ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ

Το ακούσαμε και αυτό. Για λόγους Δημοσίου συμφέροντος δεν θα ασκηθεί ποινική δίωξη. Δεν είμαι νομικός. Αλλά είμαι ένας απελπισμένος πολίτης αυτού του δύσμοιρου κατακαημένου κράτους,  το οποίο επιμένει από ιδρύσεως του να κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Τα σκουπίδια όμως συσσωρεύτηκαν και πάνε να μας πνίξουν. Η δυσωδία δεν κρύβεται. Η όσφρηση είναι τελικά πιο δυνατή από την όραση. Μπορεί να κάνουμε πως δεν βλέπουμε τον ελέφαντά, αλλά είναι σαφέστατα στο δωμάτιο και ο αέρας λιγοστεύει κάθε μέρα και περισσότερο. Ο ζωτικός μας χώρος λιγοστεύει. 

Το «Για λόγους δημοσίου συμφέροντος» μου θυμίζει τους γνωστούς στίχους του τραγουδιού  «Για το καλό μου», του Γιάννη Μηλιώκα. Πού ακριβώς βρίσκεται το όριο ανάμεσα στο σωστό, το ηθικό, το δίκαιο και το δημόσιο συμφέρον; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει απόλυτη ταύτιση ανάμεσα στο δημόσιο συμφέρον και τη δικαιοσύνη; Δεν θα έπρεπε το δημόσιο συμφέρον να βρίσκεται στο κέντρο του σωστού, του ηθικού και του δίκαιου; Ποιος τελικά ορίζει το δημόσιο συμφέρον; Με ποιο δικαίωμα το ορίζει; Πώς μπορεί να καθορίσει πότε γεμίζει το μυαλό με τρέλα και η ψυχή με απελπισία; Τι γίνεται τελικά στο μυαλό και στη ψυχή όσων παίρνουν τις αποφάσεις; Πόσο έχουν ξεχειλώσει τα όρια; Πόσο έχουν μετακινηθεί οι κόκκινες γραμμές της ανοχής μας;

Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να ασκηθεί δίωξη, ούτε μπορώ να κρίνω. Εκείνο για το οποίο έχω απόλυτη βεβαιότητα είναι πως δεν θα ήθελα να είναι δήθεν για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Ως μέρος της δημόσιας σφαίρας, όπως και ο κάθε πολίτης αυτού του τόπου, θέλω να διατηρώ το δικαίωμα να κρίνω ποιο είναι το συμφέρον μου. 

Θα ήθελα «Για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος» επιτέλους να πάψουν τα σχολεία να είναι χώροι καταναγκασμού,  να πάψουν να στερούν τη χαρά, τη δημιουργικότητα, την κριτική σκέψη. Να πάψουν να είναι εξετασιοκεντρικά, να σταματήσουν να αξιολογούν τη στείρα γνώση. Να επικεντρωθούν στο πώς και το γιατί και να ξεφορτωθούν τα τσουβάλια της άχρηστης ύλης. Να σταματήσουν να κόβουν φτερά και ρίζες αφήνοντας τα νέα παιδιά μπερδεμένα και μετέωρα.

Θα ήθελα «Για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος» επιτέλους το ΓΕΣΥ να διορθώσει τις στρεβλώσεις του για να μπορέσει να αντέξει στον χρόνο και να παρέχει φροντίδα και νοσηλεία σε όσους την έχουν ανάγκη με ταχύτητα και ποιότητα.

Θα ήθελα «Για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος» επιτέλους το μεταναστευτικό να τύχει σωστής αντιμετώπισης πέρα από ρατσιστικές προσεγγίσεις για να γίνει ο τόπος μας  μια νέα πατρίδα σε όσους τη έχουν πραγματικά ανάγκη. 

Θα ήθελα «Για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος» επιτέλους το κυπριακό πρόβλημα να πάψει να τυγχάνει πολιτικής εκμετάλλευσης για εσωτερική κατανάλωση και κομματική περιχαράκωση και να βαδίσουμε επιτέλους λεύτεροι στο λευτερωμένο πενταδάκτυλο.

Θα ήθελα «Για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος» τα νέα παιδιά να έχουν σε τούτον τον τόπο μέλλον εργασιακό αξιοπρεπές και στέγη ικανή να στεγάσει τα όνειρά τους στον τόπο που γεννήθηκαν.

Θα ήθελα «Για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος», οι συνταξιούχοι μας, να μην πεινούν, να μην πονούν, να μην είναι μόνοι και έρημοι, ξεχασμένοι από την πολιτεία. Θα ήθελα να ξαναγίνουν τα περήφανα γηρατειά. 

Θα ήθελα «Για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος» να μην ξυπνώ και να περιμένω ποιο θα είναι το επόμενο σκάνδαλο διαπλοκής και διαφθοράς που θα ξεπροβάλει για να κουκουλωθεί ευθύς αμέσως.

Θα ήθελα «Για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος» να έρθει  επιτέλους η πολυπόθητη εδώ και δεκαετίες αλλαγή,  να μας κυβερνήσουν οι «άριστοι» και να διακονήσουν, ως οφείλουν, τον τόπο και τον άνθρωπο,

Να μπορέσω έτσι να πιστέψω ξανά στους θεσμούς, στη δημοκρατία, στη δικαιοσύνη, στην αξιοκρατία. Να μπορέσω να πιστέψω ξανά στα χαμένα θαύματα.
Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων

Υ.Γ. 1: Το δηµόσιο συµφέρον δεν έχει σαφές περιεχόµενο. Υπόκειται κάθε φορά στο συσχετισµό των πολιτικών δυνάµεων σε µια κοινωνία, όπως εκφράζονται µέσα από την εκλεγµένη πολιτική ηγεσία, η οποία καθορίζει το τελικό περιεχόµενο της έννοιας. Στο πλαίσιο αυτό, «όποιος ασκεί ή επιδιώκει να ασκήσει δηµόσια εξουσία, επιδιώκει, µε την επίκληση του δηµοσίου συµφέροντος την πολιτική του νοµιµοποίηση». (Γλαράκη Μ., Περιορισµοί για λόγους δηµοσίου συµφέροντος του δικαιώµατος πρόσβασης στα κοινοτικά έγγραφα, σελ.127)

Υ.Γ.2: Προσωπικά το βρίσκω εξαιρετικά επικίνδυνο.

Υ.Γ. 2: Καλύτερα Χριστούγεννα με όσους αγαπάτε εύχομαι. Για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος! Για να αντέξετε!

*Η Έλενα Περικλέους είναι Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας