ΓΡΑΦΕΙ Η
ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*
Η κρίση και τα δεινά μας καταδυναστεύουν εδώ και χρόνια. Σε σημείο που έγιναν η καθημερινότητά μας και την συνηθίσαμε. Σκεφτόμαστε μάλιστα μην τυχόν και φύγουν οι βάρβαρες οι κρίσεις και τότε τι θα κάνουμε, αν , λέμε τώρα, απομείνουμε με ροζ απαλά συννεφάκια να στολίζουν τους ουρανούς της πραγματικότητάς μας;
>>Διαβάστε επίσης: «Ό,τι δεν σε σκοτώνει…»<<
Η λέξη κρίση πιθανότατα να έχει τα περισσότερα ουσιαστικά (πραγματικά και ιστορικά καταγραμμένα όμως) να την ακολουθούν. Κρίση θεσμών, κρίση αξιών, κρίση οικονομική, κρίση εθνική, κρίση πολιτική, κρίση ενεργειακή, κρίση πανικού! Με την τελευταία δε να ακολουθεί ως σύμπτωμα ατομικό και συλλογικό όλες τις άλλες. Δεν γίνεται αλλιώς! Την έχεις στο τσεπάκι την κρίση πανικού, και ναι, θα το βιώσετε και θα το επιβεβαιώσετε σαφέστατα, στο χειμώνα που μας μπαίνει. Ο χειμώνας της ενεργειακής κρίσης θα προκαλέσει σαφέστατα, έτσι λένε οι ειδικοί, πέρα από πανικό και τις συναφείς κρίσεις αναβίωση και όλων των υπολοίπων κρίσεων που για την ώρα αγνοούμε και κρύβουμε κάτω από το χαλί.
Και εξηγώ:
Δεν γίνεται να υπάρχει ενεργειακή κρίση με τις τιμές της ενέργειας να κτυπούν κόκκινο, την ίδια ώρα που οι τσέπες αδειάζουν και ο τιμάριθμος χλαπακίζει όσα με κόπο και μόχθο και θυσίες αποταμίευσες φασούλι, φασούλι και να μην παθαίνεις κρίση πανικού εσύ, και όλοι οι άλλοι ομοιοπαθείς σου, η οποία και εννοείται πως δίνει καύσιμη ενέργεια (εντελώς δωρεάν η συγκεκριμένη) στην πολιτική κρίση και την κρίση των θεσμών που δεν διαχειρίστηκαν σωστά τα τεκταινόμενα, δεν πήραν μέτρα, δεν έδωσαν επιδόματα και ιδού τα αποτελέσματα! Πρέπει να πω πως ήταν η μεγαλύτερη οικονομική απάτη το συγκεκριμένο σλόγκαν (στο φασούλι, φασούλι και στο σακούλι αναφέρομαι) το οποίο και μας έκανε πλύση εγκεφάλου από τα μικράτα μας με το σχολικό ταμιευτήριο. Τα φασούλια τα φυτεύεις για να κάνουν φασολιές και να δώσουν άλλα φασούλια ή τα κάνεις μια ωραιότατη φασολάδα για να γεμίσεις την άδεια σου κοιλιά. Αν τα αφήσεις στο σακούλι μάλλον θα σκουληκιάσουν και το σκουλήκι το απρόσκλητο θα τα καταφάει τα φασόλια που αποταμίευσες. Μην μου πείτε τώρα πως δεν σας θυμίζει κάτι η συγκεκριμένη εικόνα γιατί δεν θα σας πιστέψω!
>>Διαβάστε επίσης: «Οι αόρατοι»<<
Η κρίση η ενεργειακή θα οδηγήσει σε κρίση κοινωνικής απομόνωσης και ψυχολογικής απελπισίας, αφού παγωμένοι και ακινητοποιημένοι θα παραμείνουμε, καθώς θα χρειαστεί για ακόμη μια χρονιά να μειώσουμε τις μετακινήσεις μας και να κρυφτούμε στα καταφύγιά μας.
Και για να μην κρυώνουμε και γιατί δεν θα έχουμε επιλογή μιας και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αποτελούν για την εναλία νήσο μας όνειρο θερινής νυχτός, το οποίο εξατμίζεται στο κρύο παγωμένο αγιάζι του χειμώνα που τρίβει τα χέρια χαμογελώντας και δείχνοντας τα δόντια. Πραγματική αξία θα αποκτήσουν οι μπουγιότες οι οποίες και θα γίνουν ανάρπαστες.
Σε σημείο που κάθε επιχείρηση με όραμα θα πρέπει να στρέψει το επιχειρηματικό της ενδιαφέρον σε αυτή την κατεύθυνση. Τις κρύες δε, ατέλειωτες, σκοτεινές- ναι θα σβήνω τα φώτα και θα θυμηθώ τα ρομαντικά κεριά , με την ελπίδα πως δεν θα το κάψω το σπίτι, φαντάζομαι σε τέτοιο ενδεχόμενο τους γείτονες να με ευγνωμονούν μιας και θα μαζευτούν γύρω από τη φωτιά να ζεστάνουν το κοκαλάκι τους- τις κρύες σκοτεινές νύχτες θα το γυρίσω λοιπόν στο πλέξιμο, κάλτσες, σάρπες, κουβέρτες, όχι για τους στρατιώτες του 40 που πολεμούν στα βουνά της Πίνδου, αλλά για τα βλαστάρια μου που θα κτυπούν τα δόντια τους στα σκοτεινά και παγωμένα τους δωμάτια. Καταθέτω άλλη μια καινοτόμα επιχειρηματική πρόταση όπως αντιλαμβάνεστε. Μου λείπει το κεφάλαιο, αλλά κάτι έχω υπόψιν μου σε σχέση με το Χρηματιστήριο Αξιών Π.Σ.Ο.
