγείας να διαχειριστεί περιστατικά που η περιγραφή τους και μόνο μπορεί να τρομάξει τον ουδέτερο παρατηρητή. 

Ενδεικτικό το παράδειγμα συμπάσχουσας, η οποία ξεψύχησε μετά που πέρασε 16 ολόκληρες ώρες σε ένα φορείο σε ένα ΤΑΕΠ, όπου δεν μπορούσε να ξεκινήσει θεραπεία, γιατί δεν βρέθηκε ένα κρεβάτι να γίνει εισαγωγή παρά τις προσπάθειες της γιατρού της που βρέθηκε στο πλευρό της. Πιθανότατα αυτό να μην ευθύνεται για το ότι κατάληξε. Αυτό δεν δικαιολογεί τον εξευτελισμό και την ταπείνωση από την οποία έπρεπε να περάσει αυτή και οι δικοί της. Ούτε μπορεί να ελαφρύνει την κριτική κανενός το γεγονός που ψιθυρίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, ότι «είχε θαλασσαιμία»· ας μας το πει κάποιος στα μούτρα μας ότι η ζωή μας έχει μικρότερη αξία όταν χαθεί ένας από μας άδικα.

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Σε μια εποχή επίσης, όπου επιχειρείται να ολοκληρωθεί η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στον τομέα της Υγείας, με ανησυχία παρακολουθούμε ως ασθενείς, τη συζήτηση, να επικεντρώνεται κατ’ αποκλειστικότητα, στα οικονομικά κίνητρα τα οποία θα πρέπει να δοθούν στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, προκειμένου να μην δημιουργηθεί εργατική αναταραχή στα νοσοκομεία μας ή στο οικονομικό κομμάτι των προτάσεων, προκειμένου να επιτευχθούν οι συμφωνίες μεταξύ ΟΑΥ και νοσηλευτηρίων. 

Με ανυπομονησία αναμένουμε την επικέντρωση της συζήτησης στα πραγματικά θέματα υγείας, τα οποία με λύπη διαπιστώνουμε ότι «από ’ν’ απ’ έξω του χορού» δεν μπορεί να αντιληφθεί με σαφήνεια στο εύρος που αυτά επηρεάζουν τον κάθε πολίτη. 

Θα ήταν σκόπιμο, όσοι ασχολούνται αυτή την περίοδο (κι όχι μόνο) με την διόρθωση των παραμέτρων του ΓεΣΥ καθώς και της οργάνωσης των Δημόσιων (τουλάχιστον) νοσηλευτηρίων, να λάβουν υπόψη τους την καθημερινότητα των ασθενών, πέρα από θεωρίες και πατέντες του παρελθόντος, με μια ειλικρινή μελέτη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν σε σχέση με το τί πραγματικά είναι ωφέλιμο και ηθικά σωστό, πρώτα για τον ασθενή και μετά για οποιοδήποτε άλλο.

Είναι κατανοητό ότι γίνεται μια τιτάνια προσπάθεια μεταρρύθμισης και αντιλαμβάνεται κάποιος πλήρως το βάρος της ευθύνης του πλήθους των αποφάσεων που πρέπει να ληφθούν σε μικρό χρονικό διάστημα. Ας έχουμε λοιπόν υπόψη μας, όλοι όσοι ασχολούμαστε με τα θέματα της υγείας, ότι οι αποφάσεις που λαμβάνει κάποιος σε ένα γραφείο και πίσω από την οθόνη ενός ΗΥ, μεταφράζονται σε απόλυτο βαθμό στο επίπεδο του πόνου, κόστους και ταλαιπωρίας τα οποία θα πρέπει να βιώσει μια ομάδα συνανθρώπων του.

>>> Όλες οι απόψεις που φιλοξενεί η Brief <<<

Ας έχουμε υπόψη μας, ότι οι (λογικές ή παράλογες) απαιτήσεις των εταιρειών, των συντεχνιών και ομάδων επαγγελματιών υγείας, πρέπει να έχουν ένα όριο γιατί στην άλλη άκρια της ζυγαριάς βρίσκονται ρυθμίσεις, υπηρεσίες και θεραπείες για τον κάθε ένα πολίτη. 

Αν λοιπόν όλοι όσοι έχουμε σχέση με τα θέματα της Υγείας, από οποιαδήποτε θέση βρισκόμαστε, εννοούμε όσα δηλώνουμε κατά καιρούς, αυτή είναι η κρίσιμη ώρα να αποδείξουμε ότι τα εννοούμε – με μπροστάρηδες όσους εκπροσωπούμε ασθενείς. Αλλιώς, αν κάποιοι φοβούνται τη βροχή, να ανοίξουν την πόρτα, να χαιρετίσουν ευγενικά και να αποσυρθούν. Ως γνωστό «ο βρεγμένος τα νερά δεν τα φοβάται» και κάποιοι από εμάς γεννήθηκαν μεσοπέλαγα. 

*Εκπαιδευτικός, Πρόεδρος Παγκύπριου Αντιαναιμικού Συνδέσμου