Υγειονομική κρίση πιθανόν να μην έχουμε. Έτσι κι αλλιώς θα κλειστούμε που θα κλειστούμε στο σπίτι, θα πάθουμε που θα πάθουμε πνευμονία, λεφτά για θέατρο (άσε που μπορεί και να μην λειτουργήσουνε ή αν θα λειτουργήσουν θα σε προειδοποιούν στην είσοδο για πιθανά κρυοπαγήματα, αφού δεν θα μπορούν να θερμάνουν τον χώρο) δεν θα έχουμε, τα σχολεία μπορεί και να κλείσουν γιατί δεν θα μπορούμε να τα θερμαίνουμε, και πάει λέγοντας πάνω στο ίδιο μοτίβο ο συλλογισμός. Αυτό μάλλον θα έχει στο μυαλό του ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας όταν μιλούσε για το τέλος, ίσως, της πανδημίας. Τι να εξαγγείλει νέα μέτρα αφού τα μέτρα θα επιβληθούν από μόνα τους για άλλους λόγους;
Για να μην πάθω επιτόπου κρίση πανικού και μόνο που τα σκέφτομαι τα πιο πάνω, σας έχω μια ενδιαφέρουσα πρόταση για να βγούμε από το αδιέξοδο. Μιας και για ακόμη μια φορά θα μπουν στο ψυγείο -και κυριολεκτικά και μεταφορικά- όλα τα ανοικτά ζητήματα που αφορούν στην παιδεία, στους θεσμούς, στην υγεία (ΓΕΣΥ), ο Ακάμας και το σχέδιο του, τα ασφαλτικά εργοστάσια και το πού τους, το χαλούμι ΠΟΠ, το κυπριακό τυρί light, η διαπλοκή και η διαφθορά, το κυπριακό (καλά τώρα, σοβαρά; Πού να τρέχουν να συνομιλούν μέσα στο κρύο, και πώς να φτάσουν στον προορισμό τους; Τα κυπριακά γαϊδούρια είναι και είδος υπό εξαφάνιση. Το προεδρικό αεροσκάφος, το καταπίνει το καύσιμο με μεγάλες γουλιές. Άραγε καλύπτει και το καύσιμο το ελληνικό κράτος για τις μετακινήσεις;), να πάμε στο Χρηματιστήριο Αξιών ΠΣΟ.
Να εκδώσουμε μετοχές και χρεόγραφα για να ανακαλύψουμε εκ νέου τις Πραγματικές, τις Συναισθηματικές και τις Ουσιαστικές αξίες. Για τις πραγματικές είπαμε. Ξεχάστε τα κινητά και τα ακίνητα. Κουβέρτες και μπουγιότες είναι η νέα τάση της οικονομίας. Τις συναισθηματικές τις αγγίξαμε ακροθιγώς με τα κεριά και τις λάμπες πετρελαίου (ή καλύτερα λαδιού), για να αντιμετωπίσουμε και τον μπαμπούλα των λογαριασμών της ΑΗΚ. Όσο για τις ουσιαστικές, εκεί είναι το αληθινό πρόβλημα. Πώς να εκδώσουμε μετοχές στο Χρηματιστήριο για την ειρήνη, την ειλικρίνεια, τον σεβασμό, την αλληλεγγύη, τη φιλία, την υπευθυνότητα, την αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη; Θυμάται άραγε κανείς πως έμοιαζαν;
Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων
Υ.Γ.: Τι κάνουμε σε περίπτωση κρίσης πανικού: Πώς την αναγνωρίσουμε; Αύξηση καρδιακών παλμών (με όλα όσα θα ακούτε και θα διαβάζετε). Δυσκολία στην αναπνοή (θα μετατρέπεται ο αέρας σε κρυστάλλους λόγω χαμηλών θερμοκρασιών). Εφίδρωση ( το συγκεκριμένο μπορεί να μην συνυπάρχει λόγω ψύχους). Τρέμουλο ( χεριών κυρίως από το πολύωρο πλέξιμο των καλτσών και των κουβερτών). Ζαλάδα (από τις αναθυμιάσεις των κεριών).Τάση για λιποθυμία (για να μην βλέπετε και να μην ακούτε) Πώς την αντιμετωπίζουμε; Με ψυχοθεραπεία, φαρμακευτική αγωγή και διαλογισμό. Εγώ θα καταφύγω στον διαλογισμό. Μόνη. Στο σκοτάδι. Με την κουβέρτα (εκείνη που έπλεξα) να με καλύπτει από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Τα άλλα, λόγω της οικονομικής κρίσης δεν μπορώ να τα υποστηρίξω.
*Η Έλενα Περικλέους είναι Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας